Wrogowie od pierwszego wejrzenia [Tunu & Lyarra]

[Tunu]

No i nie myliła się, ruda faktycznie coś w tym momencie wypatrzyła i to nawet lepszy okaz niż ona. Może byłaby trochę zazdrosna, ale teraz myślała tylko o tym, jak dobry będzie z tego posiłek, jeśli się pospieszą.
Od razu zrozumiała co oznaczała gestykulacja lwicy, kiwnęła jej głową na potwierdzenie, po czym upewniając się w którą stronę wiał wiatr, wskazała jej, żeby okrążyła i zaszła ich zdobycz od tyłu, a ona sama zniżyła się bliżej ziemi i weszła w głąb trawy, aby zająć pozycje z przodu antylopy.
Miała nadzieję, że tymczasowa towarzyszka zrozumiała plan, bo nie był trudny i raczej lwice polujące grupowo często go wykonywały - zaatakując zwierzynę od przodu Tunu zdezorientuje ją, przez co ta wbiegnie prosto na rudą, która będzie gotowa.
Mogły wcześniej umówić jakiś sygnał, ale teraz tylko mogła się modlić do przodków, żeby ruda nie zaatakowała za wcześnie, bo chciała poświęcić chwilę na bliższe przyjrzenie się roślinożercy.


Test na zręczność

Tunu wyrzuca 3d100:
28, 55, 42

Z ulgą przyjęła swoje powodzenie w zajściu ofiary, przyczaiła się zaledwie pare metrów od swojego obiadu. Teraz tylko trzeba było poczekać na lwice, żeby ta nie zepsuła tak perfekcyjnej sytuacji.

[Lyarra]

Nie spuszczała wzroku z cętkowanej dopóki nie upewniła się, że ta wszystko zrozumiała. Następnie sama dała znać, że wszystko dla niej jasne, machnięciem ogona. Powoli, na nisko ugiętych nogach, zaczęła przekradać się przez wysokie trawy, by zajść ofiarę od przeciwnej strony niż lamparcica.

Automatyczny sukces za Naturalnego Odkrywcę

Antylopa wciąż skubała trawę, niczego nie podejrzewając. Lyarra zajęła pozycję i przygotowała się do skoku. Teraz tylko wystarczy poczekać na atak drugiej samicy.

[Tunu]

Gdy była pewna, że lwica znalazła się po drugiej stronie ofiary, napięła mięśnie i przygotowała się do skoku w stronę antylopy. Nie ważne było, czy sam atak się uda, bo chciała spłoszyć zwierzynę w stronę rudej - ale jeśli da radę też ją drapnąć to tylko lepiej.

Test na waleczność

Tunu wyrzuca 3d100:
79, 98, 13

No i jak podejrzewała, nie udało jej się pierwszej zaatakować. Zwierz uskoczył zanim jej pazury go dosięgnęły, ale tak jak planowała zaczął pędzić w stronę drugiej łowczyni - oby tylko nie uskoczył, zanim ona go dosięgnie.
Od razu zaczęła biec za zdobyczą, żeby w razie czego pomóc.

[Lyarra]

Trwała przyczajona w trawie. Musiała teraz zaczekać na odpowiedni moment, im bardziej pozwoli zbliżyć się antylopie, tym jej atak będzie miał większe szanse powodzenia, ale nie może też czekać za długo, żeby ofiara zbyt się nie oddaliła. No i jeszcze pozostawała kwestia, jaką trasę ucieczki obierze. Rzadko się zdarzało, by zwierzyna wbiegała idealnie w pułapkę. Tak było i tym razem, Lyarra musiała uczynić kilka szybkich kroków w lewo, by dostosować się do kursu kopytnej, po czym nagle skoczyła.

Test waleczności (60)

Lyarra wyrzuca 3d100:
98, 87, 56

W trakcie korygowania swojej pozycji straciła kilka cennych sekund, które w ostatecznym rozrachunku okazały się kluczowe. Skoczyła mgnienie okiem za późno i antylopa rozpaczliwym zwrotem zdołała ją ominąć. Lwica opadła na ziemię, zawróciła z lekkim poślizgiem i popędziła za ofiarą.

[Tunu]

Zauważyła niepowodzenie lwicy, wytknie jej to może później, ale teraz miała na celu ważniejszą sprawę.
Biegła za ofiarą wytrwale, używając całej siły jaką w sobie miała. Gdy była wystarczająco blisko, spróbowała wskoczył jej na grzbiet i wbić pazury po bokach, żeby ją zdezorientować i spowolnić ciężarem, żeby ruda mogła się do niej dołączyć.

Test na waleczność

Tunu wyrzuca 3d100:
41, 5, 68

No i wyszło! Złapała się antylopy na tyle mocno, że nie ześlizgnęła się z niej. Podziurawiła ją pazurami na żebrach, a kopytna wydała z siebie dźwięk wyraźnie sygnalizujący dla Tunu powodzenie - dla roślinożercy gorzej.
Już nie oglądała się za siebie, w tym momencie musiała być perfekcyjnie skupiona na tym co robi.


-10 HP antylopy
Zostało 60 HP

[Lyarra]

Ledwo wylądowała, już pędziła za ofiarą. Gdy tylko udało jej się nieco nadrobić dystans, skoczyła do przodu. Jedną w przeciwieństwie do lamparcicy, nie celowała w grzbiet antylopy, lecz chciała podciąć jej tylne nogi. A najlepiej, gdyby udało jej się przejechać pazurami po tej, na którą ofiara lekko utykała.

Lyarra wyrzuca 3d100:
20, 14, 60

Poczuła satysfakcję, gdzie trafiła dokładnie tam, gdzie chciała, a jej uszu dobiegł bolesny krzyk ofiary. Antylopa zachwiała się wyraźnie, a do nozdrzy lwicy dobiegł zapach świeżej krwi.

Antylopa 60-17= 43 HP
Koniec tury 1/5

[Tunu]

Uwieszona na antylopie w przeciwieństwie do lwicy wpadła na pomysł, by wgryźć się w zdrową nogę i tym samym zmusić zwierzę do przeniesienia ciężaru na te chorą, co bardzo utrudniłoby jej jakąkolwiek walkę. Jeśli obie będą atakować nogi, ofiara nie będzie mieć za bardzo jak uciekać.

Test na waleczność

Tunu wyrzuca 3d100:
85, 31, 23

Antylopa potknęła się i choć udało jej się wstać, nie biegła już jak oszalała, ale nadal próbowała się wyrwać. Tunu wytrwale ściskała zęby na wyższej części zdrowej nogi, liczyła na to, że o wiele większa od niej lwica przytrzyma ją, żeby lampartka na spokojnie mogła zająć się utrudnieniem dostępu do tlenu zdobyczy.


-10 HP antylopy

Zostało 33 HP

[Lyarra]

Ofiara ledwo stała na nogach, a lwica już czuła czającą się tuż obok śmierć. Skoczyła to przodu, by znaleźć się obok zwalniającej antylopy, po czym skoczyła na jej bark, licząc, że uda jej się powalić mało stabilne teraz zwierzę, a przy okazji znaleźć się już przy jej szyi.

Lyarra wyrzuca 3d100:
23, 19, 12

Obrażenia:

Lyarra wyrzuca 2d10:
2, 8

Ofiara nie miała szans. Lwica wylądowała na jej barkach, a kopytna wyraźnie przechyliła się na prawo, wystarczająco, by nie mogła już zapanować nad równowagą. Jednak mimo swej beznadziejnej sytuacji nie zamierzała poddać się bez walki - udało jej się odwrócić głowę i ugodzić Lyarrę jednym z rogów, pozostawiając na jej boku płytkie rozcięcie.

Lyarra -10 HP
Antylopa 33-17=16 HP
Koniec tury 2/5

[Tunu]

Antylopa nie była już na nogach, a to było równoznaczne z jej końcem, mało jakie zwierzę uratowałoby się już z takiej sytuacji.
Mimo wszystko próbowała, tak jak każdy by to zrobił.

Obrażenia:

Tunu wyrzuca 2d10:
1, 9

Gdy zielonooka trzymała się boku ofiary, ta przekręciła się i kopnęła ją w pysk przednią nogą - miała szczęście, że nie miała złamanej szczęki. A już myślała, że będzie się śmiać z rudej, że dostała.
Logiczne więc, że postanowiła się zemścić za zabranie jej tej możliwości.

Tunu wyrzuca 3d100:
52, 88, 100

Niestety z pozycji w której była trzymając roślinożercę przy ziemi, nie była w stanie dosięgnąć jej gardła, także dobicie zostawiła dla lwicy, a niech się nacieszy, Tunu i tak już nie miała za dużo siły.

-10 HP Tunu

Pozostało 16 HP antylopy

[Lyarra]

Antylopa wylądowała na ziemi, przygnieciona ciężarem lwicy. Brązowa kątem oka zobaczyła, jak lamparcica dostaje kopytem po twarzy, i, pomimo skupienia na swoim zadaniu, nie mogła powstrzymać rozbawionego parsknięcia.
Przytrzymała łapą łeb zwierzęcia, by bez przeszkód móc wgryźć się w szyję ofiary.

Lyarra wyrzuca 3d100:
68, 81, 36

Kopytna miała więcej woli walki, niż lwica się spodziewała. Pewna swojego zwycięstwa, a także rozproszona przez naśmiewanie się z towarzyszki, nie włożyła w swoje działania wystarczająco serca, i gdy antylopa wierzgnęła ostatkiem sił, lwicy nie udało się jej utrzymać i jej ząby minęły się z gardłem ofiary.