Spotkanie nad Rzeką Królów [Laishia, Shamar i Ganju]

[Ganju]

- Tak myślisz...? - spytał młodzieniec z niedowierzaniem. - Chciałbym, że tak właśnie się stało - uśmiechnął się. Miło było usłyszeć, że ktoś ma o nim dobre zdanie oraz dobrze mu życzy. Wszak nie usłyszał w swoim życiu zbyt wiele ciepłych słów na swój temat. Następnie kiedy usłyszał pytanie małej zwrócił głowę w jej stronę robiąc przy tym zabawną minę. Cóż, Laishia mogła nie rozumieć chęci dołączenia Ganju do stada. W końcu miała rodzinę więc nie rozumiała co to znaczy być zupełnie samotnym. - Widzisz mała... nie wszyscy mają tyle szczęścia. Ty masz brata, ja nie mam nikogo - nagle przerwał, a wyraz jego pyska wyraźnie posmutniał. Owszem teraz był z nimi ale w głębi duszy nadal czuł ogromną pustkę.

[Laishia]

Laika rozumiała jak to jest być samemu. Z drugiej strony nie chciała dołączać do żadnej większej grupy, w której choćby jedna osoba mogłaby jej nie akceptować. Nie chciała by ktoś znów ją zostawił. Teraz miała jednego lwa, ale wiedziała, że on jej nie zostawi.
- A jest tam ktoś, kto jest dla ciebie ważny? - Uniosła łebek, skoro już zamierza wypowiedzieć więcej niż jedno zdanie, to może lepiej jakby było ją słychać.
- Bo wiesz... po co dołączyć do grupy, której się nie zna? Ani im nie zależy na tobie, ani tobie na nich. - Co jak się okaże, że tamte lwy są niemiłe? Albo będą go wykorzystywać? Nie chciałaby by tak było, lubiła Ganju.