The lover of life's not a sinner [ Ganju & Kioo ]

[Kioo]

Kiedy ją poklepał zrewanżowała się ciepłym uśmiechem. Zaskakujące jak skłonne do wsparcia obcym byli tutejsi mieszkańcy! Chyba nie powinna więc lękać się wizyty na tej ich skale? Odetchnęłą głęboko.
- A nawet, jeśli ich nie odszukam, to nie zamierzam się tym szczególnie smucić. Dotąd nie wiedziałam o ich istnieniu... I jakoś dawałam radę. Chociaż świadomość, dlaczego mnie nie chcieli... Z jednej strony wypełni jakąś pustkę, no ale z drugiej na pewno nie będzie to przyjemna rozmowa...
Tak, trochę się wahała. Zanim spotkała miejsce, gdzie znajdują się inne lwie stada, była zmotywowana. Ale z czasem kiedy coraz bliżej było ewentualne spotkanie z rodzicami coraz bardziej się bała. NIe miała tu też nikogo znajomego, na czyje wsparcie mogła by liczyć w tych trudnych dla niej chwilach. Jednak nie zamierzała się poddawać. Silna była!
- Dzięki. Warto wiedzieć, że ma się w kimś jakieś wsparcie - dodała.
- Znasz wielu... Lwioziemców?

@Ganju

[Ganju]

Kiedy lwica uśmiechnęła się do zielonookiego, ten od razu zapomniał o tym co jeszcze przed chwilą zakszątało jego głowę. Poza tym nie tylko on był w trudnej sytuacji więc nie należało aż tak przejmować się swoimi problemami. Teraz powinien skupić się na Kioo, która nie dość, że szukała rodziców to była tutaj zupełnie sama.
- Czasami lepiej pewnych rzeczy nie wiedzieć... ale życzę ci żebyś uzyskała odpowiedzi na wszystkie pytania, które cię nurtują - odparł z troską. Przypuszczał, że jeśli jasnofutra pozna prawdę może nie być zadowolona z tego co usłyszy. Jednak wybór należał do niej, on mógł tylko użyczyć swojej rady. Oczywiście jeśli będzie chciała otrzymać jeszcze większe wsparcie z chęcią jej pomoże. - Spoko... jeśli będziesz chciała możemy razem poszukać Twoich rodziców - uśmiechnął się lekko. - Czy znam? Tak ale tylko kilku... lecz każdy kogo poznaje jest równie miły więc jeśli o to chodzi nie musisz się obawiać - dodał.

@Kioo

[Kioo]

Skinęła mu potwierdzająco głową kiedy stwierdził, że czasami pewnych rzeczy wiedzieć nie warto. Uśmiechnęła się niepewnie.
- Moja mama - nie zawahała się, nazywając swoją opiekunkę w ten sposób - często mówiła, że im mniej wiesz, tym lepiej śpisz. I pewnie wiele w tym prawdy i mądrości.
Zastanawiało ją, jak to się stało, że wszyscy byli dla niej tak mili. Przyzwyczaiła się do tego, bo w jej stadzie większość była życzliwa, ale mama ostrzegała ją przed obcymi. Tłumaczyła, że świat przepełniony jest nieprzyjemnymi lwami chcącymi tylko krzywdzić. Tymczasem nie spotkała nikogo takiego. W sumie jednak poznała dopiero tylko kilka stworzeń, więc może zwyczajnie miała szczęście.
- W sumie... Nie chodziło mi nawet o to, czy lwy są miłe... Znaczy to też się przyda. Po prostu... Wiesz... Znasz może kogoś, kto byłby do mnie podobny? Albo do kogo ja jestem podobna? Wiesz... Mam nadzieję, że w wyglądzie jest we mnie coś z ojca i coś z matki. Po mamie podobno mam oczy, ale to wszystko co wiem.

@Ganju

[Ganju]

Jak zauważył zielonooki lwica również musiała uważać podobnie gdyż skinęła mu głową na potwierdzenie. Kto wpoił jej ową maksymę? Momentalnie właśnie takie pytanie pojawiło się w jego głowie. Jednak nie musiał nad nim długo rozmyślać gdyż już po chwili otrzymał odpowiedź. - Dokładnie, święta prawda - wzdychnął głośno. Dobrze wiedział co oznaczają te słowa gdyż przekonał się o tym na własnej skórze. Wiele by oddał żeby pozbyć się złych wspomnień związanych z rodzicami. W końcu, które dziecko chciało by usłyszeć, że nie jest już członkiem rodziny, i że ma nigdy nie wracać? Na pewno żadne, a niestety on musiał z tym żyć. Mimo tego doskonale rozumiał, że jasnofutra chciała poznać prawdę. On będąc na jej miejscu zapewne także robiłby wszystko aby odnaleźć rodzinę i zapytać o nurtujące go sprawy. Pewnie trwał by tak w tym zamyśleniu jeszcze bardzo długo jednak @Kioo sprawnie mu to uniemożliwiła zadając kolejne pytanie. - Hmm... czy ja wiem. U nas w stadzie jest sporo lwów jak i lwic podobnych do ciebie. Mam tutaj na myśli głównie kolor futra... - odparł, a w jego głosie wyraźnie można było odczuć troskę. - Na upartego nawet ja mógłbym być twoją rodziną - dodał, z uśmiechem wpatrując się w jej zielone oczy. Tak, ślepia niewątpliwie mieli identycznego koloru, umaszczenie zresztą też.

[Kioo]

Gdyby Kioo znała nieco więcej z przeszłości rozmówcy... Z jednej strony na pewno zazdrościła by mu że znał rodziców, ale z drugiej szczerze współczułaby mu. Takie słowa... Nie powinien ich słyszeć żaden syn ani żadna córka. Ona nie miała okazji. Kto jednak wie, czy gdy już odnajdzie biologicznych rodziców nie usłyszy od nich czegoś podobnego? Porzucili, bo nie była dość dobra, ładna, silna?
Słysząc jego słowa początkowo się uśmiechnęła. Więc była szansa, że szła w dobrym kierunku, bo skoro było tam sporo podobnej do niej lwów... Być może właśnie tam powinna szukać matki albo ojca? Z drugiej strony taka ilość podobnych znaczyła, że będzie trudno odszukać tych właściwych... Ale nie mogła się poddawać! Za dużo już zrobiła kilosów, żeby odpuścić!
- Myślisz? Ale że... na tatę chyba jesteś za młody... A może wcześnie zacząłeś, no... wiesz? I nie byłeś gotów na ojcostwo? - Chyba wzięła jego słowa troszkę zbyt poważnie...

@Ganju

[Ganju]

Nie tylko syn czy córka, ale ogólnie nikt nie powinien usłyszeć czegoś podobnego. Przecież nie można od tak wykluczyć kogoś z rodziny. Szczególnie jeśli ten ktoś nic takiego nie zrobił, a właśnie tak było w przypadku Ganju. Wyraził swoje zdanie i tylko dlatego, że było ono odmienne od ogółu został wygnany. Nikomu nie życzyłby czegoś podobnego wszak takie coś pozostaje w pamięci już na zawsze. A życie z takim ciężarem nie należy do łatwych.
Kiedy zielonooki wspomniał iż w stadzie znajduje się sporo osobników w pewnym stopniu do niej podobnych zauważył, że na jej pyszczku po raz kolejny pojawił się uśmiech. Cóż, chyba każdy w tej sytuacji zareagował by w podobny sposób. Oczywiście w jakim stopniu była to dobra informacja ale nie oznaczało to, że na pewno znajdzie tutaj swoją rodzinę. Poza tym przy takiej ilości podobnych lwów poszukiwania mogą być bardzo trudne i czasochłonne. Jednak skoro @Kioo przybyła tu daleka to na pewno nie tak łatwo się nie podda.
- Co? - omal się nie zakrztusił. Nie krył zdziwienia po tym co właśnie usłyszał od swojej rozmówczyni. Chyba nie byłem zbyt precyzyjny. Zachichotał pod nosem. - Nie, nie o to mi chodziło... miałem po prostu na myśli, że jesteśmy bardzo podobni... kto wie może jesteśmy spokrewnieni? Ale na pewno nie w tak - uśmiechnął się aby lwica nie pomyślała, że ma jakieś pretensje gdyż w zasadzie to co powiedziała było nawet śmieszne.