Pagórek przyjaźni

[Henry XV Lwiozburg]

-Ależ moja droga toż jest wiadome że takie pytania nigdy nie zagniewają lwów jak ja. Jako że przypominasz jabłoń szlachcącą hesperyjski sad odpowiadanie na tak proste pytanie to sama przyjemność-
Henry posłał uśmiech do @Ua i lekko się skłonił
-Henry XV Lwiozburg książę koronny Cesarstwa Lwiozburgów, ze wzglądu na dopełnienie się czasu, a przynajmniej moja służka twierdzi że na wskazują wszystkie znaki, przybyłem na tereny które musieli opuścić moi przodkowie. Ponoć @Khadima- Tu popatrzał na czarną lwicę. -moja wierna służka od dawna widziała znaki. Zresztą na upartego to że w mojej jaskini było tajne przejście które ponoć wykopała miało by to potwierdzać.-
Biały znów odwrócił się do Uy i popatrzył na nią "dobrym" wzrokiem
-Jeśli podasz mi imię i wygląd to mogę postarać sobie go przypomnieć o ile był w okolicach. Chociaż jeśli nie miał pochodzenia to pytanie możesz też skierować do niewolnicy, ona zna lepiej zwykłe lwy ode mnie- Henry mimo chodem dodał słowo niewolnica tak by czarna pamiętała gdzie jej miejsce

[Khadima]

Mięśnie Khadimy się spięły, @Henry XV Lwiozburg nie powinien się chwalić tak bardzo imieniem, pochodzeniem i pozycją. Nie mogła mu zagwarantować bezpieczeństwa jeśli będzie to tak głośno mówił. Kolejne słowa mogły połechtać jej ego. Nazwał ją wierną! Tak bardzo chciała więcej komplementów kierowanych bezpośrednio do niej. I jeszcze nawet nie wierny niewolnik, czy wierne narzędzie jak to jest w zwyczaju ale już wierna służka! Khadima, aż zaczęła mruczeć w zachwycie. No i jeszcze pokazał że ją potrzebuje i pozwala jej mówić w jego obecności jak z kimś konwersuje. Przecież powiedział to! Że mimo że jest niewolnicą to może zostać zapytana, więc i w domyśle mówić. Henry jest taki wspaniałomyślny!