Od zera do boha...twardziela.

[Xantria]

Lekcja 1

Nocka przebiegła spokojnie, sen choć krótki to miała głęboki i mogła nabrać sił po wiecznym spaniu w trybie czuwania. Warta również przebiegła gładko, zrobiła nawet kilka małych obchodów nie oddalając się zbytnio od groty. Wolała mieć ją stale na oku.
Z pierwszymi promieniami słońca o świcie usłyszała szmer zwiastujący pobudkę jej towarzyszy. Uśmiechnęła się na samą myśl o porannym treningu. Dawno nie miał partnera do wspólnych sparingów, choć na walkę to będzie a szybko. Na razie musi się przekonać co młody potrafi i jak bardzo jest zręczny czy wytrzymały.
Uśmiech jak szybko się pojawił tak również natychmiastowo znikł ukazując normalne, nieco surowe ale jej codzienne oblicze. Czekała na ucznia, nastrój miała dobry więc może nie potraktuje go brutalnie w pierwszy dzień tym bardziej, że później czeka ich wędrówka.

@Newton

[Newton]

Denerwował się nadchodzącym treningiem i nie spał przez to dobrze. Kręcił się na posłaniu i przewracał z boku na bok, przez co obudził się jeszcze bardziej zmęczony niż był wieczorem. Pozytywną stroną było to, że obudził się bardzo wcześnie i był gotowy na rozpoczęcie lekcji.
Gdy nadeszła pora na rozpoczęcie nauki stawił się posłusznie przed Xantrią.
- Jestem gotowy - powiedział, czekając na jej polecenia. Widząc jej srogą miną nie odważyłby się powiedzieć choćby jednego niewłaściwego słowa.

@Xantria

[Xantria]

Zlustrowała go spojrzeniem od góry do dołu. Jak on mizernie wyglądał, to będzie trudne zadanie ale nie niewykonalne. Chrząknęła zanim się odezwała, mało ćwiczyła swoje struny głosowe więc chrypa przy wypowiedzianych słowach były normą.
- Biłeś się kiedyś? - Chciała wiedzieć czy, w ogóle miał kiedykolwiek styczność z walką, nawet gdyby to miało być w okresie dziecięcym. No chyba, że nie miał rodzeństwa lub był całkowicie przez nie zdominowany. -Czy tylko zbierałeś baty?

@Newton

[Newton]

Taki był spięty i nerwowy, że odruchowo prawie podskoczył kiedy Xantria kaszlnęła. Zmieszał się i spróbował się wyprostować, żeby wyglądać na bardziej pewnego siebie. Skutek tego był dosyć marny.
- Ja... - zastanowił się. Siłowanie się z rodzeństwem dla zabawy raczej nie liczyło się jako bicie.
- To drugie. - odpowiedział, odwracając wzrok od lwicy. Nie było sensu kłamać, skoro Xantria już wiedziała, że nie Newt nie potrafi walczyć. Gdyby twierdził, że kiedyś zdarzało mu się bić, jego umiejętności wyglądałyby jeszcze bardziej marnie.
- Ale chcę się nauczyć. Na pewno wszystko załapię. - dodał szybko, żeby lwica nie straciła nadziei.

@Xantria

[Xantria]

No nie wątpiła w jego szczere intencje nauki, choć długa droga przed nim. Kiwnęła tylko łbem w odpowiedzi nie komentując jego ofermowatości.
- Zanim zaczniesz uczyć się technik walki, najpierw musisz nabrać kondycji. To podstawa. Co z tego, że zadasz cios, jak nie będzie w nim siły i przy paru machnięciach łapiesz zadyszkę. - Wyjaśniła pokrótce, nie była nigdy instruktorem. Rozmowna też nie, więc będzie mu mówić tylko konkrety a więcej praktykować pokazując to i owo.
- Najpierw rozgrzewka, rób to co ja. - Trzeba rozruszać mięśnie inaczej można się nabawić kontuzji, zaczęła od proste rzeczy jaką są pompki. No, przynajmniej dla niej są proste. Chciała się przekonać ile jest ich w stanie zrobić w pierwszej serii ćwiczeń.
@Newton

[Newton]

Właściwie nigdy nie pomyślał o tym, że kondycja jest ważna. Zawsze sądził, że liczy się tylko siła, z jaką zadaje się uderzenia.
- Ile zajmuje nauczenie się kondycji? - zapytał. Podejrzewał, że nie zacznie uczyć się prawdziwej walki, dopóki nie skończą tej części treningu. To znaczy, że do tego czasu nie musiał się obawiać bólu, bo raczej Xantria nie będzie go bić w trakcie rozgrzewki.
Pokiwał posłusznie głową i przyjrzał się chwilę nauczycielce. Szybko załapał co ma robić i zaczął po niej powtarzać. Jedna pompka, druga, trzeeecia, z każdą kolejną było mu coraz ciężej, ale zagryzł zęby i ćwiczył dalej. Nie chciał odpaść z treningu już na samym początku.

@Xantria

[Xantria]

- To zależy, po paru miesiącach odczujesz różnicę. - Odparła bez większych wyjaśnień. W końcu i tak to każdego indywidualna sprawa. Po pompkach, zaczęła prężyć grzbiet niczym przeciągający się kocur. Potem unosiła naprzemiennie łapy, tylna lewa i przednia prawa i na odwrót. I znowu pompki. Obserwowała cały czas młodego chcąc zobaczy kiedy będzie miał dość. @Newton

[Newton]

MIESIĄCACH?? On teraz już ledwie wytrzymywał. Nie da radę tak ćwiczyć przez kilka miesięcy. To przecież jakieś tortury. Próbował jednak robić dobrą minę do tej bardzo złej sytuacji. Sapiąc już głośno robił kolejne pompki. Po raz kolejny się podniósł... i padł na ziemię, kiedy łapy nie zdołały go dalej utrzymać.
- Chyba jeszcze nie czuję różnicy - powiedział z pyskiem przy ziemi.

@Xantria

[Xantria]

Zaprzestała ćwiczeń w momencie gdy Newton padł na ziemie. Jak na taką pierdołę nie wypadł tragicznie, jeszcze os z niego będzie.
- Cierpliwości i wytrwałości, też od raz nie byłam osiłkiem. - Choć miała już predyspozycje genetyczne i budowę to jednak, początkowo siedzący i spokojny tryb życia w stadzie nie służył jej.
- Przerwa. - Oznajmiła mu by odpoczął a sama dalej powróciła do swojej serii rozgrzewki. Gdy po upłynięciu jakiegoś kwadransa przystopowała i odezwała się ponownie.
- Widzisz te półki skalne? Wspinamy się. - Oznajmiła wskakując na pierwszą, potem kolejną. Gdzieniegdzie musiała ostrożniej stawiać łapy i się wdrapywać. Celem było dotrzeć na szczyt.
@Newton

[Newton]

Nie wyobrażał sobie, żeby groźna Xantria kiedykolwiek była słaba. Podejrzewał, że już jako lwiątko łamała drzewa uderzeniem łapy. Był pewien, że choćby ćwiczył i przez sto lat, nie będzie tak silny jak ona.
Gdy tylko nauczycielka zarządziła przerwę, Newt odetchnął z ulgą. Już wcześniej leżał na ziemi, więc teraz się rozluźnił. Trzymał się złudnej nadziei, że to już koniec treningu na dziś, chociaż wiedział oczywiście jak nikła jest na nadzieja.
- Ale że w górę? - zapytał ze szczerym zaskoczeniem. Przecież lwy się nie wspinają. Od tego były małpy, albo chociaż lamparty. Wiedział jednak, że dyskusja tutaj na nic się nie zda. Powoli podążył za Xantrią. Wejście na pierwszą półkę nie było wcale trudne. Na drugą było już trochę trudniej, bo musiał podskoczyć, uważając żeby nie spać. Zachęcony dotychczasowym powodzeniem wybił się wysoko i wyskoczył w kierunku kolejnej półki. Wylądował na niej przednimi łapami, ale tylne zostały w tyle.
- Aaaaa! - zawył, gdy zawisł na półce machając w powietrzu nogami.

@Xantria