Szlachetne zdrowie... [Danusia i Maru]

[Maru]

Pokiwał głową na jej wieść o stadzie.
- Rozumiem. Życie w stadzie ma swoje plusy i minusy, tak samo bycie samotnikiem. Sam nie wiem, które z nich lepsze, ale byłem już samotnikiem przez kawał czasu, może czas spróbować też życia od tej drugiej strony? - wtedy to otrzymał dziwny podarunek, któremu przyjrzał się bardzo dokładnie. Nawet przekręcił nieco łeb, ale ostatecznie postanowił się go przyjąć.
- Czarci pazur brzmi tak niewinnie, że w ogóle nie mógłbym śmieć myśleć, że chcesz mnie otruć, Daturo. - zwinnym ruchem zawinął ów dziwny korzeń i spojrzał w oczy lwicy.
- Cóż... to chyba wszystko póki co. Dziękuję jeszcze raz za pomoc i mówię do zobaczenia, co na pewno się jeszcze spotkamy. - teraz to on posłał jej taki łagodny uśmiech. Ma dziwne poczucie humoru, ale poza tym to porządna z niej lwica.

[Danuta]

W milczeniu słuchała słów Maru o stadzie. Nie miała wcale zamiaru przekonywać go do przyłączenia się do Pierworodnych, ale to jego wolny wybór.
- Jeśli chcesz spotkać mojego generała, to niedługo wyruszamy do Kanionu. Twoja przyjaciółka będzie mogła sama z nim porozmawiać. - rzekła obojętnie. Gdyby Maru był szpiegiem to i bez jej pomocy odnalazłby stado, więc nie było sensu ukrywać swoich planów.
- Gdybym chciała ci zaszkodzić, nie marnowałabym ziół na twoje leczenie. - odwzajemniła uśmiech samca, choć jak zawsze było w nim odrobinę drwiny.
- Rana połatana, więc możesz wracać w swoją stronę. Jeszcze przez tydzień będzie się goić, więc postaraj się przez ten czas unikać lampartów. Poza tym standardowa procedura: musisz dużo odpoczywać, unikać nadmiernego wysiłku i dobrze się odżywiać, żeby ciało mogło się zregenerować. A teraz koniec wizyty, mam jeszcze inne obowiązki. Miłego życia. - spojrzała znacząco w stronę wyjścia z obozowiska.

ZT

Maru: +20HP, +1x czarci pazur (wpisane do profilu)
Pozostałe HP odnowi się za tydzień, kiedy rana się zagoi.

[Maru]

Wyszło w sumie lepiej niż się spodziewał. Nie tylko otrzymał fachową pomoc w leczeniu, ale i masę cennych informacji. Już wiedział gdzie szukać tego stada, nie będzie musiał razem z Alex krążyć bez celu i pytać losowo napotkanych postaci o drogę. Te zalecenia co do jego zdrowia mogą być małym problemem, ale to i tak nic w porównaniu do tego co było na początku. W tej chwili widniałby dumnie zielony napis 'Fine'

Odwrócił się powoli i oddalił od obozowiska kierując z powrotem do oazy, bo przecież już od jakiegoś czasu nie widział się z Alex...

/zt