Wielki Meander

[Ozyrys]

Zaintrygowany potruchtał tuż za kompanem.
/zt

[Malahir]

Wrócił znów w to samo miejsce... No, prawie, tym razem bowiem od drugiej strony. Tym razem jednak nie musiał tracić czasu na szukanie dogodniejszego zejścia na plażę, jeszcze pamiętał bowiem, gdzie postanowili się wspiąć, by ruszyć dalej w stronę kanionu. Kierował się w tamtą stronę, tym razem nieco bardziej pośpiesznym krokiem, niż za pierwszym razem. Nie chciał zanadto z tym zwlekać. Nie był medykiem, lecz nie trzeba nim być, by wiedzieć, iż wymęczona matka powinna jak najszybciej dostać nieco wody.
Szedł w milczeniu, od czasu do czasu zerkając jedynie na @Ganju. Bo raz, trudno rozmawiać, niosąc w pysku łupinę kokosa, dwa, w jego głowie panował niemały mętlik i nie bardzo miał teraz ochotę na rozmowy. Nie spodziewał się, że podążanie za tamtą wonią zaprowadzi ich w sam środek takiej sytuacji. Nie ukrywał, iż czuł się bardzo niezręcznie, zastając tam nie tylko lwicę z noworodkiem, ale i, może tym bardziej, dostrzegając te dwa niewielkie, nieruchome ciałka leżące na posadzce. Nie był ojcem, ba, nawet nie był jeszcze w żadnym związku, ale był pewny, iż śmierć własnych dzieci była dla tamtej strasznym ciosem, który najpewniej sprawiał jeszcze gorszy ból, niż on sam czuł, gdy jego rodzina zaczęła ot tak znikać jedno po drugim.
Skoro już o tym mowa, kwestia Jojo wciąż budziła w nim mieszane uczucia. Nadal nie był pewien. Co, jeśli to była ona? Co, jeśli to jej zapach wydał jej się taki znajomy? No ale... Co jeśli to nie była właśnie ona i tylko niepotrzebnie robił sobie nadzieję, że dawno zaginiona siostra być może nadal żyje...? W końcu tak bardzo... Poniekąd wygodniej było uznać, iż już dawno umarła. Bo przecież lepsze było choćby najgorsze wyjaśnienie, niż życie w niepewności. A tych Malahir w swoim życiu otrzymał niewiele.
Dotarłszy w końcu na brzeg, zatrzymał się na krawędzi skarpy i poczekał na Ganju. Postawił na chwilę kokosową misę, patrząc na brązowogrzywego. Nie zdziwiłby się, gdyby zaczął zadawać pytania i nie przyszłoby się mu tłumaczyć ze swego zachowania. Już przygotowywał się do tego mentalnie.
- Nabiorę trochę wody. Mógłbyś rozejrzeć się w tym czasie za jakimś zającem, czy czymś w tym stylu? Tak chyba będzie szybciej - mruknął. Brzmiał na mocno rozkojarzonego i nie bardzo dbał o to, by to ukrywać.

[Ganju]

Droga nad rzekę przebiegła w milczeniu. Wszak ani on, ani @Malahir nie wypowiedzieli przez ten czas żadnego słowa. Z resztą nic dzidziwnego. W końcu kto by się nie przejął widokiem dwóch martwych lwiątek. Tym bardziej jak ktoś, tak jak Ganju nie miał nigdy doczynienia ze śmiercią. Wtedy to już w ogóle było bardzo trudno. Aż trudno było sobie wyobrażać co musiała czuć Sekhmet kiedy dowiedziała się o tym strasznym fakcie.
Właśnie z takimi przemyśleniami, jasnofutry dotarł nad brzeg. Jednak szybko wyrwał się z tej zadumy usłyszawszy głos towarzysza. Momentalnie oprzytomniał i aby mu odpowiedzieć wypuścił z pyska łupinę kokosa, którą przytargał z jaskini - Oczywiście... już biorę się do roboty - odparł, odchodząc kawałek aby następnie nieco się rozejrzeć.

Test percepcji:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
95, 35, 22

I odziwo bardzo szybko udało mu się coś wypatrzeć. Mianowicie kilka metrów od siebie, dostrzegł niewielką jamę, która być może była przez kogoś zamieszkała. Toteż czym prędzej prędzej postanowił to sprawdzić. Momentalnie obniżył swoją sylwetkę i ostrożnie stawiając łapa za łapą zaczął przybliżać się do owego otworu. Stanąwszy około metr od niego wyczuł dość świeży zapach jakiegoś zwierza. Tylko jakiego? Zająca? Tak, chyba to właśnie on był jego właścicielem. Tak więc samiec szybko skojarzył, że ta dziura musi być jego domem. Kiedy tylko Zdał sobie z tego sprawę bo będę tam jest skrył się za jednym ze sporych pobliskich kamieni i po prostu zaczął wyczekiwać. Wszak uszaty koleżka kiedyś musiał wyjść albo wejść do swojego domku. No, a kiedy tak się stanie on spróbuje zaatakować.


MG wykonuje test szczęścia

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
3

Interpretacja rzutu: Słabo...

[Mistrz Gry]

Chociaż norka rzeczywiście mogła należeć do uszatego, to jednak obserwując jego norkę przez dłuższą chwilę, mogłeś dojść do wniosku, że chyba gospodarza nie było w domu. Może jakaś zachęta skłoniłaby jegomościa (jeśli tam rzeczywiście jest) do opuszczenia jego azylu?

[Ganju]

Niestety plan zielonooki nie okazał się tak skuteczny jak początkowo przypuszczał. Wszak po około kwadransie oczekiwania zupełnie nic się nie działo. Toteż nie chcąc dłużej tracić czasu postanowił zmienić swoją taktykę. Mianowicie zdecydował się wywabić jakoś koleżkę z domu podkładając mu jakieś smakołyki. Co prawda nie wiedział zbytnio co zające lubią najbardziej. Tak więc po prostu nazrywał świeżej trawy oraz jakiś korzonków, licząc iż jest wśród tego coś co uszaty stworek chętnie zje. Uzbierawszy sporą kupkę zieleniny, ostrożnie położył ją przed wejściem do tajemniczej jamy po czym sam bardzo cichutko ustawił się nad wejściem. Wybrał taką pozycję aby w razie czego znaleźć się za plecami zwierzątka i z zaskoczenia na nie wyskoczyć. Aczkolwiek czy przyniesie to skutek? Tego nie wiedział.

[Mistrz Gry]

Twój plan o niezwykle prostej budowie, okazał się również skuteczny, gdyż po dłuższej chwili czekania, uszaty wysunął z norki nosek. Poniuchał. wystawił główkę rozglądając się, po czym nie widząc zagrożenia, podszedł niepewnie do korzonek obwąchując je.

[Ganju]

Na szczęście tym zielonookiemu się poszczęściło i jego plan zadziałał. Mianowicie po krótkiej chwili uszaty stworek wyszedł ze swojego mieszkania i zaczął obwąchiwać smakołyki. Tak więc samiec widząc to, momentalnie na niego naskoczył, celując swoimi kłami w gardziel malucha. Jeśli mu się to uda, czym prędzej zaciśnie swoje szczęki, próbując przebić tętnice lub po prostu go udusić. Jednak gdyby mu się to nie udało, spróbuje zdzielić zająca swoją łapą.


MG wykonuje test zręczności (Mod. +10)

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
59, 3, 44

Interpretacja rzutów: Krytyczny Sukces

[Mistrz Gry]

Królik nie miał szans. Udało ci się go bez problemów upolować, wgryźć się idealnie tak, aby skrócić jego życie do jednej ostatniej chwili.

[Ganju]

Jak się okazało plan zielonookiego zadziałał w stu procentach. Co za tym szło, bez większych problemów udało mu się uśmiercić zająca. Tak więc gdy miał już pewność iż serce uszatego przestało bić, ułożył go sobie wygodnie w pysku po czym podniósł się z ziemi i ruszył w kierunku towarzysza.
Powróciwszy do @Malahira odłożył na chwilę swoją zdobycz i poinformował go o swoim sukcesie. - Już jestem, udało mi się złapać zająca - odparł a w jego głosie było słychać nutę zadowolenia. No bo jak tu się nie cieszyć z udanych łowów. Nawet jeśli to co zdobył nie było przeznaczone dla niego. - Myślisz, że się nada? - zwątpił, gdyż tak naprawdę nie wiedział czy Sekhmet będzie z takiego posiłku zadowolona. No ale cóż, na nic innego przecież nie trafił. Tak więc uszaty stworek musiał wystarczyć.

[Malahir]

Malahir odprowadził @Ganju wzrokiem. Nie miał zamiaru mu przeszkadzać, jeszcze spłoszyłby zwierzynę. Dlatego też kiedy tylko drugi samiec się przyczaił, on wziął jedną z leżących na podłożu połówek kokosa w pysk i skierował się w stronę rzeki. Zszedł ostrożnie po skarpie i stanął nad brzegiem. Rozejrzał się krótko i pochylił, zanurzając naczynie (wraz z częścią własnego pyska) w wodzie i nabierając tym samym nieco cieczy. Wyciągnął ją ostrożnie i na chwilę odłożył, by oblizać mokry pysk. Po czym poprawił chwyt, łapiąc prowizoryczną misę jakoś pewniej i wygodniej i wspiął się nieśpiesznym krokiem z powrotem na skarpę, uważając, by nie porozlewać przy tym wody. Tam odłożył misę ponownie i spojrzał na zająca.
- Myślę, że się nada. Nie jestem medykiem, ale wydaje mi się, że przejedzenie teraz bardziej by jej zaszkodziło, niż pomogło - westchnął. - Pytanie tylko... Co robimy dalej? Zostawiamy ich i idziemy szukać gdzie indziej, czy próbujemy ich przekonać, by do nas dołączyli? Nie wiem, czy Lwia Ziemia jest teraz jakoś bardzo bezpieczna dla matek z dziećmi... - rzucił niepewnie. Oczywiście, z drugiej strony byliby pod opieką większej grupy, niemniej jakby nie patrzeć lwioziemcy właśnie stracili najbezpieczniejsze schronienie w okolicy. Czy próbując ich wciągnąć w to wszystko postąpiliby właściwie, czy tylko naraziliby ich na niebezpieczeństwo?

/Beznadziejny post, przepraszam, ale kiepsko się czuję a nie chcę z tym dłużej zalegać ;-;