Pierwsze rozmowy Upendi {Raisa, Thanatos}

[Raisa]

Po spontanicznym okazaniu swoich uczuć, nadal była zarumiona co było widać gołym okiem. W takim momencie nie sądziła, że on to odwzajemni. Lekko oczka zaświeciły się przy nim. Po chwili przytuliła się ciesząc każdą chwilą z nim spędzoną w Upendi.
- Cieszę się, że jesteś - odpowiedziała krótko do niego. W takim momencie mogła zapomnieć o smutkach.

[Thanatos]

A ja cieszę się, że ty jesteś. - odparł.
Potem przez dłuższą chwilę patrzyli na zachód słońca.
Raisa? Chciałbyś być ze mną? - spytał, zwracając głowę w jej kierunku.

[Raisa]

Raisa ucieszyła się strasznie na jego słowa. Spoglądała się na zachód słońca, do momentu jak usłyszała słowa Thanatos. Była zaskoczona pytaniem, aż serce zaczynało bić mocniej.
- Tak chciałabym z Tobą - odpowiedziała krótko z uśmiechem na pyszczku.

[Thanatos]

Gdy Thanatos usłyszał, że się zgodziła, bardzo się ucieszył. Zaczynało już po woli robić się ciemno.
Raisa mam pomysł. Może poczekamy i pooglądamy gwiazdy? Co ty na to? - spytał.

[Raisa]

Samica strasznie cieszyła się, że jest partnerką Thanatosa. Nie zdawała sobie sprawy z tego, że kiedyś odnajdą się z dzieciństwa. Nie dopuszczała zbytnio innych samców do siebie ale nie oznaczało, że nie przyjazni się z nimi. Jest spokojną i szczęśliwą prawie nastolatką. W dodatku najważniejsze nie jest sama już i nie musi okazywać chłodu. Podczas przytulania się do ukochanego usłyszała pytanie.
- Bardzo chętnie -/b] odpowiedziała krótko do niego. - Uwielbiam gwiazdy, spoglądając bo przypomniały mi się słowa mojej mamy, że przodkowie na nas z góry patrzą, obserwując nasze poczynania - rzekła krótko do niego.

[Thanatos]

O to ciekawe, nigdy nie słyszałem o tym.... ciekawe tylko czy mój tata też tam jest. - popatrzył na nią ze smutkiem, będąc ciekawym czy wie co ma na myśli.

[Raisa]

Po wysłuchaniu słów Thanatosa uśmiechnęła się krótko.
- Na pewno twój tata jest wśród królów - wypowiedziała się krótko.
- Wiem, że moja babcia Zira i jak moja mama Vitani tam żyją. Nie wiem czemu ale Zła Ziemia nie potrzebnie na nowo odrodziła się, dlaczego oni nie mogą darować przeszłości i dołączyć do nas żebyśmy na nowo stali jednością - wypowiedziała opierając głowę o jego ciepłe ramię.

[Thanatos]

Też tego nie rozumiem Raisa. Znowu te kłótnie, ta akcja na bagnach... to wszystko jest bez sensu. Jakby nie można byłoby sobie podać łap na zgodę, dojść do konsensusu i zakończyć te bezsensowną batalie. - odparł Than.
Początkowo było trochę chmur ale zaczynało już się rozchmurzać. Thanatos od razu zauważył jedną bardzo charakterystyczna konstelacje. - O widzisz! To bardzo przypomina Lwia Skale. O a to galopującą zebrę. - powiedział śmiejąc się.

[Raisa]

- Najwyrazniej musimy tak żyć, jak jest teraz. W dodatku co ja słyszałam od rodzica, że miała brata, który wywodzi się z tamtego stada - odpowiedziała trochę zaciekawiona, ale nigdy nie ciągnęło do poznania prawdy. Po chwili zauważyła na niebie pojawiające się kule gazowe.
- O gwiazdy! - krzyknęła z radością spoglądając na nie. Delikatnie uśmiechnęła się szeroko widząc nieboskłon. Po usłyszeniu słów faktycznie zauważyła przypominającą Lwią Skałę, a potem galopującą zebrę.
- A widzisz tam króliczka jakby kicał po terenie, a tam dalej jakby głowa jakiegoś przodka - odpowiedziała pokazując mu z radością.

[Thanatos]

Rzeczywiście, nie zauważyłem go na początku. - odparł.
O widzisz, te układają się w serce. - zażartował, popatrzył się na nią i przyłożył swoją głowę do jej.