Tereny niedaleko jam

[Mistrz Gry]

Ragir próbuje dogonić i powalić Toto. MG wykonuje test zręczność vs zręczność

Ragir(Z:61)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
18, 6, 17

Toto(Z:54+10 z bonusu gatunkowego)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
47, 47, 37

Interpretacja wyników:3 sukcesy Toto



A co młody ranny gepard, który zgubił swoją rodzinę mógł jej zaoferować? Taimi, przez krótką chwilę mogła obserwować jak w ślepiach młodego gaśnie cała wiara w dobro i godność lwów. Niemal czując na karku oddech swojego prześladowcy, gepard rzucił się do panicznej ucieczki.
Kilka sekund później obok Taimi mignęła sylwetka Ragira, który był zdeterminowany by dorwać swoją ofiarę. Lew rzucił się na Toto, jednak przecenił on swoje możliwości. Młody gepard bez problemu mu się wymknął a rozpędzony Ragir całą siłą rozpędu przywalił prosto w niewielki głaz, rozcinając sobie przy tym górną wargę, z której obficie popłynęła krew. Kiedy samiec doszedł już do siebie, mógł tylko zobaczyć, jak sylwetka Toto ginie w skalnym labiryncie.

Ragir:
+ PD 2 Krzepy
+ PD 9 do Zręczności
-1HP

[Taimi]

Obserwowała to całe zamieszanie z ogólną obojętnością na pysku. Może przez chwilkę nawet pożałowała, że nie pomogła gepardowi się schować, a dopiero potem nie naciskała na ewentualną zapłatę. Odniosła wrażenie, że jeśli istniała jakakolwiek szansa, że coś zyska to właśnie ją straciła bezpowrotnie. Okazało się jednak że gepard był bardziej zwinny niż lew, który wyskoczył chwilę po nim. A potem zniknął, zgrabnie omijając kamienie, które nie chciały zejść z drogi potężnemu ciemnemu kotu. Powoli ruszyła w tamtą stronę, przyglądając się badawczo lwu. No, można uznać że tym wypadkiem nieco się skompromitował, ale ogólnie był całkiem niezłym ciachem, mocno czekoladowym trzeba przyznać. Takich lubiła najbardziej.
- W porządku? - spytała.
Odruchowo jej spojrzenie spoczęło na wardze samca. Podeszła bliżej i delikatnie zlizała ściekającą posokę, bo w końcu uczono ją, żeby wylizywać i oczyszczać rany!

[Ragir]

Młody zwiał mi lekka szkoda ale i tak się zdarza. Ja za to przy próbie pochwycenia przywaliłem w skale. Potrząsnąłem lekko łbem i warknąłem pod nosem. Będę musiał obejść się smakiem. No nic. Będę miał zadanie za to dla Krona. Zaś widząc, że lwica się mnie nie obawia a nawet śmiała liznąć mnie po mojej wardze, lekko speszyłem się na moment. Od dłuższego czasu nie miałem okazji spotkać kogoś kto nie byłby albo bezczelny albo bał się. Zaintrygowało mnie to. Zlustrowałem lwice od dołu do góry. Była bardzo ładna i miała bardzo ciekawy kolor oczu- srebrny. Nie wiem czemu ale właśnie te oczy mnie przyciągnęły, sprawiły, że może trochę za długo się w nie wpatrywałem. Przypominały mi coś ale nie do końca byłem pewny co.
-Jestem Bliznopyski zwany także dwugrzywym- Imienia nie podałem, to zachowuje tylko dla tych, których bliżej poznam i zaufam.
-Cóż robisz na mym terenie?- Machnąłem lekko ogonem.

[Taimi]

Znowu wkroczyła na czyjś teren, takie widocznie jej szczęście. Westchnęła tylko w reakcji na jego słowa, potem jednak uśmiechnęła się delikatnie i nieco odsunęła, żeby nie peszyć lwa swoją bliskością. Chociaż to chyba bez sensu, skoro pozwoliła sobie na lizanie go po pysku chwilkę temu.
- Hmmm, podejrzewam, że rodzice cię tak nie nazwali? Chociaż faktycznie, dość trafne pseudonimy.
W końcu rodzice pewnie nazwali go od razu przy narodzinach, a wtedy z pewnością nie miał blizn i grzywy, więc ciężko było jej uwierzyć, by jako Bliznopyski czy Dwugrzywy przyszedł na świat. Rozumiała to jednak i nie naciskała.
- Jestem Taimi. I wybacz, nie miałam pojęcia, że ktoś tutaj żyje. Wiesz, lwów prędzej spodziewałabym się na sawannie czy gdzieś, gdzie jest sporo trawy, wody i zwierzyny - przyznała szczerze.
A może to ten cały Wódz? Tylko gdzie jego kościany pancerz? Nie, chyba nie, pomimo, że prezentował się całkiem okazale - kto by nie leciał na kupę mięcha o tak męskim spojrzeniu?
- Rozumiem, że życzysz sobie, żebym sobie poszła?

[Ragir]

-Nie jednak swoje imię nie rzucam na lewo i prawo- Rzekłem do lwicy i lekko zastrzygłem uchem. Słysząc jej umie lekko skłoniłem się. W końcu wypadała zachować jakąś kulturę przy płci pięknej.
-Wiesz...- Zacząłem i westchnąłem- Dobre ziemie już zaklepały jakieś duże grupy lwów a mi się nie śpieszy aby być czyimś popychadłem- wolałem sam decydować o swym losie a nie byc zależnym od praw i decyzji innych- Nie obowiązują mnie dziwne i chore prawa stad, które wykwitły na tych ziemiach niczym świeża trawa w porze deszczowej- Cóż za elokwentne porównanie...
-Nie wyganiam cię, tylko chciałbym wiedzieć co tutaj robisz- Ponowiłem swe pytanie. Lustrowałem cały czas lwice i jej zachowanie. Może zaproszę ja do siebie aby odpoczęła.

[Taimi]

Taimi skłoniła mu głową. Rozumiała, chociaż też nieco ją to zastanowiło. Czy miała do czynienia z jakimś zwyrodnialcem, którego próbowało dopaść pół Afryki i dlatego przedstawiał się swoimi ksywami? Kto nie ryzykuje, nie wygrywa.
- Rozumiem. I szanuję - wyjaśniła, na koniec nawet delikatnie uśmiechając się do lwa.
Jego opinia odnośnie stad też na pewno zapadnie jej w pamięć. Sama była zaś chyba jego przeciwieństwem, bo lgnęła do innych. Może to kwestia przyzwyczajeń, w końcu odkąd pamięta znajdowała się w stadzie i przywykła do pewnych wygód, które jej to zapewniało. Dlatego też postanowiła i tutaj poszukać domu pomiędzy innymi lwami, nie lubiła być sama.
- Ciężko mi odpowiedzieć, żeby się nie ośmieszyć. Szukałam Wodza, ale... chyba pomyliłam góry.
Była szczera. Najwyżej Dwugrzywy uzna ją za skończoną idiotkę, która nie orientuje się w ogóle w górach.
- Jestem tutaj "nowa" - dodała, może licząc że jakoś to usprawiedliwi jej pomyłkę.

[Ragir]

Teraz to zaintrygowała mnie jeszcze bardziej.
-Nie wiem czy uznać to za odwagę czy głupotę- Nie ukrywałem zaskoczenia- A na cóż ci ona jeśli wolno mi zapytać- Nie interesował mnie ten typ. Coś tam słyszałem, bo i do mnie wieści docierają.
-Może zechcesz potowarzyszy mi i nim ruszysz w drogę nie chcesz trochę odpocząć?- Czy to takie zaproszenie do siebie? Tak to można ując. Nie pogardzę dobrym towarzystwem.
Moją uwagę oprócz intrygującego spojrzenia i koloru oczy zwrócił medalion, jaki lwica miała przy sobie.
-Ciekawa ozdoba- Powiedziałem to bardziej do siebie. Nie znałem wszystkich stad w krainie. Tego jest za dużo a i one mnie nie interesowały czy tez obchodziły.

[Taimi]

Zaśmiała się ciepło.
- Zdecydowanie za głupotę - przyznała bez zastanowienia.
Nie uważała siebie za odważną lwicę, a do postaci Wodza ciągnęła ją ciekawość i ta płytka część jej osoby, która kusiła, by zbliżyć się do silnych, mogących zapewnić jej godny byt oraz silne potomstwo. Taki Wódz chyba spełniał wszystkie z tych oczekiwań. Żyłaby przy nim jak królowa, zwłaszcza, jak już przejąłby sobie władzę nad całym światem.
- Jeśli nie masz nic przeciwko, chętnie spędzę kilka chwil na odpoczynku. Mam za sobą dość długą podróż - przyznała szczerze.
Była mu wdzięczna za tą propozycję. Ile można łazić w tę i z powrotem?
- Ach, to - powiedziała, przenosząc spojrzenie na swoją pierś i łapą delikatnie dotknęła medalionu. - Cóż, w przeciwieństwie do ciebie ja dołączyłam do stada. Cenię sobie pewne wygody, jak chociażby to, że podobno członkowie stada staną w mojej obronie, jeśli będę miała kłopoty. Samotnej kobiecie nie jest łatwo - przyznała, puszczając do niego oczko.

[Ragir]

-Tak więc zapraszam- skinąłem lekko łbem i zacząłem iść w stronę swej jaskinki.
-Dawno nie gościłem nikogo- no upierdliwego geparda nie wliczałem.
-ciekawe podejście- Kątem oka spojrzałem na nią- Jak maja cie bronić czy chronić kiedy jesteś poza terenami stada?- W końcu ochrona stada i wygody stadne obowiązuje na własnych włościach. No niby.
-Macie tereny blisko?- Chociaż słysząc ją to raczej nie, jednak zawsze warto zapytać.
-Na tych pustkowiach trzeba liczyć na siebie ale nie martw się, przy mnie nic ci nie grozi- Skierowałem spojrzenie przed siebie. Byliśmy blisko jam, niebawem tam dotrzemy. Zaskakiwało mnie podejście lwicy ale cóż, kto tam zrozumie lwice.

[Taimi]

- Masz rację, ale... czasami każdy musi zaznać odrobiny wolności, nawet należąc do stada - zaśmiała się krótko, nieco nerwowo jednak.
Zupełnie, jakby dopiero teraz dotarło do niej w jakie potencjalne niebezpieczeństwo się pakuje, będąc daleko od domu i pałętając się gdzieś z obcym, wyraźnie silnym i mocnym lwem. Miała jednak tendencje do ryzykowania, wychodziła z założenia, że jest już dość wiekowa i najlepszy czas życia miała za sobą.
- Zdecydowanie nie. Upendi, kojarzysz to miejsce? - spytała.
Bliznopyski nie wyglądał na ckliwego samczyka, który gania po równie uroczych, może nieco tandetnych miejscach. I pewnie mówiła za dużo o stadzie, ale jakoś czuła, że sztuczna więź pomiędzy nią i stadem oraz raczej interesowne podejście do sprawy nie ułatwiają jej naturalnego poczucia przynależności do grupy. Grupy która miała zastąpić rodzinę. Nie wychodziło.
- Rozumiem więc, że jedynym, co mi grozi przy tobie.. Jesteś ty sam? - rzuciła lekko i niby żartem, ale coś było przecież na rzeczy.