Wiekowa akacja

[Mtego]

Ilanga była bardzo stonowana, profesjonalna...
Zaimponowała tym Mtego.
Ale nie okazywał tego.
- Zabicie jej było jedynym wyjściem, i powinniśmy to zrobić wcześniej. Nikomu nic się nie stało, ale stać mogło. Ona miała dostęp do młodych Ilango.
Teraz rudy brzmiał bardo poważnie i surowo. Mówiąc to nerwowo machnął ogonem.
Samica zauważyła jego intencję, cóż to akurat nie było trudne bo Mtego ich nie ukrywał.
- Każda hiena, która działa na niekorzyść swojego gatunku, odrzucana jest z miejsca u boku Pramatki. Chora czy nie.
Dodał zirytowanym głosem

[Chester]

- Nie chcieliśmy jej zabijać, ale nie mieliśmy innego wyjścia. Ona mogła nam zagrozić - wyjaśnił Ilandze, która była sceptycznie nastawiona do ich uczynku. Lecz Jerycho okazała się niegodna zaufania, a oni nie mogli narazić stada.

[Anik]

Dobrze, ze nie trafił na jedna z tych wylewnych sióstr, choć pewnie i one nie miałyby w interesie witać go z fanfarami.
- Ciebie też miło widzieć - Odwzajemnił formalną uprzejmość skinięciem głowy i nawet czymś na kształt uśmiechu. Nieźle jej się tu powodzi, całkiem spore stado i nawet jacyś tam potomkowie.
- Nikogo nie śledziłem. Podróżowałem samotnie, a potem po prostu biegłem na ślepo z gór. - Odpowiedział podejrzliwemu samcowi. Choć z tego co wyłapał z rozmowy kilku innych hien mieli tu przed chwilą całkiem niezły problem z jakimiś przybłędami, więc nie ma się co mu dziwić.

[Alfajiri]

Dyskretnie wywróciła oczami, słysząc słowa Chestera. A następnie się do niego wyszczerzyła.
- Wiesz, jakbym miała zacząć opowiadać o całej mojej rodzinie to zajęłoby to wieki - parsknęła. Owszem, pochodziła przecież z całkiem licznego rodu. Miała starsze rodzeństwo, a także kilkoro młodszego. Choć trzeba przyznać, że jej bracia mieli to do siebie, iż zazwyczaj trzymali się na uboczu.
Zerknęła na dyskutujących doradców kątem oka, a przez pysk przez ułamek sekundy przemknął jej zmartwiony wyraz. Choć trudno było nie przyznać, iż Mtego miał rację co do Jerycho, zdecydowanie wydawał się za bardzo z tego powodu dumny. Czyżby był to początek rodzącej się między tą dwójką rywalizacji, z którą od teraz będzie musiała się zmagać?
Następnie zerknęła na czarnofutrą i uśmiechnęła się.
- Dziękuję ci jeszcze raz za pomoc. Doceniam to, że nas ostrzegłaś przed zagrożeniem. Nie chcę do niczego zmuszać i uznaj, jak uważasz, lecz wiedz, że jeśli zechcesz uczynić to miejsce swoim domem to żaden z nas nie będzie miał przeciwko, byś stała się częścią naszego klanu - powiedziała. Szkoda, że samica zdecydowała się ich opuścić. Westchnęła.
Następnie znów spojrzała na brata, nastawiając z zaciekawieniem uszu.
- Z gór? A co się dzieje w górach? Tylko mi nie mów, że to znowu jakieś stuknięte lwy - przy ostatnim zdaniu prychnęła. Potem uśmiechnęła się lekko. - Trzeba przyznać, że ciebie chyba najmniej spodziewałam się tu spotkać. Nie po tym, jak rozstaliśmy się tak dawno temu... - westchnęła. - Teraz tu jest mój dom - dodała po chwili, wskazując gestem pyska na okolicę.

[Chester]

- A zatem witamy w naszym stadzie, bracie Alfaijri - wyszczerzył się do niego. - Rozumiem, że chcesz z nami zostać? - zapytał mając nadzieję, że zechce się do nich przyłączyć. Szkoda, że Kirvaan postanowiła ich opuścić, bo ją również chętnie widziałby w stadzie, podobnie jak jej towarzyszkę, ale być może jeszcze zdołają ich przekonać do pozostania, jeśli przybyszki nie zdecydują się na porzucenie ich terenów.

[Ilanga]

Jeśli Mtego myślał, że może strofować Ilangę, to był w błędzie. Samicę zirytował jego ton, sugerujący, że postąpiła źle.
— Ona NIE miała dostępu do młodych. Myślisz, że jestem na tak głupia, by na to pozwolić? Zabijanie hien bez dania im choć jednej szansy to zwykłe bestialstwo. Zawsze. A że jej nie wykorzystała… cóż, i tak mnie przy tym nie było. — Mówiła zdecydowanie, z podniesioną głową.
— Może ty nie chciałeś jej zabić — odpowiedziała Chesterowi, gdyż liczba mnoga w jego wypowiedzi wydała jej się niewłaściwa. Przecież Mtego chciał tego od samego początku.
— Pramatka na pewno rozumie, czym jest choroba. W innym razie nie byłaby sprawiedliwa. — Ilandze daleko było do kapłanki, lecz to była podstawowa prawda jej wiary. Pramatka jest dobra i sprawiedliwa. A sprawiedliwość nie zawsze jest równością. Równie surowe ocenianie zdrowego i chorego na umyśle to nie jest sprawiedliwość.

[Mtego]

Mtego miał wyraz twarzy jakby nie przejął się zbytnio tym co mówi Ilanga.
On wie swoje, ona wie swoje. Trudno tutaj dojść do konsensusu, dla samca to był impas, a dalsza dyskusja nie miała sensu.
Biała samica zwróciła się jeszcze do Chestera.
Mtego tylko spojrzał na niego tak aby wyczytał z tego, że postąpili słusznie i żeby nie zaprzątał sobie głowy wyrzutami.
Teraz samiec zainteresował się inną sprawą. Może i rozmawiał z Ilangą, ale słyszał co się dookoła dzieje.
Brat królowej? Bardzo ciekawe... To może być dość poważna sprawa.
- Więc nasza królowa ma brata! Powiedział pełen entuzjazmu jakby do wszystkich.
- Czuj się jak u siebie Anik.

[Chester]

- Proszę was, nie kłóćcie się. Zrobiliśmy to, co uznaliśmy za słuszne i tyle - oznajmił zwracając się do Mtego i Ilangi, która miała im za złe zabicie Jerycho. - Ona naprawdę mogła nam poważnie zagrozić, jeśli utrzymywała kontakty z lwami, a przecież nie mogliśmy na to pozwolić - dodał tonem wyjaśnienia, mając nadzieję, że Ilanga to zrozumie i zakończy wynikły z tego powodu spór.

[Ilanga]

Mtego zrezygnował z dyskusji, więc Ilandze nie pozostało nic innego, niż też przenieść uwagę na inne tematy. Lecz choć ta rozmowa była zakończona, to w żaden sposób nie była rozwiązana i bardzo możliwe, że ten lub podobny temat wróci w przyszłości. Choć lepiej, żeby po prostu nie było już więcej tak problematycznych przybyszów.
Jeszcze Chester próbował się wytłumaczyć. Po co mówił o rzekomych kontaktach Jerycho z lwami, skoro dosłownie przed chwilą Mtego jasno powiedział, że tamten lew znalazł się tam przypadkiem? Ilanga uznała jednak, że nie będzie wdawać się w dalszą dyskusję. Zresztą jego sposób postępowania w miarę rozumiała. Nie cieszył się tą śmiercią jak Mtego.
Ponownie zwróciła więc uwagę na przybysza, który, jak się okazało, jest bratem Alfajiri. Siostra przywódczyni klanu i brat szaman… jak widać rodzina z niezłymi sukcesami. Skoro samiec podróżował samotnie, to może tu znajdzie swój dom? W końcu dobrze połączyć się z kimś bliskim.
— Brat Alfajiri! Witaj więc — zawołała radośnie.
— Swoją drogą kim właściwie była ta czarna, która przez chwilę tu była? — skierowała pytanie do tych, którzy wrócili z wyprawy. Słyszała, jak Alfajiri jej dziękowała, ale nie do końca wiedziała za co. Czy to ktoś istotny?

[Mtego]

Mtego podniósł uszy gdy usłyszał pytanie Ilangi.
Co prawda skończył z nią dyskusję, ale nie wypada teraz jej ignorować, w końcu dlaczego samiec miał by to robić.
Rzucił w nią osądzającym spojrzeniem, wzrokiem dał też przy okazji znak Alfajiri, że to on ma zamiar odpowiedzieć białej.
- Mogła się do nas przyłączyć, właściwie nawet tego chciała, jednak ten... Atak Jerycho sprawił, że się rozmyśliła. W końcu ta wariatka nazwała nas gwałcicielami i kanibalami. Teraz samiec się zamyślił.
Przerwał mówić dosłownie na chwilę, ale na jego pysku można było ujrzeć rząd emocji.
- Cóż, dodatkowo akcja z zabiciem jej nie pomogła. Nie wiadomo co teraz sobie o nas myśli, i co będzie opowiadać. Smutne, ale niestety prawdziwe, Jerycho skutecznie pozbawiła ich potencjalnej członkini klanu.