Urwisko

[Fedha]

W końcu dotarli nad wybrzeże i wspięli się nad urwisko. Wtedy Fedha się zatrzymała.
- Jesteśmy na miejscu. Stąd powinieneś już sam trafić do Kilimandżaro. W razie potrzeby na pewno ktoś z miejscowych udzieli ci niezbędnych wskazówek - powiedziała sucho, ignorując prośbę geparda, traktując ją jako jedynie próbę przełamania ciszy, a nie chęć szczerą dowiedzenia się czegoś o niej.
Przemilczała też jego zachwyty nad pięknem okolicy, chociaż i ona uważała, że jest tu wspaniale. Nie zamierzała jednak tracić czasu na podziwianie widoków, skoro była na służbie. Zamiast tego spojrzała ostro na Silver Huntera.
- Idź teraz i więcej nie naruszaj naszych granic dla swojego własnego dobra. - Jeśli o nią chodziło, szarofutra gotowa była przetrzepać mu skórę, gdyby znów wkroczył na ich ziemie. Nie potrzebowali tu kręcących się podróżnych, zwłaszcza takich, którzy ewidentnie byli podejrzani.
Odwróciła się bez pożegnania i zaczęła schodzić z urwiska, kierując się z powrotem do Królestwa Końca Burzy.

z/t

[Silver Hunter]

- Jasne, będę pamiętał. Dzięki za pomoc - uśmiechnął się do lwicy, nie mogąc się napatrzeć na piękny krajobraz rozciągający się przed nimi. Nasyciwszy oczy tym wspaniałym widokiem, opuścił klifowe urwisko, udając się w sobie tylko znanym kierunku.

z/t

[Goliath]

Goliath właśnie wylądował na skraju urwiska, skąd podziwiał widoki i miał całkiem niezły widok na całą okolicę. Zapewne okaże się to pomocne w poszukiwaniu surowca, po który tu przybył - soli. Gdy tylko najadł się krajobrazem fali wdrażających o brzeg, wzniósł skrzydła i zaczął krążyć blisko brzegu, wypatrując przysłowiowego skarbu. Ma nadzieję, że po niepowiedzeniu z papieżem tym razem pójdzie mu znacznie lepiej, choć kto wie, co zgotuje los.

Goliath wyrzuca 3d100:
53, 99, 43

Znowu los zaśmiał się w dziób orłosepowi i to nie byle jak, śmiechem szyderczym a zarazem wrednym do szpiku kości. Ponownie rzemieślnik zmarnował czas na poszukiwanie surowca, którego nie odnalazł. W głowie mieszanina myśli, iskrzą się liczne wulgaryzmy, jednakże poza traceniem nerwów niczego nie wnoszą. Padlinożerca rozwinął skrzydła, po czym podsunął dalej.

//zt//