Obowiązuje tu władza przechodzącą z pokolenia na pokolenie. Jednak jeśli obecny król nie posiada potomstwa lub jego potomstwo nie jest na godne aby móc objąć tron, władza w stadzie jest przepisana najodpowiedniejszemu członkowi z linii królewskiej.
Członkowie stada wierzą w rodzinę królewską i w jej intencje. Wiedzą, że władca nie przekłada własne dobro nad dobrem całej rodziny jakim jest stado. Nie boją się stanąć w obronie kogoś innego czy ideałów, które wyznają. Są stadem, które potrafi wybaczyć ale nie oznacza to, że zapominają o tym co im się uczyniono...
Są dumni z tego kim są i świadomi swej siły, oddani swemu królowi i gotowi walczyć za stadne ideały.
Nie mają wyrzutów sumienia aby odprawiać krwawe rytuały i malować swe ciała krwią niewinnych istnień.
Podczas swojego panowania Skaza zebrał grupkę wiernych mu lwic pod przywództwem Ziry. Spłodził potomstwo i rządził twardą łapą. Lwią Ziemią w końcu zaczął rządzić prawdziwy dumny ale i twardy władca. Niestety został zamordowany przez swojego bratanka, który odebrał mu tym samym tron i wygnał wszystkich, którzy stali za byłym władcom. Wypędził ich z ich domu! Tyran nie przejmował się faktem skazania lwic, lwiątek na trudne życie i prawdopodobną śmierć.
Tak zrodziła się Zła Ziemia. Lwy mieszkające na bardzo trudnym terenie nazwali się złoziemcami. Przysięgli odzyskać to co należało do nich. Pierwsza poważna próba nie powiodła się, a ci "dobrotliwi" Lwioziemcy dokończyli swego działa zabijając najpierw Nukę, a potem Zirę. Ci, którzy nie dali się oszukać córce Simby wrócili na Złą Ziemię. Tam Nyeusi szkoliła członków stada idąc w ślady Ziry, swojej przyjaciółki.
Po Wielkiej Powodzi zaginął słuch o największych zdrajcach, lecz ponoć jedyna córka Kiary i Kovu nadal miała się dobrze. Jeśli kiedykolwiek istniał odpowiedni moment na przejęcie inicjatywy, to właśnie był ten moment...
Czy został wykorzystany? Każdy sam może sobie na to pytanie odpowiedzieć. Ragir, syn Nuki, uważał poczynania przywódcy za zbyt wolne. Zebrał grupę ambitnych lwów. Przejął władzę i prowadzi Zła Ziemie ku nowej lepiej przyszłości. Aby stado stało się silne musieli znaleźć dla siebie lepsze tereny. Te na Złej Ziemi nie dadzą rady wyżywić lwic i lwów. Bez pożywienia i wody nie da się stworzyć silnej grupy. Stado prowadzone przez Ragira ruszyło w dół rzeki i w Dolinie Wichrów znaleźli swój dom. Teraz mogą zacząć przygotowywać się do realizacji swych planów. Nowe Ziemie, nowy start.
Wszystko jakoś się kręciło i wtedy król zaginął zaś władzę przejęła jego kuzynka Lyanna. Działy się róże rzeczy w tym narodziny nowego pokolenia, które stało się przyszłością. Tworzące się podziały wewnętrzne osłabiły Szkarłatnych. Tym samym sprawiło to, że kiedy nadszedł potężniejszy wróg, ci musieli odejść.
Teraz jednak wracają aby odzyskać to co ich i sięgać dalej.
Młodszy syn Nuki i Dotty, nie pamięta czy urodził się na Lwiej Ziemi czy Złej. Większość dzieciństwa poświęcił szkoleniu się w walce. Stał na uboczu i robił to co do niego należało. Żałował potem, że nie zaczął do razu działać ale ufał starej lwicy- ciotce, że to co robi jest właściwe.
Dorastał w stadzie i kiedy w końcu nabrał swego pełnego wyglądu wiedział, że nie dzieje się dobrze. Był czas na atak na Lwią Ziemię i odebranie tego co nasze ale przywódczyni zwlekała. O swoich wątpliwościach rozmawiał z Lyanną- kuzynką. Ta okazała się popierać jego zdanie. Lew wiedział, że może jej w pełni zaufać jak mało komu. Postanowił zaryzykować i zebrał grupę lwów, które chciały od życia czegoś więcej niż bytowania, a nie pasowało im być na usługach Lwiej Ziemi. Przejął władzę i ze swoją grupą i członkami stada zamordowali byłą Herszt i jej tchórzliwego syna. Zabrał stado na nowe ziemie. Tam zmienił nazwę i ustrój stada tak aby to tylko on był tym, którego trzeba się słuchać i on podejmuje decyzje.
Władze po nim przejęła kuzynka kiedy lew został napadnięty i z tego powodu spadł i tam stracił pamięć o tym kim był. Nauczył się rzemieślnictwa i powoli pamięć mu wracała. W tym czasie polubił zabijanie młodych lwów z których wytwarzał swoje torby i inne rzeczy...
Z czasem pamięć wracała a po napaści wroga na ziemie sam ich nie opuścił. Mieszkał w takim miejscu, którym się nikt nie interesował, a on nawiązał relacje z Sigrun. Lwica pomogła mu i kiedy nastał czas i pamięć mu wróciła postanowił odbudować stado, które opuścił.
Córka Vitani i kuzynka byłego władcy - Ragira. Cechuje ją Lojalność względem stada, determinacja oraz konsekwencja.
Pomogła kuzynowi przejąc władze i przejąć stado. Jednak kiedy ten zaginął to ona stała się nowym władcą Szkarłatnych Grzyw. Wydarzyło się to w trudnym momencie. Część członków stada również zaginęła i stado zostało bez samców. Lwica jednak nie poddała się i postanowiła dalej walczyć o stado i o to aby to było większe. Nie zawaha się użyć siły aby pokazać obym gdzie ich miejsce.
Młodszy syn Nuki i Dotty, nie pamięta czy urodził się na Lwiej Ziemi czy Złej. Większość dzieciństwa poświęcił szkoleniu się w walce. Stał na uboczu i robił to co do niego należało. Żałował potem, że nie zaczął do razu działać ale ufał starej lwicy- ciotce, że to co robi jest właściwe.
Dorastał w stadzie i kiedy w końcu nabrał swego pełnego wyglądu wiedział, że nie dzieje się dobrze. Był czas na atak na Lwią Ziemię i odebranie tego co nasze ale przywódczyni zwlekała. O swoich wątpliwościach rozmawiał z Lyanną- kuzynką. Ta okazała się popierać jego zdanie. Lew wiedział, że może jej w pełni zaufać jak mało komu. Postanowił zaryzykować i zebrał grupę lwów, które chciały od życia czegoś więcej niż bytowania, a nie pasowało im być na usługach Lwiej Ziemi. Przejął władzę i ze swoją grupą i członkami stada zamordowali byłą Herszt i jej tchórzliwego syna. Zabrał stado na nowe ziemie. Tam zmienił nazwę i ustrój stada tak aby to tylko on był tym, którego trzeba się słuchać i on podejmuje decyzje.
Starsza lwica była bliską przyjaciółką Ziry. Razem z nią udała się na wygnanie dbała o dobro stada w najgorszych okresach. W milczeniu przyglądała się treningowi młodego Kovu i choć wyczuła w lwiątku słabość, zaufała osądowi przywódców. Potem jako jedna z niewielu sprzeciwiła się zawarciu pokoju i pokonana, powróciła na ziemie tak długo będące jej domem. Nie zamierzała tak po prostu porzucić całego dziedzictwa Skazy. Wykorzystując inne zwierzęta aby szpiegować bez wzbudzania podejrzeń planowała kolejny ruch.
Lojalność- Każdy członek stada wie, że może zaufać rodzinie królewskiej a wszystko co ci robią, robią dla ich dobra. Są gotowi do wielu wyrzeczeń czy też poświęceń.
Odwaga- Nie boją się ani śmierci ani żadnego wroga. Wiedzą, że dzięki wyzbyciu się strachu są w stanie dużo osiągnąć. Nie oznacza to, że nie posiadają zdrowego rozsądku. Czasem lepiej się wycofać niż umrzeć głupio.
Rodzina - Stado to rodzina, nawet jeśli jego członków nie łączą więzy krwi. Każdy może na każdym polegać.
Współpraca - Walczymy wspólnie. Nigdy nie zostawiamy pobratymców na polu bitwy.
Waleczność- Nie damy sobie w kaszę dmuchać
Na czele stada stoi król i królowa, realną jednak władze posiada król. Królowa pełni funkcje doradczą i jest głową grupy łowieckiej.
Zaraz po parze królewskiej są Valarjar, doświadczeni w boju osobniki, jak ci co mimo swej duchowej drogi wykazali się względem władców i stada.
Pazur jest rangą, która dostają wyszkolenie członkowie stada, których zadaniem jest ochrona i walka w pierwszej linii, od nich może zależeć los zwykłych Grzyw oraz młodych.
Regularna rangą dla każdego jest zaś Grzywa .Nowi członkowie i młode nazywani są nowicjuszami.
Bonus z naszyjnika stadnego:[ +1 do waleczności
Górscy łowcy: +15 do testów percepcji podczas polowań na terenie górskim. (dotyczy zarówno akcji fabularnych jak i polowań na akcjach specjalnych)
Dzikie serce: +2 dodatkowe obrażenia
"Jeśli nie potrafimy zapobiec pożarciu nas przez wrogów, postarajmy się przynajmniej, by nie mogli nas strawić."
Król stanowi prawo
Król ma prawo osądzać członków społeczności i wydawać wyroki. Ma prawo też pozbawić życia innego członka społeczności jeśli uzna, że ten złamał prawo czy też naraził stado.
Respektuj terytorium innego
Jest to drugie z najważniejszych praw. Kiedy członek stada pojawia się na obcym terytorium, zawiadamia innych o swojej obecności Rykiem Powitania, albo przedstawia się w inny sposób, dostępny w danych okolicznościach.
Drugi oddech
Młode po wstąpieniu w okres nastoletni mają prawo opuścić stado aby zaznać życia poza nim. Dzięki temu zdobędą doświadczenie i wiedzę, która pozwoli im określić czy nadal chcą być częścią stada czy chcą zacząć swoje dorosłe życie gdzieś indziej.
Naznaczenie
Każdy członek stada, który przejdzie rytuał przejścia i postanowi zostać w stadzie nie ma już odwrotu. Stado to rodzina, stado to życie. W Stadzie się żyje i dla stada umiera.
Porzucenie stada
Każdy kto bez uzasadnionego powodu postanowi opuścić stado jest od razu uznany za zmarłego. Powrót będzie karany śmiercią, zaś poza ziemiami stada taka osoba jest uznana za martwą i obcą każdemu w stadzie. Spotkanie jej będzie traktowane jakby spotkało się kogoś obcego.
Pilnuj, byś nie dopuścił do krzywdy pobratymca
Czy to w ferworze walki czy przez czyn, słowo. Jesteśmy jednością i musimy działać razem. Krzywda innego osłabi nas, jako stado i tym samym tylko oddali od celu.
Wygnanie
Najwyższą karą jest śmierć. Stosowana jest jednak tylko kiedy oskarżony uczyni coś co naraziło innych. W innych wypadkach stosowane jest wygnanie i naznaczenie poprzez rytualne zniszczenie znamienia. Taka osoba jest traktowana jak obcy, na ziemiach stadnych zaś niczym wróg.
Stado to nasze życie
Żyjemy dla stada a stado żyje dla nas. Dołączając do niego nie ma odwrotu. Żyjesz w stadzie i giniesz dla niego lub umierasz w nim.
Szanuj znajdujących się niżej od ciebie
Hierarchia jest ważną rzeczą u Szkarłatnych ale poprzez ten nakaz nakazuje darzyć szacunkiem każdego nawet najniżej postawionego członka społeczności
Kara może być odkupieniem
Za swoje przewinienia najwyższa karą jest śmierć. Można z duma i honorem samemu ją popełnić lub zostać ukarany przez Władcę. Za mniejsze przewinienia można się odkupić poprzez róże czynności:
-W zależności od wagi czynu: odciąć sobie język, wydłubać oko, odgryźć łapę, pozbawić uszu
-Można również naprawić swe błędy przynosząc łeb kogoś z wrogów.
Ceremonia Krwawego Księżyca
Raz na jakiś czas kiedy Przodkowie przemówią do głównego Szamana, na Kaskadzie odbywają się krwawe ofiary ku czci Wielkich Przodków- Skazy oraz Nuki.
Jest to czas który może trwać od kilku dni do nawet kilku tygodni. W tym czasie członkowie stada bawią się przy wielkich łowach, wspólnych opowieściach, składają ofiary z żywych innych zwierząt. Nie raz w tym czasie malują swe oblicza krwią.
Rytuał Przejścia
Próba, której poddawani się młodzi członkowie stada, którzy wkraczają w dorosłość oraz nowi członkowie, którzy udowadniają, że są godni bycia jednym z nas. Po jego przejściu nowicjusz staje się Grzywą i otrzymuje swoje znamię.
Ze względu na swoją historię stado ceni sobie lojalność i nie można z niego odejść.
Młode, które widocznie sobie nie radzi i wykazuje zbyt dużo słabości ma szanse pokazać na rytuale przejścia, że jednak jest warty bycia członkiem stada. Jeśli nie poradzi sobie czeka go śmierć ale ze wszystkimi honorami.
Nie można opuścić stada, każda próba czy ucieczka wiąże się z karą śmierci, która prędzej czy później zostanie wymierzona.
Jedynie młode, które nie przystąpiły do rytuały przejścia mogą opuścić stado i do niego wrócić jeśli tego będą chciały.
