Cienisty zakątek

[Ukatili]

Ukatili, aż zdębiał jak usłyszał taki chamski tekst od tego smarkacza. Nie ważne czy to ktoś "normalny" czy ktoś z rodziny królewskiej, ale każdy chyba ma przestrzegać jakichś zasad.
Na razie nie odpowiedział na pytanie młodej, chociaż wiedział już co jej powiem. Na razie wdrócił się do młodego lwa i powiedział. - Wypraszam sobie takie chamskie i nieodpowiednie wyzwiska w naszą stronę. - Chamski gnojek pomyślał, nie wiedział kogo był synem, ale takiego braku szacunku jeszcze nie doświadczył, był w końcu dorosły.
Gdy tamten smarkacz odszedł, Ukatili odwrócił się do młodej, powiedział cicho. - I to według ciebie jest przykład dobrego wychowania? - Odparł mówiąc o młodym lwie. - Na razie chciałbym, abyś znalazła kogoś innego do rozmowy. - Popatrzył Jojo głęboko w oczy. - Może i twoim ojcem nie jestem, ale zajmuję się tobą już od dawna i nie życzę sobie, aby ktoś w dodatku młodszy tam chamsko się do mnie odzywał.
Po chwili, gdy nabrał tchu dodał. - Wracając, dobrą wiadomością jest to, że przyjęli nas do stada i zostajemy tutaj.

[Jojo]

Otworzyła pyszczek ze zdumienia. Przecież nie wolno tak mówić do księcia. Wychowując się na Lwiej Skale wiedziała, że rodzina królewska jest bardzo ważna i należy się jej szacunek. Anubis mimo że był odrobinę nieuprzejmy, miał też trochę racji. Nie mogła przez cały czas przebywać w zamknięciu.
- Pozwól mi spędzić trochę czasu z lwami w moim wieku. Jestem już prawie dorosła, poradzę sobie. - oznajmiła lekko drżącym głosem. Była wdzięczna Ukatiliemu, że się nią opiekuje i jej pilnuje, ale byli już w bezpiecznym miejscu i nic się nie stanie jeśli na chwilę spuści ją z oka.
- Cieszę się że nas przyjęli. Dlatego powinniśmy poznać członków stada i jego władców. - odpowiedziała śmiało patrząc w oczy opiekuna, po czym zerknęła w stronę palmy, by upewnić się, że Anubis wciąż czeka.

[Ukatili]

Ukatili pokręcił głową w akcie dezaprobaty, wzdychając przy tym. - Dobrze, rób jak chcesz, ale mówię ci, że sama się za niedługo przekonasz o co mi chodziło. Rozumiem, każdy uczy się na błędach. - Dodał na koniec z uśmiechem.
Następnie położył się pod jedną z okolicznych palm i zaczął się rozglądać po okolicy.

[Jojo]

Denerwowała się trochę, czy Ukatili źle na to nie zareaguje. Kiedy jednak usłyszała jego zgodę, na jej pysku pojawił się uśmiech od ucha do ucha i o mało co nie podskoczyła z radości.
- Przecież nie robię nic złego, tylko chcę obejrzeć okolicę. - nie rozumiała jaki błąd miałaby tutaj popełniać. Zresztą nieważne, opiekun się zgodził, więc nie mogła ryzykować że w międzyczasie się rozmyśli.
- Do zobaczenia! - rzuciła na pożegnanie opiekunowi i podbiegła do Anubisa.
- Jestem gotowa. - oznajmiła prężąc się z dumy, że okazała się taka dorosła i samodzielna. - Dokąd pójdziemy najpierw? - książę na pewno zna wszystkie najciekawsze miejsca w oazie. Może też uda jej się poznać jego rodzeństwo o którym słyszała wcześniej.

ZT

[Anubis]

Miał w nosie to o czym rozmawiają. Ciemny lew chyba nie wiedział na kogo się porywa ze swoim zachowaniem, Anubis mógłby być wyrozumiały, bo przecież niewiele można oczekiwać od dzikusów zza piasków pustyń, ale nie chciał. To lwice były od wybaczania takich rzeczy, brązowy wiedział, że jeszcze się za to odegra. W swoim czasie.
Podniósł się w momencie kiedy Jojo do niego przyszła. No całe szczęście, już był skłonny uwierzyć w to, że tak ma pomieszane w głowie, że jest jak tamten jej wujek.
- Super, to pójdziemy na szczyt skał nad oazą, stamtąd ci wytłumaczę trochę naszej wiary. A teraz patrz. W protokole jest tak, że jeśli para królewska idzie z orszakiem, to są na samym początku. Potem idą dzieci pary i za nimi dwór, czyli takie bliskie królom osoby. A za nimi idzie cała reszta, na samym końcu mogą się poruszać pretendenci. Czyli jak teraz będziemy szli, to będziesz szła za mną. Jeśli...- chrząknął - no jeśli bylibyśmy razem sobie przyrzeczeni to szłabyś koło mnie.
Popatrzył się na nią badawczo czy aby na pewno załapała to co jej teraz wyjaśnił. Jeśli on by tego nie zrobił, to za pewne Ua musiałaby się tym zająć, bo była jak na razie jedyną służką matki, to chyba jednak lepiej będzie jak Anubis zajmie się wykładaniem zasad, przynajmniej jako tako, prawda?
Wyprostował się.
- No, to idziemy.
I ruszył w stronę oazy, wyraźnie kierując się tam, gdzie jeszcze nie tak dawno temu stał tam z ojcem, pierwszy raz prowadząc samemu wyprawę.

zt.

[Firkraag]

Opuścił pełną duchoty dżunglę by znaleźć się w oazie wśród otaczających ją piasków pustyni. Rozejrzał się po okolicy, ugasił pragnienie w wodzie szykując się prowizorycznie na dłuższą podróż przez ciepłe wydmy.
Rozejrzał się jeszcze dokładnie wokół zbiornika wodnego, potrafiły tu czasami rosnąc przydatne rośliny.

Firkraag wyrzuca 3d100:
2, 52, 33

rzut na aloes.

Cóż nie dostrzegł niczego co by się odpowiednio nadawało, obszedł jeszcze zbiornik z drugiej strony a potem zajrzał pod pobliskie palmy.

Firkraag wyrzuca 3d100:
47, 48, 46

kontynuacja

Też nic, odpuścił dalsze szukania nie miały sensu. Przystanął za to w cieniu palmy czekając aż słońce zmieni pozycje a żar przestanie się lać z nieba.

Edit 28.10.2020r.
Doczekał się nastającego zmierzchu, ruszył dalej w podróż.
z/t