Męski sparing [Tazabana i Kifo]

[Tazabana]

Wczesnym porankiem skoro świt nadszedł czas na trening, tym razem trafił mu się Kifo. Samiec o grzywie lejącej się na pysk jak ta którą miały gnu.
Tazabana przysiadł na małej skarpie spoglądając na ring/ plac treningowy z góry, obmyslając plan kolejnego szkolenia.

[Kifo]

Kifo nie był rannym ptaszkiem ale też nie należał do tych, którzy nie biorą na poważnie powierzonych im spraw i skoro trening wyznaczony był na poranek toteż samiec pojawił się na wyznaczonym miejscu niedługo po Tazabanie. Wąsaty lew nie miał więc wiele czasu na myślenie w samotności. Skinął staruszkowi łbem na powitanie i przeciągnął się po czym usiadł naprzeciw samca.
- Zaczynamy od razu czy potrzebujesz jeszcze chwilę? - Zapytał przełamując ciszę.

[Tazabana]

- O jesteś Kifo. Sam w twoim wieku nie lubiłem wcześnie wstawać.. Mhm w sumie dalej nie lubię. Mniejsza z tym.- Machnął łapą na swoje przemyślenia.
- Trenowałeś już z kimś wcześniej? Bo zastanawiam się czy rzucić Cię na jakieś przyrządy, czy może sparing? - Wpierw mały rekonesans, przy dorosłych lwach rzadkością jest zaczynanie treningu od zera.

[Kifo]

W sumie to nie chodziło o to by długo spać albo coś takiego. Jak był samotnikiem to raczej nie miał czasu na długie drzemki dlatego był przyzwyczajony do krótkiego odpoczynku i wczesnego wstawania żeby zwiększyć swoje szanse na udane polowanie. Z grzeczności tylko pokiwał Tazabanie łbem.
- Kiedyś, z ojcem - odpowiedział starszemu lwu, ale informacja ta musiała być sprostowana - ale mój ojciec nie należał do najlepszych samców, ojcem też był średnim nie mówiąc o byciu nauczycielem. W dużej mierze jestem samoukiem.

[Tazabana]

- Oh, no cóż. Tak się składa że mój też był beznadziejnym ojcem, więc chyba dobrze Cię rozumiem. A i tym bardziej jestem pełny podziwu że wyrosłeś na sporego lwa.- A nie jakiegoś pantofla anemika, czym kończy się 100% opieka lwic nad samcami.
- A walki? Wielu ich chyba nie stoczyłeś z innymi samcami, jesteś raczej typem który schodzi innemu lwu z drogi? Zwłaszcza jak zobaczy... powiedzmy kogoś mojej postury?

[Kifo]

Cóż, Kifo mógł zapewne powiedzieć mniej więcej to samo o Tazabanie. Jak na samca, który miał słaby wzorzec w swoim ojcu ten stał się tutaj mentorem siły. Kifo co prawda nie był kimś, kto rozwiązuje swoje wszystkie problemy własnymi mięśniami i kłami ale miał chyba podobne szanse by osiągnąć kiedyś podobny poziom co Taz. Młody samiec postanowił przyjąć komplement ze słów swojego mentora zasadniczo bez słowa ale prawdą było, że jak na doświadczonego samotnika Kifo nie posiadał wielu blizn na swoim ciele. Musiał przecież toczyć różne pojedynki w swoim życiu włóczykija ale nie nosił wielu znamion to potwierdzających.
- Walczyłem nie raz - odpowiedział. Tazabana zresztą mógł widzieć przynajmniej część umiejętności młodszego samca w czasie walki z Nyeusi i jej synem. - Ale nie, jeśli sytuacja na to pozwala to wolę uciec się do dyplomacji.
Gdyby ładował się z pazurami w każdą sytuację, która niosła za sobą ryzyko niepotrzebnej walki to być może nie byłby w tak dobrej kondycji obecnie albo może nawet i byłby martwy. Czarnogrzywy był cwany i to dawał mu często przewagę.
- To zależy od intencji takiego samca twojej postury.