Trening, trening, trening [Ven & Bob]

[Ventruma]

W końcu jej coś wyszło i pewnie będzie to opowiadać każdemu kogo napotka do końca życia - "Pokonałam nosorożca i nawet się aż tak nie starałam." - co prawda trochę podkoloryzowane, ale prawie tak było, nie?
Po chwili jednak wyglądało na to, że Bob zamierzał ją z powrotem sprowadzić na ziemie (dosłownie i w przenośni). Zaczął się bujać na wszystkie strony i wierzgać by zrzucić Ven z siebie, rozstawiła szerzej łapy by utrzymać się na grzbiecie, jeśli jednak udało mu się jej pozbyć to przynajmniej spróbowała nie dać się powalić i odskoczyć na jakieś dwa metry by mieć chwile na przemyślenie sytuacji.

Rzut na uniknięcie powalenia

Ventruma wyrzuca 3d100:
91, 75, 11

Zaraz po tym postanowiła zaatakować nogi nosorożca, a konkretnie tylne od boku, żeby nie zostać kopniętą, ale też żeby Bob nie mógł dosięgnąć ją rogiem.
Jeśli jednak była przytrzymywana przy ziemi to zaatakowała przednie, bo były bliżej.
- Czyli przerwa? - Odpowiedziała równie zdyszana co on.

Rzut na atak

Ventruma wyrzuca 3d100:
82, 56, 93

[Mistrz Gry]

Lwica zaraz znalazła się na ziemi. Nadala jednak próbowała gryźć go po nogach.
- No weź! - zawołał z wyrzutem Bob, próbując odsunąć nogę przed jej zębami, przytrzymując ją jednocześnie rogiem przy ziemi.

Ven jest powalona, więc ma -10 do rzutu
Rzut na unik Boba

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
88, 35, 59

(2 sukcesy, Bob unika ataku)

Lwica miała ograniczone ruchy, więc udało mu się teraz uchronić nogi przed pogryzieniem. Wahał się jednak, czy ją puścić, czy też zacznie atakować go znowu.
- Tak, już starczy - powiedział i z wahaniem wypuścił lwicę.
- Już wiem, że muszę mieć oczy dookoła głowy. Ciekawe, że za każdym razem jak poznaję nowego lwa, każdy z nich walczy inaczej. Nigdy nie wiem czego się spodziewać. - powiedział. Był już zmęczony i chyba miał już dość trenowania na jeden dzień.

[Ventruma]

Parsknęła rozbawiona na reakcje nosorożca, jednak gdy ją puścił tylko otrzepała się z piachu i usiadła. Mimo zmęczenia zawiodła się trochę końcem treningu, bo nadal miała resztki siły których szkoda byłoby zmarnować, poza tym po prostu lubiła to robić. Walka pozwalała wyżyć się za wszystkie życiowe problemy i o nich zapomnieć.
Uśmiechnęła się na jego wypowiedź, ona też dziś sporo się nauczyła o tym w jaki sposób może zdobyć przewagę w sytuacji w której jest o wiele słabsza od przeciwnika.
- Na przyszłość nie martw się o mnie, skup się na walce. Jakby coś mi się stało powiedziałabym. - Rzuciła przyjazną radą po czym przeciągnęła się z ziewnięciem i zaczęła się zbierać do powrotu na tereny Lwiej Ziemi.
- Trzeba to kiedyś powtórzyć! - Dodała i choć wszystko ją bolało, energicznie udała się w swoim kierunku w podskokach. Najwyżej prześpi całe jutro i jak się obudzi będzie mogła znowu trenować!

[Mistrz Gry]

Sądził, że jeszcze przez wiele dni będzie czuł efekty treningu z Ven. Dała mu popalić, nie ma co.
- Nie sądziłem, że jesteś aż taka silna. Mój błąd. Następnym razem będę już wiedział czego się spodziewać. - powiedział z uśmiechem.
- Do zobaczenia! - rzucił na pożegnanie do lwicy. Teraz czas na odpoczynek.

Koniec akcji
@Ventruma
-20 HP
+25 PD do wojownika
+25 PD do waleczności
PD zostaną przyznane po wpisaniu akcji do dziennika