Spotkanie nad Rzeką Królów [Laishia, Shamar i Ganju]

[Laishia]

- Teraz się zanudzę, bo nic mi nie wolno wiedzieć. - Wyrwała większy kawałek mięsa i wstała. Odskoczyła gdy Ganju chciał ją szturchnąć, udało mu się jednak otrzeć o nią łapę. Poprawiła kawał mięsa w zębach i obrażona postanowiła zjeść sobie gdzieś indziej. Odwróciła się ciągnąc posiłek i ruszyła dumnie w stronę skał. Chciała obejść kupę kamieni i tam się ulokować. Po kilku krokach potknęła się o ciągnięte między łapami jedzenie. Rozjechała się i klapła na zakrwawiony kawał. Szybko się jednak zebrała i niezadowolona znów chwyciła za mięso, tym razem jednak ciągnęła je za sobą idąc tyłem. Zrezygnowała też z tak dużej odległości i rozłożyła się po prostu za najbliższymi krzakami.

[Shamar]

-Rozumiem...- Nie miał zamiaru drążyć, jeśli samiec nie chciał się zwierzać z tego to nie. Nic na siłę.
-Ohoho- Zaśmiał się pod nosem- Ktoś się obraził jak dorosły lew- Dodałem kładąc się an ziemie. Nie ruszyłem za mała ale miałem ja na oku. obserwował co ta robi, aby nie zrobiła sobie krzywdy, kto tam wie co takim młodym wpada do głowy.

[Ganju]

Laishia najwyraźniej musiała się obrazić na dwóch samców gdyż wstała, oderwała kawał mięsa i zaczęła od nich odchodzić. Z tego co zauważył zielonooki kierowała się w kierunku skał. Jednak w połowie drogi się przewróciła co skłoniło ją do zatrzymania się przy pobliskich krzakach. Mimo, że mała lwiczka się od nich trochę oddaliła Shamar w ogóle się tym nie przejął i położył się na ziemi. Dlatego Ganju również został na miejscu. W sumie mieli ją na widoku więc nie trzeba było się obawiać.
- Dokładnie. Ach ta nasza mała Laishia... nigdy nie wiadomo co przyjdzie jej do głowy - odparł z uśmiechem do drugiego lwa - A tylko spróbuj teraz do niej podejść to od razu wskoczy ci na głowę - dodał po czym również się położył gdyż musiał chwilę odpocząć

[Laishia]

Starała się ignorować komentarze, które do niej docierały. Zachowywali się jakby jej tam nie było. Pewnie robili to specjalnie, ale ona jest niezłomna. Nie będzie reagować, choć wyraźnie z większą agresją szarpała swój kawałek mięsa. Gdy go skończyła, wstała i tym razem skierowała się już bez kuli u nogi, a raczej mięsa w pysku do skał. Teraz nic jej nie przeszkadzało, więc po chwili już zniknęła za kamieniami. Wędrowała szukając jakiegoś wygodnego miejsca do wspięcia się. Wskoczyła na jakaś mniejszą skałę i z niej na kolejną, aż w końcu dało jej się wdrapać prawie na sam szczyt. Nie chciała się tam znaleźć bo byłaby widoczna dla lwów z drugiej strony. Położyła się wygodnie, nadal obrażona.

[Shamar]

-Oj tak, już pokazuje pazurki jak na lwice przystało- Nie czułem się źle czy coś. Raczej bardziej rozbawiony sytuacja i zachowaniem młodej. No lwice maja te swoje...humorki. Zacząłem iść w jej stronę.
-Ganju gdzie zmierzasz?- Spojrzałem przystając na chwilę. Miał jakiś konkretny cel?
-Nie pogniewamy sie jakbyś z nami powędrował- No tyle ile sam by chciał. Mała na pewno by się ucieszyła.

[Ganju]

Nagle Laishia przestała jeść. Wstała i skierowała się w kierunku skupiska kamieni. Po chwili zniknęła samcą z oczu. Jednak zielonooki kątem oka dojrzał, że coś a w zasadzie ktoś wspina się po kamieniach. Nie był jednak pewien czy to była lwiczka. Kiedy taka Ganju się zapatrzył Shamar wstał i zaczął podążać w tą samą stronę, w którą udała się samiczka. Zatem młody lew na nic nie czekając również stał i ruszył za nim.
- Szczerze to nie mam konkretnego miejsca, w którym mieszkam - odparł do towarzysza, który przystanął na chwilę
- Jeśli nie mielibyście nic przeciwko to bardzo chętnie - dodał z uśmiechem

[Laishia]

Siedziała sobie spokojnie na górze, nie trwało to jednak długo. Jak się spodziewała, zaraz usłyszała kroki samców. Skryła się za jednym z większych kamieni, tak by zauważyć gdy pojawią się z tej strony i starając się pozostać niezauważoną, przejść na drugą. Tam chciała zejść. Liczyła, że zajęci wypatrywaniem jej w krzakach lub na skale, dadzą jej na tyle czasu, by mogła ukryć się w odnalezionej przez siebie niewielkiej jamie pod skałami. Co prawda Ganju już ja widział, bo schowała się tam, gdy tu dotarli, ale Shamar jeszcze jej nie widział. Kazał jej zostać przy skale, było tu dużo krzaków, więc w nich mogła się skryć. Jamę znalazła gdy już z nudów zaczęła się kręcić wokół. Nie dostarczyło jej to mimo to na tyle rozrywki, by wbrew poleceniom brata nie oddalić się dość spory kawałek.

[Shamar]

-Ja na pewno nie mam, w grupie raźniej- No i bezpieczniej, a sama młódka na pewno skorzysta z obecności dwóch samców. nikt obcy nie podejdzie, hehe.
-Widzę, ze królewna nadal obrażona- Zaśmiałem się pod nosem. Wyglądało to dość zabawnie. Ruszyłem w jej stronę
-Czy królewna najadła się i zamierza iść spać?- Zapytałem siadając obok skałek i patrząc na nią. chciałem ją lekko sprowokować do tego aby przestała się dąsać na nich.

[Ganju]

- W takim razie zostanę z wami - odparł z uśmiechem zielonooki podążając za Shamarem, ucieszyło go bardzo, że brat Laishii zechciał żeby pozostał z nimi.
Po krótkiej chwili znaleźli się u podnóży kamieni. Starszy samiec wyraźnie próbował sprowokować swoim gadaniem by mała lwiczka coś mu odpowiedziała. Niestety nie było żadnej reakcji. Najwyraźniej rzeczywiście się na nich obraziła. Ganju zaczął się rozglądać gdyż nie mógł jej zlokalizować. Jednak w pewnym momencie z za jednym z kamieni zauważył ogonek, który zapewne należał do Laishii. Teraz wypadało czekać tylko na jej reakcję.

[Laishia]

No i została zauważona. Trudno. Zwinęła się i ułożyła w niewielkiej jamie. Shamar zaraz pojawił się obok. Trochę czuła się zirytowana faktem, że manewr jaki chciała wykonać się nie powiódł. Machała nerwowo ogonem, obijając nim o ściany jamy. Jeszcze przeżyłaby jakoś te "królewnę", może nawet by jej się spodobało. Nie zamierzała jednak iść spać, a ton w jakim te słowa zostały wypowiedziane jeszcze wzmógł jej irytację. Uderzyła ostatni raz ogonem w skałę i wybiegła z jamy. Skoczyła Shamarowi na pysk i uwiesiła się tak by zasłonić mu cały widok. Coś w tym było, że Laika upodobała sobie wskakiwanie innym na głowy.