To dość w jego stylu {Uhari, Rea}

[Rea]

Szary lew albo nie dostrzegł towarzystwa, albo nic sobie z niego nie robił. Rea poczuła, jak naskakuje na nią, w konsekwencji upadając na ziemię. Wystarczył zbyt duży nacisk na jej dwie zranione nogi. Nigdy nie czuła tak wielkiej paniki, jak teraz. Zadrżała, próbując powstrzymać łzy.
- Ty szujo - syknęła, gdy ten chwycił zębami jej skórę. Nigdy nie czuła się tak upodlona. Czy naprawdę tak musiało się to wszystko potoczyć? Lwica wbiła pazury w podłoże, a jej puste spojrzenie bezwiednie powędrowało w kierunku, w którym wcześniej stał nieznajomy.
I właśnie wtedy lew rzucił się na bok Uhariego, by z całej siły strącić go z białofutrej. Jego pazury wbiły się w skórę szarego, a szczęki chwyciły kępę jego grzywy. Zaczął ciągnąć za nią, w niezbyt delikatny sposób chcąc oderwać go od lwicy.

[Uharibifu]

Zarechotał prosto w ucho Rei, kiedy ta jakże uroczo go skomplementowała.
I kiedy już miał dopiąć swego, poczuł silne uderzenie w bok. Cóż, samiec był muskularny, a dodatkowo zwiększył pęd za pomocą szybkości. Nie musiał się zatem szczególnie wysilać, aby strącić niespodziewającego się niczyjej obecności Uharibifu z grzbietu czerwonookiej. A że akurat sobie rechotał do jej ucha, nawet nie szarpnął nazbyt mocno jej karku, zlatując na bok. Jakoś udało mu się ustać i nie zaliczyć gleby, jednak zachowanie obcego wybawiciela ludzkości dostatecznie utrudniało mu reakcję, ograniczając mocno zakres ruchów blondaska.
- Spokojnie, jak jesteś zazdrosny to i tobą się zajmę - wycharczał w odwecie, próbując trzasnąć rywala łapą z ładnie wysuniętymi pazurkami. Jeśli tylko mu się uda, przejedzie łapskiem po policzku tamtego - dalej w końcu nie był w stanie sięgnąć...

[Rea]

Na strącenie Uhariego Rea zareagowała błyskawicznie. Odczołgała się od zamieszania i wstała na chwiejne łapy. Spojrzała tylko na tego, który ją uwolnił, lecz w całych tych emocjach zabrakło jej słów, by podziękować. Zresztą, nie było co tracić czasu - w końcu po to teraz odciągał uwagę psychola, aby ona mogła uciec. To była jej ostatnia szansa. Pobiegła więc natychmiast, co sił w łapach, jak najdalej od tego przeklętego miejsca. ~~~ Warknął groźnie, gdy szary przejechał pazurami po jego policzku. Jeszcze raz szarpnął za jego grzywę, po czym... puścił ją i jedynie pchnął Uharibuca, odrywając od niego łapy.
- Uznaj to za ostrzeżenie. - rzucił pogardliwie. - Nie chcę cię tu więcej widzieć. - dodał, przeszywając go pełnym wyższości spojrzeniem. Nie czekał na jego reakcję. Po tych słowach odwrócił się i oddalił w swoją stronę.

/ zt

[Uharibifu]

Uharibifu warknął ostrzegawczo, gotów do bitki. Na szczęście tamten nie chciał się trzaskać, lecz jedynie uniósł się honorem, stając w obronie samicy. Wywrócił oczyma.
- Ależ facetowi nie przystoi aż taka zazdrość - mruknął jedynie, próbując odszukać spojrzeniem Rei. Ta jednak widocznie uciekła do mysiej dziury, bowiem nie dostrzegł jasnej sylwetki. A może, zwyczajnie, nie wypatrywał jej nazbyt uważnie.
Niezadowolony odszedł. Nic tu po nim. Ale z pewnością nie zamierzał stosować się do kretyńskiego ostrzeżenia dziwnego typa. Oczywiście, że jeszcze nie raz odwiedzi to miejsce - w końcu to jego dom!


/ zt.