Stary baobab

[Mistrz Gry]

Sytuacja zdecydowanie wymknęła się spod kontroli, a Mafundi nie zamierzał jeszcze umierać dla baobabu. Który swoją drogą płonął w najlepsze, podczas gdy zebrani zamiast gaszeniem pożaru zajmowali się bitką. Iskry strzelały w powietrze, dodając walce malowniczych efektów specjalnych. Szympans w biegu chwycił kosz zanim spadł hienie z grzbietu i zamachnął się nim na czerwonogrzywego lwa, który zastępował im drogę. Oby tylko pozbyć się przeciwnika i można ruszać w długą. O ile oczywiście Araknosowi też się uda, gdyż nie czułby się dobrze zostawiając kolegę po fachu na pastwę lwów, szczególnie że sam wplątał go w tarapaty.

► Pokaż Spoiler

1. Atak Lyanny na Araknosa (zręczność vs zręczność)
Lyanna(63)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
22, 6, 18

Araknos(65)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
31, 28, 3

2 sukcesy Araknosa
2. Sheria zatrzymuje Araknosa(-10 na próbę przeskoczenia przez lwa) (zręczność vs zręczność)
Sheria(60)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
8, 29, 42

Araknos(55)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
3, 35, 16

2 sukcesy Sheriego
3. Atak Mafundiego na Sheriego(-10 utrudniony unik kiedy zatrzymuje Araknosa) (zręczność vs zręczność)
Mafundi(70)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
42, 46, 5

Sheria(50)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
24, 26, 29

rana lekka, obrażenia 2+

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
6

Araknos popędził przed siebie niczym kot z pęcherzem, dzięki czemu udało mu się umknąć łapie Lyanny. Hiena biegła dalej przed siebie z zamiarem przeskoczenia zastępującego mu drogę lwa, ale tutaj przeliczył swoje możliwości. Araknos wybił się z ziemi, poleciał z stronę Sheriego... tylko po to, by wpaść na bok wyższego od siebie lwa i rykoszetem paść na ziemię. Szympans korzystając z okazji zamachnął się koszykiem i uderzył nim w drugi bok lwa, zostawiając mu pokaźnego siniaka.

Sheria -8 HP

Mandryl widząc, że rzemieślnik wciąż jest w pułapce, ponownie zaczął wymachiwać koszem, tym razem celując w głowę lwa, by go rozproszyć. Zerkał niepewnie w stronę lwicy, gotów użyć w obronie swojego wiklinowego oręża, gdyby ruszyła na niego. Jeżeli tylko Araknosowi uda się zwiać, on ruszy za nim.

[Lyanna]

Uwadze samicy nie uciekła pomoc ze strony obcego jej lwa o czerwonawej grzywie, który swoim czynem swoją drogą bardzo jej zaimponował. Ryknęła dość głośno, by być słyszalną przez swoją część stada. Ryk był wyraźnym poinformowaniem o walce. Jasna lwica mimo chybienia swojego ciosu nie zatrzymała się. Towarzyszący jej kotowaty, który jej sprzyjał być może kierowany osobistymi pobudkami skutecznie powstrzymał hienę przed ucieczką. Ta upadła na ziemię, a w jej kierunku już dawno pędziła Lynn, która mimo nietrafnego ataku nie zaprzestała pogoni za kudłaczem. Dostrzegła też, że szympans zdaje się pomagać swojemu znajomemu, co nie wpływało wcale na jego korzyść, gdyż tym samym stał się celem numer dwa zaraz po nieprzyjemnym gościu z niewyparzoną mordą. Królowa Szkarłatnych Grzyw zamierzała dopaść hienę w swoje pazury i kły, celując paszczą i łapami w jego obalone na glebie ciało.

[Nuzira]

Biegła przed siebie, zastawiając się czy dobrze zrobiła zostawiając dzieciaki pod opieką Bluu i Tarwosza, jednakże nie było innej opcji. Nie mogła zostawić kuzynki, szczególnie że nie było to wołanie na rozmowę, oznaczało ono walkę, coś czego już długo jej brakowało. Mogła się w końcu na kimś wyżyć za tą nieobecność szarego, no i przede wszystkim obronić swoją królową. Gdy dobiegała na miejsce dostrzegła kuzynkę, jakiegoś lwa z czerwoną grzywą który jej pomagał, może też nowy nabytek? Oprócz tego hiena i jakaś... małpa? Nie znała się na tych gatunkach, pawiany czy mandryle, wszystko jedno. Lew walczył z szympansem zaś Lyanna z hieną i to właśnie jej najpierw postanowiła pomóc. Biegła więc dalej, by z impetem wbić się w hienę jeśli się podniesie, bądź skoczyć na nią jeśli leży dalej na ziemi, kierując kły w gardło. Zero tolerancji dla tych, co atakują przywódcę.

[Araknos]

Spojrzałem na sytuację. Wszystko dzieje się szybko. Dołączyła nowa lwica i to nie są żarty. Mogłem posłuchać się tamtej królowej czy jak ona miała. Ugasilibyśmy ogień. Teraz to po żartach. Skuliłem się dla zminimalizowania obrażeń i zacząłem krzyczeć kilkukrotnie.
- Poddaję się! Litości! Nie zabijajcie za głupie pyskówki!
To chyba jedyna opcja. Może lwy są honorowe.

[Sheria'ya Om]

Udało mu się zastąpić drogę hienie, lecz zamiast się zatrzymać, postanowiła skoczyć, co skończyło się stłuczką z Sherią. Lew zachwiał się po zderzeniu z hieną. Gdy obejrzał się, zobaczył, że małpa wymierza w niego cios przedmiotem, którego jeszcze nigdy nie widział. Nie zdążył zareagować, więc oberwało mu się, po czym odskoczył. Całe szczęście małpa nie miała konara, który zadałby więcej bólu lwu.
Małpa zaczęła wymachiwać tym przedmiotem, lecz na jego szczęście oglądała się co jakiś czas za siebie. Postanowił to wykorzystać. Jeśli małpa zbliżała się do niego, to on równomiernie oddalał się od niej cały czas gotów do skoku. Gdy małpa się odwróciła, by zobaczyć jak radzi sobie jej towarzysz, lew skoczył w jej kierunku i uderzył łapą w rękę lub ręce, które trzymały kosz.
Usłyszawszy, że hiena się poddaje natychmiast przestał jakichkolwiek poczynań w walce. Jedynie nastawił się obronnie na wszelki wypadek, gdyby małpie przyszło jej coś do głowy.

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

1. Mafundi atakuje koszykiem Sheriego (zręczność vs zręczność)
Mafundi(70)

Gunter wyrzuca 3d50:
3, 4, 9

Sheria(60)

Gunter wyrzuca 3d50:
36, 30, 43

3 sukcesy Sheriego
2. Lyanna automatycznie trafia Araknosa który się nie broni, 37% na ranę ciężką, 8% na krytyczną

Gunter wyrzuca 1d100:
43

obrażenia 2+

Gunter wyrzuca 1d6:
2

3. Nuzira trafia automatycznie, 35% na ranę ciężką, 7% na krytyczną

Gunter wyrzuca 1d100:
98

obrażenia 2+

Gunter wyrzuca 1d6:
3

Araknos błagał o litość i nie bronił się przed atakami lwic. Dzięki zwinięciu się w ciasną kulkę uniknął cięższych obrażeń i pazury napastniczek przejechały po jego plecach, zostawiając płytkie rany. Zapatrzony w bitwę Mafundi nie trafił koszykiem Sheriego, tylko machnął nim w powietrzu i zastygł w bezruchu. W tym momencie Sheria wytrącił mu kosz z rąk.
- Panie szanowne, a po co te nerwy. Widać, że biedak już więcej nie napyskuje i wynosi się, to nie będzie przeszkadzać. A ogień na razie tylko w środku drzewa, to wystarczy piachem zasypać i zagaśnie. - próbował załagodzić sprawę, nie wiedząc na ile to pomoże.

Araknos -9HP

[Lyanna]

Hiena dość skutecznie osłoniła się przed poważniejszymi obrażeniami. Nuzira, która pojawiła się kuzynce w formie wsparcia teraz również przyciskała hienę atakiem. Małpa i obcy lew zaprzestali na chwilę walki, człekokształtna nawet zdecydowała się odezwać, by bronić swojego znajomego. Lyanna nadal trzymała Araknosa i pazurami penetrowała powierzchnię jego ciała, ale znalazła w tym czas by przez zęby przecedzić szympansowi odpowiedź.
- Teraz w twoich rękach jest jego los, ugaś ogień, a ja zastanowię się czy nie puścić twojego kolegi wolno. Śpiesz się, masz mało czasu! - rzuciła do właściciela kosza.
Teraz to od małpy zależało to co stanie się z jej towarzyszem. Oby się pośpieszyła zgasić ten ogień, bo hiena ciągle przyjmował na siebie obrażenia dwóch napastniczek. Lyanna nie zamierzała odpuszczać póki ogień nadal płonął.

[Nuzira]

Zaskoczył ją okrzyk hieny, jednakże nie wiedziała co się wcześniej wydarzyło. Jedno jednak było pewne, bez powodu Lyanna by nie atakowała, nie raz widziała w kuzynce zbyt dużo dobra, a przecież nigdy ich stado do milusińskich nie należało. Dokończyła więc swój atak, zadając obrażenia pazurami, po czym przycisnęła hienę do ziemi, wbijając mocno pazury w jego cielsko, ukazując również swoje kły które przyłożyła do jego gardła. Wystarczyło jedno słowo, nawet spojrzenie, zamiast tego jednak Lyn znowu postanowiła dać im szansę. No niby racja, baobab płonął, było to zagrożeniem dla stada, jednakże nie przepadała za dawaniem drugich szans, od tego byli ci złociutcy zza granicy. Mimo to posłusznie czekała, kładąc się na hienie, nadal z wbitymi pazurami i kłami przy gardle, jeden jego ruch i może być nie tylko poraniony, ale i martwy.

[Mistrz Gry]

Szympans rozłożył ręce, pokazując że nie zamierza nikogo atakować i wyciągnął łapę po koszyk, który mu wcześniej wypadł.
- Pani szanowna, nie ma co się bać, wszystko się wyklepie. - wyszczerzył zęby w uśmiechu, choć chwila na żarty była nie najlepsza. Sięgnął po kosza po gliniane naczynia. Część się ukruszyła przy ataku na Sheriego, ale się nadadzą. Szympans przy pomocy kawałka gliny wykopał pospiesznie dołek, by dostać się do wilgotniejszej ziemi i zaczął napełniać nią naczynia, po czym ciskać je do środka drzewa, gdzie znajdowało się zarzewie pożaru. Kiedy skończyły się już miski i garnki, zaczął nabierać mokrej ziemi koszem. Profesjonalny, gęsty splot koszyka zatrzymywał większe grudy ziemi w środku, więc mógł go z całkiem niezłym efektem użyć do przenoszenia ich i rzucania w ogień.

/kostkami rzucę jak tamci odpiszą/

[Sheria'ya Om]

Zobaczywszy, że małpa nie zamierza już walczyć, przestał być w pozycji bojowej i usiadł na ziemi. Lecz zachował czujność widząc, że Mafundi sięga po kosz, nie chciałby przecież drugi raz oberwać, gdyby tamten chciał jednak uciec.
Ale skoro życie jego towarzysza hieny zależy od niego, to nie będzie dopilnowywać czy tamten weźmie się za gaszenie pożaru, czy będzie go poganiać.
Skoro walka się skończyła, to mógł już zająć się swoim bokiem, w który oberwał, więc zaczął go masować, by w jakimś stopniu ból zniwelować.
Gdy skończył ,,uśmierzać'' ból, przyglądał się co robi ów małpa, by może nauczyć się czegoś przydatnego czy pożytecznego. Jeszcze nie widział, by ktokolwiek w taki sposób próbował gasić ogień, więc patrzył z zaciekawieniem.