Kamienisty brzeg

[Neytiri]

Niestety brązowa za dużo o rodzinnym stadzie nie wiedziała, wszak oddaliła się od nich za młodu, zanim wpoili w nią te wszystkie zasady i wartości. Znała podstawy, czyli nie byli miśkami, walczyli o swoje i przede wszystkim dbali o stado, czyli wartości fundamentalne, można by rzec. Dlatego też wymagała właśnie tego od jasnego samca, skoro miała już do niego dołączyć, musiała wiedzieć co i jak. -Mistrzu...- poprawiła się, skoro tak to u nich wyglądało. Uniosła lekko brew zaskoczona, wszak do tej pory spotykała się właśnie z królami i królowymi, była to więc dla niej nowość, nie wspominając już narzucanie jej czegoś i jego ton głosu. Nie należała bowiem do super ugodowych lwic, które to można rozstawiać po kątach i będzie musiała nieźle walczyć ze sobą by mu nie wbić pazurów w pewne części ciała. -Dobrze więc, Mistrzu. Zaryzykuję i zostanę członkiem twego bractwa. - odpowiedziała po chwili przemyślenia. Mroczni to raczej nie milusi, do tego stado oparte na sile, wydawało się że idealnie się tu wpasuje a fakt, iż potrzebował medyka pozwalał jej na nieco więcej niż z początku myślała. Poza tym cóż, nie można było ukryć faktu iż jej się nieco spodobał, taki szorstki i stanowczy, nie mówiąc już o wyglądzie oczywiście.

@Dumat

[Dumat]

Wysłuchał jej uważnie, a kiedy zadeklarowała chęć dołączenia do niego - skinął jej dość nisko czerepem. Gest ten, choć niepozorny, mógł tak naprawdę komunikować wiele. Akceptacja. Podziękowanie. Wdzięczność. Powitanie jako członkinię Bractwa. Wraz z Sikhanirem oraz Ashmedai stanowili już niemałą grupkę. Nie wiedział w końcu, iż w jaskini jego matki czekała jeszcze jedna chętna duszyczka.
- Ryzyko jest również po mojej stronie - zauważył mrukliwie, jak to on. Prawdopodobnie kiedy poznają się z @Neytiri lepiej - kocica zrozumie, że mimo tego tonu bynajmniej nie zamierzał okazywać jej niechęci czy pogardy - chociaż z pewnością rozstawiać ją nieco będzie, jeśli wymagać tego będą okoliczności.
- Tereny, które planuję przejąć, obejmują całą dolinę i te góry, zwane Kościanym Szczytem - gestem głowy wskazał łańcuch. - Chcesz, bym cię nieco oprowadził? - spytał jeszcze, powracając spojrzeniem na ametystowe oczy rozmówczyni. Nie mógł oprzeć się wrażeniu, iż samica jest wręcz stworzona do życia pośród gór, przynajmniej jeśli chodziło o jej wizualną prezencję. Sierść wyglądała na puchatą, ciepłą, idealnie izolującą od chłodu.

[Neytiri]

Tajemniczy, opanowany i chłodny, póki co jedynie takie wnioski mogła wyciągnąć z obserwacji jasnego lwa, nie zamierzała jednak go szufladkować i po sprawie, wręcz przeciwnie. Był na tyle interesujący że chciała poznać go bliżej i odkryć kolejne karty, może bardziej też otworzyć zarówno na siebie jak i świat? -Racja.- skinęła łbem, uśmiechając się zawadiacko, wszak oboje ryzykowali tym ruchem, mimo to wyglądało na to iż żadne z nich nie zamierzało się tym zbytnio przejmować. Czas pokaże. Póki co rozejrzała się po terenie, o którym to opowiadał Dumat, przy okazji rozglądając się uważniej, kto wie może jeszcze jakaś roślina tu rosła?

► Pokaż Spoiler

Rzut na percepcję:

Neytiri wyrzuca 3d100:
3, 53, 90

2 sukcesy!

+1 Kocanka

Podeszła do żółtego kwiatka, który rósł nieopodal zbiornika wodnego, po czym zerwała i znów schowała w torbie, zdecydowanie wybrała sobie dobre miejsce do zamieszkania, co prawda spotykała póki co pojedyncze zioła, mimo to przynajmniej jakieś rosły. Wróciła szybko do rozmówcy po czym skinęła głową. -Chętnie pozwiedzam, pięknie tu macie.- uśmiechnęła się, stojąc w gotowości jeśli od razu postanowi wybrać się w drogę. Samiec miał rację, nie było jej kompletnie zimno, wręcz przeciwnie, dość przyjemnie choć wiadomo, chłód odczuwała ale w mniejszym stopniu niż reszta lwów.
@Dumat

[Dumat]

Jak wiele miał Dumat do stracenia? Na razie, póki co, nastawiał na uszczerbek jedynie własne zdrowie i bezpieczeństwo. Z czasem, jeśli Bractwo się rozwinie, ryzyko będzie poważniejsze. Niemniej przecież nie zamierzał wszystkich chować przed złem świata; członkowie stada jego matki potrafili o siebie zadbać, a przynajmniej taką miał nadzieję biały.
Obserwował w milczeniu zachowanie @Neytiri, dostrzegając jak zbiera kolejną roślinkę i wsuwa do torby. Dobrze, w razie jakichś nieprzyjemnych okoliczności będzie czym leczyć, zakładając oczywiście, że faktycznie rośliny miały właściwości leczące - nie zaś trujące. Nie miał tego jak zweryfikować. Na wszelki wypadek postanowił, że na razie pozwoli jej leczyć tylko siebie. Sprowadzając do stada kogoś, kto wytruje ich w pień, z pewnością zaszkodzi swojej renomie i autorytetowi, a na to nie mógł sobie pozwolić, zwłaszcza w początkowych fazach.
- Pokażę ci jedno z najważniejszych dla mnie miejsc.
Być może chciał w ten sposób przełamać jakieś bariery i pokazać, że gotów jest jej zaufać. W końcu mało kogo dopuszczał do jaskini, która stanowiła coś na kształt jego azylu. Poruszył lekko uchem, wyłapując ryk gdzieś w oddali, od strony lasu, niemniej nie rozpoznał w nim głosu Kalfa. Prawdopodobnie za wiele czasu minęło, odkąd słyszał brata po raz ostatni.
Powoli ruszył w stronę gór.

/zt. -> viewtopic.php?f=49&p=47815#p47815

[Nkateko]

Oto dotarł nad jezioro. Łańcuch górski, wzdłuż którego szedł, zdawał się nie mieć końca. Kapłan podejrzewał, iż nie znajdzie przełęczy i konieczne będzie przeprawienie się przez góry aby dotrzeć dalej za zachód. Nkateko podszedł do brzegu i napił się świeżej, chłodnej wody. Widok błękitnego jeziora, otoczonego potężnymi górskimi szczytami przypominał mu, jak mały jest wobec potęgi świata.
- Dziękuję, że poprowadziłeś mnie tą ścieżką. - rzekł, podnosząc oczy ku bezkresowi nieba. To dobre miejsce by się zatrzymać. Czuł, że powinien poświęcić to malownicze miejsce bogu, który stworzył je w swej dobroci.

---

Błogosławieństwo Wzrostu

---

Kapłan wykonał zagłębienie w kamienistym brzegu, w którym po chwili zebrała się woda. Wyplątał spomiędzy pasm grzywy kwiat żywokostu. Roztarł go w łapach, wsypując do niecki z wodą.
- O wielki i jedyny Ntsema. Przynoszę życie, by to miejsce zawsze było żyzne i bogate. Niech niebo wypełni się zielenią drzew, a wody bogactwem ryb. Niech las zatętni życiem i stanie się świątynią, w której zagości twa boska istota. - kapłan wykonał znak błogosławieństwa nad wodą. Teraz wziął szyszkę cedru i odrywając kolejne łuski, wrzucał je pojedynczo do wody. Ponownie wykonał łapą święty znak.
- O wielki i jedyny Ntsema. Niech twój duch zagości w tym miejscu. - kapłan zanurzył łapę w wodzie z ziołami i pokropił nią na cztery strony świata. Wypił resztę wody i pochylił głowę w cichej modlitwie.
-1 żywokost, -1 cedr

[Nkateko]

Nkateko poczuł jak boskie błogosławieństwo spływa za jego pośrednictwem na ziemię pod jego stopami. Promień słońca przebił się spomiędzy chmur i oświetlił jezioro blaskiem, dobijanym przez każdą zmarszczkę wody. Ciemne drzewa otaczające błyszczące jezioro stanowiły piękny kontrast. Tak, w tym miejscu widoczne było działanie stwórcy.
Kapłan nacieszył się widokiem, siedząc na brzegu pluskającej łagodnie wody. Nadszedł czas aby wyruszyć w dalszą drogę. Nkateko raz jeszcze zanurzył łapę w wodzie, żegnając się z tym miejscem. Ruszył wzdłuż brzegu, przyglądając się potężnym drzewom rosnącym na jego brzegu.
Rzut na znalezienie cedru

Nkateko wyrzuca 3d100:
5, 50, 75

Oto przed nim rósł potężny cedr, którego pień był szerszy niż cała jego długość ciała. Drzewo musiało mieć kilka wieków i pamiętać wiele pokoleń zwierząt zjawiających się nad jeziorem. Kapłan położył łapę na pniu drzewa.
- Bądź błogosławiony cedrze, którego gałęzie sięgają samego boga. - Nkateko wydrapał na korze symbol, aby pozostawić za sobą błogosławieństwo na dłużej. Zebrał kilka szyszek leżących pod pniem. Musiał nieść je w pysku, gdyż nie zabrał ze sobą nawet sakiewki.
Lew kontynuował wędrówkę, tym razem kierując się ku górskim szczytom. Wiedział już, że przed nim czekała ciężka wędrówka przez góry. Korzystał więc z lekkiej drogi wśród lasu, oglądając zapierające dech w piersi widoki.
Rzut na znalezienie pnącza Cakoon

Nkateko wyrzuca 3d100:
63, 72, 100

Łapy prowadziły go w kierunku gór, za którymi czekała na niego kraina potrzebująca nawrócenia.
ZT

+1 cedr, znalezione małe źródło, +1 cedr za Błogosławieństwo