Palmowa plaża

[Nawiri]

Kolejne osoby przychodziły. Prawdę mówiąc, zaczęła się czuć nieswojo w tym otoczeniu, tyle lwów. Dostrzegła też lamparcicę - to o niej musieli mówić. Zmarszczyła delikatnie nos, widząc jej ukłon, ale nie skomentowała tego w żaden sposób. Wobec rosłego lwa, władcy tych ziem zdecydowała się na głębsze skinięcie głową. Respektowała jego władzę - zresztą, nawet gdyby było inaczej oznajmianie tego wśród tylu poddanych byłoby wydaniem na siebie wyroku pobicia lub wygnania. Nie odezwała się jednak ani słowem. Krępowało ją nieco nagromadzenie tylu osób tak blisko, najchętniej po prostu wstałaby i wycofała się, zwiększając dystans między sobą a obcymi. Mogło to jednak zostać źle odczytane, dlatego po prostu siedziała w miejscu, nie mówiąc nic i nawet specjalnie na nikogo dłużej nie patrząc.

[Ua]

Nieco onieśmielił mnie fakt, że miałam rozmówić się z Sethem a nie z Nefthis. W końcu jemu już Moyo został przedstawiony. Czy więc powinnam zwrócić się wpierw do mojej pani, co może zostać uznane za znieważenie władcy, czy też powinnam ominąć ten punkt programu i od razu ogłosić co konkretnie nas tu sprowadza? Po krótkim zastanowieniu uznałam, że chyba druga wersja jest bardziej odpowiednia. Zbliżyłam się kilka kroków i dałam rudogrzywemu znak ogonem, by zrobił to samo.
- Wasza Wysokość, przychodzę, by z radością poinformować, iż gość nasz, pan Moyo, wrócił już do pełni sił. Wyjawił mi również w rozmowie, iż pragnie powrócić do stada znajdującego się na południu, zwanego Lwią Ziemią. - Zrobiłam krótką pauzę, by władcy mogli przemyśleć moje słowa, a także, by nie sprawić wrażenia, że podjęłam decyzję za nich. Po chwili kontynuowałam:
- Jeśli Wasze Wysokości rozpatrzą pozytywnie jego życzenie, chciałabym zaoferować mu pomoc w podróży. Jak już wiele osób miało okazję się przekonać, pustynia to niebezpieczne miejsce dla tych, którzy nie są z nią obeznani. W dodatku mam nadzieję odnaleźć na Lwiej Ziemi osobę, która swego czasu uratowała mi życie. - Może nie był to mój największy życiowy cel, lecz wizyta Moya przypomniała mi, że wypadałoby tą sprawę załatwić.
Zastrzygła uchem, słysząc nowy głos, należący najwyraźniej do jakiegoś skrzydlatego osobnika. Zaskoczyła mnie jego wypowiedź, w końcu przelatywało tędy trochę ptaków i jeszcze żadnemu nie przyszło do głowy zapytać się o przyzwolenie na postój, lecz mojego zdumienia nie wyraziłam słowem ani gestem.

[Bomvu]

Miało tu być spokojnie i cicho, tymczasem z tej malutkiej grupy, do której przybył, zrobiło się nagle stadne zgromadzenie. Przyszli tu wszyscy, których opuścił nie tak dawno i można powiedzieć, że zebrała się cała rodzina. Już nie siedział, stanął na równe łapy, tym bardziej, że faraon ma do pogadania z Ember. Miał ochotę pobyć z nią sam na sam, ale widocznie przyjdzie im jeszcze na to poczekać. Kiwnął tylko niemo głową na szept od lwicy. Sokołem się zbyt nie przejmował. Za dużo szkód nie narobi, poza tym są tutaj wszystkie ważniejsze od niego postacie i to im przyjdzie decydować o losie ptaka.

[Sekhmet]

Spojrzała na lecącego ptaka. Czyżby posłaniec Bogów? Nic nie mówiła jednak kiedy ten wylądował nasłuchiwała jego słowa. Położyła łapę na łapę. Zaczęło się dużo dziać. Nie spodziewała się, że w tak krótkim czasie pojawi się tyle osób i tyle będzie się tutaj działo. To wszystko było dla niej bardzo ciekawe. Była ciekawska i nie mogła oprzeć się ochoty dowiedzenia się jak najwięcej, a od samego posłańca z chęcią poznała by co nieco. Na pewno ten dużo widział i słyszał. nie wypadało jej jednak go tak publicznie wypytywać.

[Seth]

Przybycie sokoła zmąciło na sekund parę spokuj zgromadzenia, zwłaszcza że ptak odezwał się dość głośno by chyba zaznaczyć swoją obecność, po wyjaśnieniach skrzydlatego gościa Seth postanowił nie zwracać chwilowo na niego uwagi. Niech sobie odpocznie.
- Cieszą mnie twe wieści Ua, dobro gości Oazy leży w naszym obowiązku. Wyprawie się nie sprzeciwiam, a i nawet jest ona nam na łapę. Staniesz się naszym posłańcem, wypada wszak przywitać sąsiadów i poinformować ich o naszej bytności tu. - Oraz neutralnym nastawieniu. - Co więcej myślę że możesz im przekazać, iż chętnie przyjmiemy wysłannika z Lwiej Ziemi by podjąć z nim rozmowy. - Pojawiła się dobra okazja by omówić z nimi to i owo, przez chwilę patrzył na Moya. - Nie będzie to zbyt trudne zadanie dla Ciebie Ua?

[Ua]

Nie mogłam w to uwierzyć. Udało się. Naprawdę się udało! Nie dość, że będę mogła spędzić jeszcze parę chwil z Moyem, to w dodatku zostało powierzone mi tak ważne zadanie! Skłoniłam pospiesznie głowę.
- Nie zawiodę was - zapewniłam. To był już chyba koniec mojej audiencji, więc z wciąż schyloną głową wycofałam się, by dopiero na uboczu wyprostować się i oddalić się wraz z rudogrzywym.

Z.t. x2?

[Mistrz Gry]

Nie wygonili go, tyle Azmodanowi wystarczyło by poczuć się pewniej. Od dawien dawna stosował taktykę "na strudzonego wędrowca" i rzadko kiedy się zawodził. Lwy zwykle nie były skłonne by zwracać na niego uwagę, co dawało mu niepowtarzalną okazję do podsłuchania jakiś ciekawych plotek i zrozumienia z kim ma do czynienia. Sokół zaczął czyścić swoje piórka, niby to patrząc się w inną stronę, ale jednocześnie słuchał bardzo uważnie wszystkich słów, które padały.

[Seth]

- Niechaj Ra będzie z wami.- Skłonił się do Moyo i Uy.
Teraz mógł poświęci chwilę Ember i Bomvu, zanim jednak przeszedł do rzeczy popatrzył na małżonkę.
- Neftydo, ma Pani, Ember i Bomvu. Pozwólcie za mną, w drodze omówię dalsze plany i wasze zadania. - Wskazał łbem północny wschód i ruszył tam z wolna.
Zadanie które miał dla pary powinno się im spodobać, zwłaszcza że od czasu dołączenia do Oazy nie mieli zbytnio czasu dla siebie, a on mądry władca i mąż doskonale wiedział jak ważny jest prywatny czas.

ZT

[Nefthis]

Cały czas siedziała w milczeniu ale równocześnie w gotowości aż jej małżonek da znak by ruszyć w stronę królewskich komnat. Sokołowi rzuciła nieznaczne spojrzenie. Ptaków do oazy zlatywało mnóstwo, tych drapieżnych również. Jedynym sposobem, na wzbudzenie przezeń sobą sensacji i podejrzliwości jest głośne wykrzyczenie prośby o możliwość odpoczęcia na gałęzi. Zapewne zupełnie przypadkowemu ptakowi nie przyszłoby takie pytanie do głowy bowiem tylko paranoik prawdopodobnie uważa, że każdy ptak na niebie jest szpiegiem. Cóż, nie była pewna czy Seth też miał podobną refleksję na ten temat ale zamierzała mu o tym wspomnieć w odosobnieniu. Co prawda w tak obyczajowej scenie nie było niczego do ukrywania ale mimo wszystko zachowanie ptaka było dość dziwne w jej mniemaniu.
Spojrzała na Uę z westchnieniem. Miała nadzieję, że jej podróż będzie bezpieczna i, że nie będzie zbyt długa.
- Niech Horus was poprowadzi w podróży - ośmieliła się przekazać swoje błogosławieństwo. Potem zwróciła swe oczy w stronę Setha w wyczekujący sposób. Schyliła się delikatnie do swojej córki i szepnęła jej do ucha.
- Zastąpisz mnie tutaj, hm? - Posłała Sekhmet ciepły uśmiech.
Nie czekała jednak na odpowiedź córki ale gdy zeskoczyła z głazu wciąż posyłała jej pewny siebie uśmiech a potem podążyła za faraonem.

zt

[Bomvu]

Miał spędzić czas z Ember i jakoś tak pośrednio się to udało. A że będzie z nimi jeszcze para królewska to tylko taki dodatek. Ale dość niecodzienny. A może to właśnie początek ich wspólnej wyprawy gdzieś daleko? Na razie nie ma o czym rozmyślać. Po prostu skłonił łeb i poszedł za faraonem.

/zt