Wiatry zmiany [Lyanna]

[Mistrz Gry]

W końcu szczęście uśmiechnęło się do lwicy spoza tych paskudnych szarych chmur. Lyanna wybiła się w powietrze i upadła na zdezorientowanego guźca, który spodziewał się że będzie dalej uciekać, z całym impetem swojego ciała. Guziec zaczął podrygiwać w miejscu, próbując pozbyć się drapieżnika z grzbietu. Lwica wiedziała, że jeśli wytrzyma siłowo jeszcze chwilkę ofiara nareszcie padnie.

[Lyanna]

Adrenalina, która dopłynęła do jej mózgu po udanym, ryzykownym manewrze teraz zadecydowała o tym, że lwica instynktownie zaczęła naprawdę mocnymi ciosami uderzać w ciało guźca nie szczędząc przy tym pazurów. Kły raz po raz sięgały do jego ciała z zamiarem przecięcia jak największej ilości mięśni i ścięgien. Samica pracowała ogonem w taki sposób, by nie stracić równowagi i ponownie nie utracić swojego celu. Była zawzięta i nie zamierzała już odpuszczać, czy dawać jakiejś nawet najmniejszej przewagi swojej ofierze.

[Mistrz Gry]

Automatycznie raniony guziec, ciężka 50%:

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
15

Chwila spędzona na grzbiecie ofiary przyniosła wyjątkowo zadowalające skutki. Nie minęło dużo czasu, a w końcu po długiej i bardzo męczącej batalii odyniec padł zakrwawiony na ziemię. Deszcz jakby wezbrał na sile uderzając Lyannę z całą siłą po pysku. Ciężkie krople błyskawicznie wsiąkały w jej i guźca futro. Dopiero teraz lwica uświadomiła sobie jak bardzo jest zmęczona i pogoda wcale nie polepszała sytuacji. Na całe szczęście to był już koniec męki. Wystarczyło zabrać zdobycz z powrotem i wreszcie się wysuszyć.

+ mała skóra
+ 1 PD Percepcji
+ 16 PD Zręczności
+ 6 PD Krzepy