Z górki na pazurki [Datura i Ashachi]

[Datura]

Rozmówczyni najwyraźniej pochwyciła haczyk. Nareszcie ktoś bez skrupułów, z kim można na spokojnie porozmawiać o zamachu.
- Obawiam się, że do tego nie dojdzie. Cała trójka jest dość pokojowo nastawiona, więc będą sobie tak żyć długo i szczęśliwie jeśli ktoś im nie przeszkodzi. - westchnęła z rezygnacją.
Ostatnia wypowiedź karakala sugerowała, że może jednak nie będzie chętna na małe zabójstwo z rana. A szkoda.
- Pewnie tak. Lwia Ziemia pełna jest oddanych idei poddanych. Mogłoby być trudno przeciągnąć ich na swoją stronę. Szczególnie kiedy na tronie zasiadł ktoś królewskiej krwi. - ciągnęła swoje rozważania.
- Cena jest duża, ale zysk też niczego sobie. Chociaż głównie chodzi tu o zaszczyty i tytuły, wiadomo, słynna Lwia Skała. Ale to nie dla mnie. - dodała w zamyśleniu.

[Ashachi]

„Pokojowo”? Władza może każdego zaślepić, kiedy ktoś widzi dobrą okazję nie będzie w stanie zrezygnować. A cel kusi, kusi. Prawdopodobnie dojdzie do nieporozumienia, a jedynym rozwiązaniem będzie… wojna o tron? To byłoby takie piękne i widowiskowe!
- Ta, ta. – wymamrotała krótko. Przecież nie będzie z nią dyskutować.
W prawdzie wcale nie powinna się wypowiadać. Nie wie ile prawdy jest w tym co mówi… nieznajoma. Nawet nie znają swoich imion. Może najzwyczajniej ją podpuszcza? Nieładnie, nieładnie.
- Pewnie tak. Skoro tak mówisz. – powiedziała zamyślona. – Ale wiadomo. Wystarczy mieć w garści odpowiednie osobniki. Niepotrzebne poparcie od wszystkich.
Jeżeli chodzi o zysk to lwica miała rację. Opłaca się władać Lwią Ziemią, objęcie tronu i dalej będzie z górki. Tylko kwestia czy warto ryzykować własne życie. Na pewno nie będzie to łatwe.
- Nie dla ciebie? – uśmiechnęła się rozbawiona. Władza nie dla wszystkich? Pierwsze słyszę.

[Datura]

Podawanie imion w trakcie knucia intrygi w celu pozbawienia władzy przywódców Lwiej Ziemi można by uznać za ryzykowne. Nie to jednak kierowało Daturą, która do tej pory nie przedstawiła się karakalowi. Zwyczajnie była tak pochłonięta rozmyślaniami, że przedstawianie się całkowicie wypadło jej z głowy. Zresztą nie miała wcale zamiaru ukrywać się ze swoimi planami. Tib doskonale wiedział, że mimo częstego knucia jest w zasadzie niegroźna dla otoczenia.
- Tak... wystarczy pozyskać kluczowe osoby. Najlepiej takie, które mają dużo do powiedzenia w stadzie. Wprowadzając demokrację sami ułatwili spiskowcom zadanie. - póki co nikt nie posiadał jeszcze tytułu Radcy, ale to właśnie w niego by celowała. Ciekawe, kogo kanclerze wybiorą na tę funkcję.
- Oczywiście, że nie. - powróciła myślami do rozmówczyni.
- Jestem szamanką, jedyne czego mi potrzeba to wygodna jaskinia i zapas ziół. Władza pociąga za sobą obowiązki, a podobno praca powinna sprawiać przyjemność. Mi sprawia ją zielarstwo, nie siedzenie na Skale. - odpowiedziała całkiem poważnie. Mimo że zdarzało jej się podpuszczać innych do przewrotu, sama nie łasiła się na władzę.