Polowanko [Davu & Nyota]

[Davu]

Brązowy nie dopytywał się, bo po co skoro prawdopodobnie nigdy tam skąd Nyota pochodzi nie trafi, a poza tym tak jak mówił - starsza nazwa wyszła z użytku wieki temu.
Było to lekkie zaskoczenie, że lwie stado może tyle przetrwać, złotooki był przekonany, że Lwia Ziemia miała bogatą historię, a tu proszę. Stado które mogło powstać dawno zanim ktokolwiek się wprowadził do ich krainy, a co więcej w dalszym ciągu chyba istniało.
Gdy biały przerwał swoją wypowiedź, Davu momentalnie pomyślał, że chciałby kiedyś poznać te dłuższą historię odejścia, wszystkie szczegóły. Także lubił zdobywać wiedzę i to też był między innymi powód dla którego on jest podróżnikiem - tylko może nie na tak szeroką skalę jak jego rozmówca. No i poza tym sam lew z którym właśnie prowadził konwersacje był bardzo ciekawym osobnikiem sam w sobie, tajemniczym w pewnym sensie i fajnie byłoby go bliżej poznać.
Faktycznie odkażanie ran zapiekło, ale zacisnął zęby i nic nie powiedział. Przeżył zdobycie ran to i przeżyje ich pozbycie. Jego ogon tylko machał się gdzieś niespokojnie.
Zastanawiał się jakim cudem przy takiej liczbie pacjentów nie brakowało im zasobów, w końcu rośliny tak szybko nie odrastają, musieli więc mieć ogromne tereny albo członków którzy łazili po nie na dalekie odległości.
Historia blondyna kojarzyła się bezgrzywemu z jego własną, choć nie była w połowie aż taka interesująca czy długa. Zdecydowanie plan odwrócenia jego uwagi od medykamentów się udał.
- Aż za bardzo rozumiem. - Skomentował przypominając sobie jak bardzo rutynowe było życie w stadzie i jak każdy dzień był niemal identyczny od poprzedniego. Tylko polowania, patrolowania terenów i jak nie ma się bliższych znajomych to było w sumie tyle. Podróżując po krainie mógł poznać tyle lwów i dowiedzieć się wielu rzeczy, a nikt kogo spotkał nie był identyczny.
Źle czuł się z zabieraniem blondynowi ostatnich zasobów, ale powtarzał sobie, że było to dobrą ceną za posiłek i skórę roślinożercy, czasem naprawdę musiał się bronić przed sobą, żeby nie być za miłym. Najlepiej to by powiedział masz bierz całą zwierzynę mimo, że ja ją upolowałem, a potem poszedł by umierać gdzieś w krzakach.
- Może w niektórych aspektach twój świat nie różni się aż tak od tego. - Skomentował na wzmiankę o problemach politycznych. Nie sądził, że Nyota wie za dużo o historii dwóch stad tej krainy, ale byłoby to niemożliwe do opowiedzenia na jednym spotkaniu. I wszystko wyniknęło przez rodzinną kłótnie...
Medyk wydawał się już zmęczony opowieścią, więc nie napastował go z następnymi pytaniami. Odwzajemnił uśmiech i wstał, otrzepując się z ziemi delikatnie.
- Naprawdę dzięki, napewno któregoś dnia się jeszcze spotkamy, może na jakimś drugim polowaniu? - Rzucił propozycje luźno, tak nie żeby zaraz coś planować, ale fajnie by było się jeszcze zobaczyć.

[Nyota]

Sam Nyota postanowił nie pytać o historię Davu, choć trochę też go zastanawiała. Mimo wszystko chociaż niektóre opowieści powinni zostawić na przyszłe spotkania, czyż nie? A przynajmniej Nyota miał nadzieję, że jeszcze ich drogi się skrzyżują. Każda przyjazna dusza liczyła się na drodze jego samotnych podróży - czy to lew, czy inne zwierzę.
- W głębi duszy wszyscy jesteśmy do siebie podobni. - Pokiwał głową na słowa samca. Nie rozwijał już swej wypowiedzi, no patrzcie, kolejny raczej tajemniczy tekst. I mimo na pierwszy rzut... ucha... dość pozytywnego brzmienia tej wypowiedzi, Nyota bardziej myślał o wszelkich negatywach. Te w różnych sytuacjach, a już zwłaszcza tych skrajnych, miały sporą szansę wypłynięcia na światło dzienne. Mimo to nie podzielił się tymi myślami, jakby nie chcąc psuć miłej pogawędki i samego pożegnania. Machnął zamaszyście ogonem i uśmiechnął się lekko.
- Z miłą chęcią. Pamiętaj o wypoczynku, Davu - naprawdę miło było cię poznać i hańbą by było, gdyby coś ci się stało. - powiedział szczerze. Dochodził jeszcze fakt, że naprawdę nie lubił, gdy jego pacjentom się coś działo. Jeszcze w dodatku przez czynniki trzecie, na które nie miał wpływu, bo był już od nich hen daleko. - Do zobaczenia i usłyszenia. - rzucił już pogodniej, skinął samcowi łbem z szacunkiem na pożegnanie, a następnie - po ostrożnym wpleceniu sobie ziół w grzywę, jak to zwykł radzić sobie teraz bez torby - ruszył w dalszą drogę.

zt

@Davu

[Mistrz Gry]

Polowanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Chociaż nie obyło się bez ran, @Davu i @Nyota mogli cieszyć się upolowaną zwierzyną.

Nagroda:
Davu:
POLOWANIE
+15 PD do Łowcy
+10 PD do waleczności
+5 PD do zręczności
+10 PD do percepcji
-10 HP
LECZENIE
+10 HP, gojenie ran +10 HP/tydzień

Nyota:
POLOWANIE
+5 PD do waleczności
+15 PD do zręczności
+5 PD do percepcji
-10 HP
+ 1x mała skóra
LECZENIE
+25 PD do Medyka
+25 PD do percepcji