Różowe jezioro [Rea, Rudy]

[Rudy]

Zaśmiałem się pod nosem. - Zieleninę? Jeśli ma jakieś pożyteczne właściwości to w zasadzie czemu nie. No tak, zabijanie leżało w naszej naturze. Jednak można zabijać wtedy, kiedy jest się głodnym i zabijać wtedy, kiedy ma się zwyczajnie na to ochotę. A to najwyraźniej podchodziło już pod jakieś zaburzenia, według mnie. - Czy skraj załamania, to przypadkiem też nie skrajność? Najwidoczniej może tylko mi się wydawało, że deczko opuścił Cię dobry nastrój. Mówię wolno i spokojnie, a na koniec się uśmiecham. Cóż... chyba mógłbym rzec, że jednak twarda z Ciebie sztuka, a raczej lwica. Nie znoszę przedmiotowego traktowania. - Wiesz, skoro jest mi dobrze, jako samotnikowi to równie dobrze może i mi będzie, jeśli będę jednak pośród lwów? Przychodzi najwyraźniej pewien etap i nie ma przebacz. Cicho się śmieje. - Chcesz mi powiedzieć, że coś straciłaś w momencie dołączenia do stada? Pytam zaciekawiony. - W zasadzie wszędzie można stracić i zyskać. Dodaję cicho. - To może jednak leży w naturze, że jeden odnajdzie się wszędzie, a drugi zaś nie?

[Rea]

/ Wybacz, że tak długo musiałeś czekać :<

- Meh, jakoś nie podzielam tego podejścia. Po to mam kły, żeby rozrywać ofiary. - uśmiechnęła się niewinnie, co nieco kontrastowało z tym, o czym mówi. Temat sam w sobie wydawał jej się dziwnie znajomy, i nie bez przyczyny. W końcu przypomniała sobie, że ostatnio także rozmawiali o czymś podobnym. No proszę, dieta wege to chyba taki ich temat - bumerang.
- Skoro pozostawiłam takie niedomówienia, to powiem wprost - jest okej. A teraz dajmy już z tym spokój. - odrzekła bezceremonialnie, nie rozczulając się tak bardzo nad tą kwestią. Miała nadzieję, że temat jej samopoczucia jest już dostatecznie wyczerpany.
- Nie miałam tej swobody, by podjąć decyzję o dołączeniu do stada i wybrać w którym chciałabym zasilić szeregi. Przygarnęła mnie Lwioziemka, więc cała reszta była już tylko ciągiem przyczynowo skutkowym… czy czymś. - naprostowała, gdy Rudy zapytał ją czy dołączenie do stada wiązało się dla niej ze stratami. Trudno mówić o takim porównaniu, kiedy odkąd pamięta była Lwioziemką. Jednak przez chwilę miała okazję zasmakować samotniczego życia i czuła, że to bardziej jej odpowiada.
- Ale wiesz, żyjąc na własną łapę sam sobie ustalasz zasady. Nie ma ciągłego zawracania ci głowy, zakazów, nakazów ani kręcących się wokół ciebie lwów. Heh, ale to taki mój punkt widzenia, z natury jestem raczej samotniczką. Noo i… “czasem” nie zgadzam się z naszym kanclerzykiem. - dodała, z pewnym przekąsem wspominając o Tibie. Swoje za uszami miał, a Rea lubiła sobie ponarzekać. Więc wcale nie kryła się z tym, że za nim nie przepada.
- Ale ty mi wyglądasz na nieco bardziej towarzyskiego typa. Pewnie samotność na dłuższą metę ci nie służy, więc takie stadko to dla ciebie dobra rzecz. Nie będę ci tego perswadować, twoja decyzja - dorzuciła, leniwie 'grabiąc' taflę wody opuszkami palców. Aż w końcu ponownie zerknęła na lwa.
- Może chcesz mi opowiedzieć coś o sobie? Skoro już tak siedzimy, to chętnie posłucham jakiejś ciekawej historii. - rzuciła z uśmieszkiem.

@Rudy