Jaskinia królewska

[Anubis]

- Cieszę się, że się zgadzasz.
Uśmiechnął się delikatnie. No, to sprawa załatwiona. Przynajmniej będzie miał tę jedną oczywistą sprawę z głowy, a to już był jakiś plus. Im mniej miał teraz na głowie tym lepiej. Zwłaszcza, że powoli i tak zbierało mu się na rozmowę z Jasmin, właściwie to od samego początku, dlatego też liczył, że jakoś przyjdzie tutaj do niego i wszystko się wyjaśni.
Na razie jednak musiał sobie poradzić ze wszystkim sam. No, może nie do końca sam.
- Tak, wiem. W każdym razie dziękuję, że przyszłaś.
Miał dodać jeszcze parę uwag, ale ryk odbił się echem po okolicy i wpadł do jaskini niczym burza piaskowa. Kurcze, ledwo przyszedł, co się tam wyczyniało? Anubis momentalnie się spiął, źrenice mu się zwęziły, a Sekhmet posłał tylko porozumiewawcze spojrzenie.
I wybiegł. Nie było co tracić czasu na domysły.

zt.

[Sekhmet]

Słysząc ryk ruszyłam za faraonem ale widząc, że zebrało sie już tam całkiem ich sporo, odpuściłam. Co za duzo to tez nie zdrowo. Ruszyłam w inny zakątek oazy. Musze przemyśleć kilka spraw. Opuściłam królewska grotę.
zt