Sala spotkań

[Jojo]

Czekała w napięciu na diagnozę Shantee, ale ona nie powiedziała zbyt wiele na temat stanu jej zdrowia. Miała w związku z tym złe przeczucia, ale starała się zachować dobrą minę. Czy jej się to udawało, to już całkiem inna kwestia, bo przy tylu szargających jej emocjach trudno jej było się powstrzymać.
- Oczywiście, zaopiekuję się księżniczką. - choć królewska rodzina się rozpadła, ona wciąż czuła się w obowiązku by jej służyć. Rozejrzała się pospiesznie po jaskini, próbując znaleźć kawałek skóry na legowisko lub choćby kawałek skały porośniętej miękkim mchem, by zapewnić księżniczce nieco wygody, ale nic takiego nie znalazła. W jaskini z której wyszły zostały posłania z trawy, lecz nie mogła teraz ryzykować powrotu tam, nie kiedy w pobliżu kręcili się obcy. Jedyne co jej pozostało, to czuwać przy księżniczce na wypadek gdyby czegoś od niej potrzebowała. Położyła łapę na jej łapie, pokazując że jest przy niej i zaczęła nucić spokojną kołysankę dla księżniczki i dzieci pod jej sercem.

[Shanteeroth]

Shanteeroth sama nie była pewna, jak potoczą się sprawy. Nie chciała więc wyrokować, wszak czas pokaże, czy młody organizm Sekhmet poradzi sobie nie tylko z osłabieniem, lecz również porodem i połogiem. Nie oczekiwała po księżniczce reakcji, zwłaszcza żadnych wyraźnych i gwałtownych - jednak kiedy posłała w kierunku medyczki uśmiech, nieco jej ulżyło. Pozostawała przytomna, to dobry znak; wciąż walczyła, nie poddawała się. Miała nadzieję, że pod jej nieobecność ciężarna nie zafunduje Jojo żadnych dodatkowych przygód i wrażeń...
Podziękowała błękitnookiej pomocnicy, skinąwszy przy tym nisko głową. Zapewniła, że postara się powrócić jak najszybciej, po czym - nieco z sercem na ramieniu, wciąż pamiętając o pojawieniu się obcych - opuściła pomieszczenie, próbując znaleźć inne korytarze, prowadzące na zewnątrz. Może przy okazji poszuka psoralii? Kto wie, czy nie przyda się na potem?

zt/

[Sekhmet]

Księżniczka... Juz dawno nie ale no. Lwica była wdzięczna za pomoc i wsparcie. Jak widać bogowie nadal mieli ja w opiekę a i zapewne nie bez powodu ich drogi skrzyżowały się na nowo. Musi to być jakiś plan, o którym nie mamy jeszcze świadomości. W końcu Bogowie nie robią nic od tak. Chciała coś powiedzieć jasnej ale nie miała siły aby wydusić za dużo. Lekko poruszyła ogonem. Nie tylko niechciana ciąża i myśli z nią związane kręciły sie w jej głowie. Także to co one robiły tutaj z dala od domu. Na pewno będzie musiała poznać prawdę.

[Jojo]

Czuwała przy Sekhmet niecierpliwiąc się kiedy wróci Shantee. Niepokoiła się, że księżniczce się pogorszy, albo nie daj boże zacznie rodzić kiedy będzie przy niej sama. Nie wiedziałaby co w takiej sytuacji robić, a zostawianie Sekhmet by odnaleźć medyczkę też nie wchodziło w grę. Siedziała więc milcząc przy niej i w duchu modliła się do wszystkich znanych bogów o opiekę nad księżniczką.

-- minęło trochę czasu --

[Shanteeroth]

Prawdopodobnie zeszło jej niego dłużej, niż założyła. Ale cóż, zawsze była wyjątkowo optymistycznym stworzeniem. W każdym razie same poszukiwania poszły jej nieco oporniej, a przetransportowanie przewieszonej przez sakwę perlicy i wypełnionej wodą skorupy po kokosie szło mozolnie. Jednak pokonanie tych wszelkich skalnych wyrw, wspinaczka przemieszana ze spadkami, kręte oraz wąskie przejścia zdecydowanie nie ułatwiały tej przeprawy.
Najpierw do sali wkroczyła więc skorupa, potem sama Shantee. Ostrożnie położyła łupinę nieopodal towarzyszek, spoglądając to na Sekhmet, to na Jojo. Po medyczce widać było pierwsze oznaki zmęczenia; na szczęście fioletowooka należała do tych jednostek, które całkiem szybko regenerują energię. Największy wycisk spuściło jej dostanie się do sali tak, by nie zwrócić na siebie czających się gdzieś lwów. Obawiała się bowiem, iż ci nadal znajdowali się względnie niedaleko, co zdecydowanie nie było jej na łapę. Jeśli trzeba będzie - zrobi wszystko, byleby obronić Jojo oraz księżniczkę. Oczywiście wolała, by do potencjalnego starcia nigdy nie doszło.
Ostrożnie zdjęła też perlicę. Podeszła powoli do Sekhmet i położyła delikatnie łapę na jej czole, by upewnić się, czy nie gorączkuje. Odniosła wrażenie, iż stan samicy był nie najlepszy - lecz względnie stabilny, przynajmniej na razie, póki młode nie pchały się jeszcze... no, wiadomo, którędy. Odetchnęła, zrzucając ciążące jej troski. Obie żyły, były całe i... no, przynajmniej w przypadku Jojo - zdrowa.
- Działo się coś niepokojącego jak mnie nie było? - szepnęła, spoglądając na Jojo. Później zaś delikatnie zwilżyła usta Sekhmet wodą, nabierając jej niewiele na palce i subtelnie przejechała mokrą łapką po jej pyszczku.
- Księżniczko, proszę się napić. Odwodnienie jest ostatnim, czego nam potrzeba - poprosiła cichutko, delikatnie podsuwając łapę pod jej głowę i - o ile Sekhmet będzie współpracować - unosząc czule jej brodę, by drugą łapą podsunąć skorupę. Chciała pomóc napoić się Sek, a przy okazji przypilnować, by zmęczona nie zakrztusiła się, biorąc zbyt duże łyki, których na przykład nie nadążyłaby przełknąć.

[Sekhmet]

Lwica leżała, nie robiąc przy tym żadnych problemów Jasmine. Nie miała zresztą siła aby zrobić cokolwiek takiego. Czując mokra łapę lekko poruszyła pyskiem i zaczęła współpracować medyczką. nie chciała na nikogo zsyłać kłopotów i problemów. Czując wodę, lekko ożywiła się i zaczęła pić. Dawno nie miała w pysku wody. Od momentu ucieczki, nie zatrzymywała się prawie w ogóle. Kiedy pragnienie zgasiła, spojrzała na szara lwicę.
-Dziękuje- Powiedziała nie za głośno posyłając jej delikatny uśmiech. Czuła ból, nie wiedziała co z jej młodymi, czy to już, czy nie. Nigdy nie była nawet świadkiem porodu a co dopiero samemu to robić...

[Jojo]

Nareszcie! Odetchnęła z ulgą kiedy Shantee wróciła do jaskini. Do tego, jak zauważyła, jej wyprawa była bardzo owocna i lwica przyniosła ze sobą posiłek dla księżniczki. Oby dodał jej to sił.
- Dzięki bogom, nie działo się nic złego. Księżniczka odpoczywała kiedy cię nie było. - odpowiedziała, ciesząc się że jej słowa nie musiały ze sobą nieść złych wieści.
- Czy mogę w czymś pomóc? - zapytała kiedy medyczka zajęła się opieką nad Sekhmet. Jeśli Shantee jej nie potrzebowała, zamierzała usunąć się na bok aby nie przeszkadzać jej w działaniu.

[Shanteeroth]

/ kupopost na szybko </3


Ulżyło jej, kiedy Sekhmet podjęła współpracę i zaczęła pić. Obawiała się, że zbyt zmęczona może nie być w stanie przyjmować płynów. Pozostało jeszcze nakarmienie jej, aby zebrała jak najwięcej sił przed czekającym na nią niemałym wysiłkiem. Uśmiechnęła się do księżniczki, gdy ta podziękowała, po czym skinęła szybko łebkiem i zapewniła, iż nie ma za co. Dodała również, że w razie jakichkolwiek kłopotów zawsze może na nią liczyć. Następnie skierowała oczy na Jojo.
- Ty również zawsze możesz na mnie liczyć. I skoro już pytasz... - posłała kompance ciepły uśmiech, nadal niczym czuła matka dbając o Sekhmet i pilnując, by wypiła jak najwięcej. - Miałabym ogromną prośbę - powiedziała, gestem głowy wskazując na perlicę. - Jakbyś mogła oderwać mięso od kości, ewentualnie je podzielić na mniejsze części. Obawiam się, że księżniczka może nie być w stanie poradzić sobie z ptaszynką w całości. Byłabym ci niewymownie wdzięczna - dodała, skinąwszy w prośbie głową. W końcu Jojo nie miała żadnego obowiązku pomagać jej i Shantee nie mogłaby jej winić, gdyby odmówiła tego raczej brudnego i mało wdzięcznego zadania.

[Sekhmet]

Księżniczka może i spróbowała by zjeść coś ale bogowie postanowili inaczej. Poczuł skurcze o ból. Najwyraźniej młode pchały się na świat. Tak mogło bynajmniej się wydawać. Szara nigdy nie rodziła nie wiedział jak to z tym jest. Wydała z siebie przytłumiony jęk i zamknęła oczy. Modliła się w duszy do bogów aby pomogli jej przejść przez to wszystko.

@Shanteeroth @Jojo

[Jojo]

Ochoczo pokiwała głową, zgadzając się pomóc z obrobieniem posiłku. Czuła się znacznie lepiej wiedząc co ma robić.
- Oczywiście, już się za to zabieram - wzięła od Shantee ptaka i zaczęła najpierw wyskubywać z niego pióra, by nie przeszkadzały księżniczce w jedzeniu. Następnie przecięła pazurami skórę na brzuchu perlicy, aby wyciągnąć ze środka najbardziej smakowite kąski jak wątróbka czy serce. Kiedy to już było skończone, a w środku pozostały jedynie nieapetyczne części, których nie przystało podawać do jedzenia szlachetnie urodzonej, zajęła się resztą mięsa. Ostrożnie odrywała je od kości, aby ich ostre kawałki nie pozostały w środku. Układała skrawki mięsa na schludnym stosiku. Przerwała jednak natychmiast kiedy usłyszała bolesny jęk Sekhmet. Spojrzała na nią z przestrachem, a następnie na Shantee aby zorientować się co się dzieje.