Martwe Pogranicze

[Nkateko]

---

Aura Wędrowca

---

Po zejściu z gór Nkateko usiadł na ziemi, ciesząc się jej ciepłem. Tutaj nie zagrażał mu już zimny wiatr ani lód. Wiedział, iż czeka go jeszcze daleka droga, a łapy odmawiały mu posłuszeństwa.
- O wielki i jedyny Ntsema. Dodaj sił moim moim łapom. - kapłan usypał przed sobą kupkę piasku.
- Rozjaśnij mój umysł i odejmij ode mnie negatywne myśli. - przy tych słowach roztarł szałwię, której zapach uderzył go w nozdrza. Wymieszał proszek z piaskiem.
- Prowadź mnie na mej drodze. Niech twa łaska będzie światłem, prowadzącym mnie do celu. Wesprzyj mnie w mej pielgrzymce. - na koniec kapłan rozkruszył gwieżdzisty mech i dodał go do mieszanki. Palcem narysował w piasku symbol oznaczający pielgrzymkę, a następnie taki sam symbol narysował na swoim czole.
Rzut na powodzenie błogosławieństwa

Nkateko wyrzuca 3d100:
79, 27, 60

-1 gwieździsty mech, -1 biała szałwia

[Nkateko]

Kapłan podniósł oczy ku niebu. Poczuł jak jego płuca wypełniają się świeżym powietrzem, a do łap wracają nowe siły. Czuł się, jak gdyby mógł wędrować całymi dniami i nie poczuć zmęczenia. Oto była potęga bożej łaski, napełniającej siłą swych wyznawców.
- O wspaniały Ntsema. Wielka jest twa potęga. - rzekł czując jak przepełnia go wdzięczność dla wszechmocnego boga.
- W twoje imię i z twym błogosławieństwem wyruszam w dalszą drogę. Prowadź mnie ku potrzebującym, których uzdrowi twa łaska. - po tych słowach Nkateko ruszył wzdłuż gór na północ.

ZT

[Ignis]

Wyruszył dalej nie wiedząc jeszcze co go tutaj może spotkać, akurat to miejsce wydawało się być puste, a co za tym idzie, było duże prawdopodobieństwo, że być może tutaj znajdzie jeszcze trochę bentonitu. Albo totalnie przestrzeli i nie będzie miał ani trochę. Cóż... Gdyby nie fakt, że Ignis nucił sobie pieśni płomienia, to pewnie zorientowałby się, że coś jest tutaj nie tak, ale amulet usypiał grozę tego miejsca na tyle, że Ognisty niekoniecznie zdawał sobie sprawę z tego, że może tu być idealna pułapka na niego...

► Pokaż Spoiler

Ignis wyrzuca 3d100:
12, 37, 3

Czyżby trafił w iskrę? Nim zdążył się nachodzić, to znalazł całkiem pokaźne złoże. Od razu zabrał się za zebranie nieco Bentonitu do pojemnika. Następnie uznał, że powinien nieco odsapnąć, także napił się wody. Wtrącił miodowe ciasteczko i stojąc na łapach zniżył głowę, aby dać odpocząć ciału, przed kolejną wędrówką.

/+1 Bentonit, Nowe Źródło

[Ignis]

Odpoczął już na tyle, aby ruszyć w dalszą drogę, w końcu chciał jeszcze odwiedzić Kilimandżaro!

Zt.