Polowanie na zebrę [Davu, Dhoruba]

[Dhoruba]

Obserwował, jak brązowy wyskakuje ze swojej kryjówki, rzucając się na zebrę. Pazury @Davu dosięgły celu. Lew uwiesił się na szyi zwierzyny. Ta w panice rzuciła się do ucieczki, choć na szczęście dodatkowe obciążenie w postaci lwiego cielska zdecydowanie ją spowalniało. Dhoruba nie powinien mieć problemów, by ją dogonić. Odbił się od podłoża, płynnie przechodząc do biegu, choć nie było potrzeby, by rozwijał swą pełną prędkość. Jakąś sekundę później zrównał się z zebrą, podchodząc do niej od drugiego boku. Teraz wystarczyło tylko skoczyć i nie chybić.
Tak więc uczynił. Dał długiego susa, planując skoczyć prosto na grzbiet pasiastej, wbijając głęboko pazury prosto w jej ciało.

Rzut na waleczność (30 + 10 za dokładną obserwację)

Dhoruba wyrzuca 3d100:
81, 29, 6

2 sukcesy

Udało mu się niemalże idealnie. Co prawda gdy już wylądował na grzbiecie rozpędzonego nieparzystokopytnego, początkowo omal się z niego nie zsunął, przez co na jakiś ułamek sekundy miał wrażenie, że serce mu zamarło. Na szczęście szybko poprawił chwyt, wbijając mocniej pazury. Zebra wydała z siebie donośny okrzyk i wierzgnęła, próbując się go pozbyć. Gepard podejrzewał, iż za którąś próbą pewnie jej się powiedzie, tak więc planował narobić tyle szkód, ile był w stanie, zanim wyląduje na ziemi. Dlatego też wbił pazury najgłębiej, jak potrafił. Z każdym wierzgnięciem zwierzyna sama pogarszała sprawę, powiększając swe rany. Kiedy w końcu go z siebie zrzuci, przynajmniej pozostawi po sobie pamiątkę w postaci głębokich, krwawiących szram.

Zebra - 16 HP (11 + 5 za Znak Łowcy), pozostaje 39
[tura 1/4]

[Davu]

Gdy już czuł, jak powoli zaczyna się zsuwać, kropkowany dołączył się do ataku wskakując na grzbiet ofiary i również się do niej przyczepiając. To dało mu sekunde na poprawienie chwytu zaraz przed tym, jak koniowaty zaczął się desperacko wierzgać.
Gdy gepard zajmował się zadawaniem jak największej ilości obrażeń, on postanowił zmienić miejsce wbicia zębów na odrobinę wyżej i zacisnąć tak mocno jak tylko mógł, aby odciąć jej dopływ krwi do łba, albo zmiażdżyć tchawice - obie opcje by sprawiły, że zwierzak nie miałby już za dużych szans na ucieczkę.

Davu wyrzuca 3d100:
13, 100, 50

Choć już był pewny, że następny podskok pasiastej sprawi, że uderzy z impetem o ziemię, wgryzienie się jej w szyję faktycznie zadziałało i zwierzę zaczynało zwalniać jeszcze bardziej, choć nadal miało pełno chęci do życia, mocny osobnik.

Davu zadaje 15 obrażeń (zadawałby o 5 więcej gdyby wykonał "Dokładną obserwację")
Pozostało 39-15=24 HP

[Dhoruba]

Tak, jak podejrzewał, zbyt długo na grzbiecie zebry się nie utrzymał. Pasiasta wierzgała dziko, panicznie starając się zrzucić z siebie dwójkę drapieżników. I przy którymś ruchu przynajmniej częściowo dopięła swego, pozbywając się lżejszego z nich. Gepard stracił równowagę i zsunął się w dół, pozostawiając za sobą długie, ociekające czerwienią zadrapania. Udało mu się wylądować na czterech łapach, lecz niestety nie uniknął bliskiego spotkania z kopytem, gdy zebra kontynuowała wierzganie, próbując zrzucić wgryzającego jej się w szyję @Davu.

Rzut na obrażenia

Dhoruba wyrzuca 2d10:
7, 5

Dhoruba - 12 HP

Wyrwało mu się coś na kształt stłumionego piśnięcia, gdy niespodziewanie oberwał kopytem. Odruchowo odskoczył z bok, by uniknąć dodatkowych obrażeń. Bolało jak cholera, ale na szczęście niczego nie złamał. Nie zamierzał się jednak poddawać. Otrząsnął się krótko i ruszył na powrót za biegnącym zwierzęciem, by znów je dogonić i ponowić atak. Nie miał dostępu do szyi zebry, skoro uwiesił się na niej lew, a do rozpędzonych nóg wolał się nie zbliżać, tak więc po prostu znów rzucił się na ten sam bok. Już i tak krwawiła, równie dobrze mógł spróbować pogłębić jej rany.

Rzut na waleczność (30+10)

Dhoruba wyrzuca 3d100:
80, 67, 6

1 sukces

Chyba jednak ból rozproszył go na tyle, że chybił. Na szczęście zdołał uniknąć zemsty zwierzyny, lecz na razie musiał obejść się smakiem, ograniczając się do ścigania wciąż zaciekle walczącej zebry.

Zebra : 24 HP
[tura 2/4]

[Davu]

Z przerażeniem patrzył się w stronę geparda który właśnie dostał kopytem, co mogło skończyć się tragicznie. Przeżył co prawda, ale wydawał się wytrącony z równowagi, oby to nie były jakieś obrażenia wewnętrzne.
Nie wiedział czy bardziej bał się o nowego znajomego czy o to, że kolejnością rzeczy był następny na celowniku.

Davu wyrzuca 2d10:
4, 1

Zauważył jak kładąca po sobie uszy zebra schyla się gwałtownie głową w jego stronę i bez ostrzeżenia wbija swoje własne zęby w jego grzbiet. Rany nie były w połowie tak złe jak te, które sfundowała kropkowanemu i szybko przestała trzymać jego skórę, ale nadal krew się polała. Przynajmniej nie był to samiec zebry, którego uzębienie byłoby bardziej przystosowane do walk.
Choć czuł palący ból, postawił sobie za zadanie nie puścić ofiary cokolwiek by się stało. Zamiast tego spróbował przejechać jej jeszcze mocniej pazurami po bokach szyi, wbijając je tak głęboko jak tylko mógł, a nuż trafi na jakąś tętnice.

Davu wyrzuca 3d100:
29, 41, 44

Udało mu się wykonać te zadanie lepiej niż się spodziewał, wydawało mu się, że jeszcze moment i pasiasta potknie się i padnie na ziemię, skąd już nie będzie mieć zbyt dużych szans, żeby wstać.
Wypatrzył wzrokiem geparda mając nadzieję, że ten był już w stanie się dołączyć.

Pozostało 24-15=9 HP

[Dhoruba]

Biegł, starając się nie myśleć o bólu. Na szczęście krążąca mu po żyłach adrenalina mu to znacznie ułatwiała. Cieszył się w duchu, że postanowił robić interesy z medykiem, rudogrzywy z pewnością pomoże mu sprawnie pozbyć się kontuzji.
Dostrzegł ruch ich ofiary i dostrzegł, iż ugryzła ona @Davu. Przez chwilę podejrzewał, że zmusi tym samym lwa do rozluźnienia uścisku, lecz na szczęście tak się nie stało. Brązowy zdecydowanie radził sobie w walce lepiej od niego, no ale to było do przewidzenia. Istniały powody, dlaczego zazwyczaj ograniczał się do mniejszej zwierzyny.
Zebra słabła z każdą chwilą, krwawiąc i z trudem łapiąc oddech. Lada chwila łapy się pod nią ugną i nie będzie mieć już siły się podnieść. Jednakże jak na razie wciąż próbowała się bronić. Gdy znów zbliżył się wystarczająco do uciekającego zwierza, postanowił skoczyć na jej bok po raz kolejny. Może uda mu się sięgnąć pazurami miękkiego podbrzusza.

Rzut na waleczność (30 + 10)

Dhoruba wyrzuca 3d100:
46, 87, 23

1 sukces

Chyba miał dziś okropnego pecha, bowiem zebra znów uniknęła jego pazurów. Gepard fuknął z irytacją pod nosem, po raz kolejny odzyskując równowagę i wznawiając bieg. Chyba jednak jemu towarzyszowi przyjdzie ją dobić. Na wszelki wypadek jednak wolał być blisko.

Zebra : 9 HP
[tura 3/4]

[Davu]

Nie miał złotemu za złe, że nie wychodziło mu w części powalania zwierzyny, był o wiele mniejszy od lwa i po prostu stworzony do innego typu zdobyczy. Oboje przyłożyli się do tego polowania wystarczająco, niebieskooki o wiele lepiej poradził sobie w tropieniu niż on, ich umiejętności dopełniały się najwyraźniej.
Postanowił nie zmieniać swojej taktyki duszenia paskowanej, bo wyraźnie się sprawdzała. Został w tej samej pozycji w której był, starając się jak najmocniej ścisnąć szczęki.

Davu wyrzuca 3d100:
56, 82, 72

Niespodziewane wierzgnięcie tym razem i go zaskoczyło, grawitacja zadziałała, a kurz poleciał z gruntu kiedy Davu poturlał się po nim.
W tym momencie był już wykończony, ale nie wszystko stracone.
Wstał i jak najszybciej rzucił się do biegu zaraz obok geparda, tak poraniona zebra nie mogła być zbyt szybka.

[Dhoruba]

Chyba jednak ranna zebra odnalazła w sobie niespodziewane pokłady siły, bo nagle wierzgnęła tak mocno, że udało jej się zrzucić uwieszonego jej na szyi lwa. Dhoruba zmuszony był odskoczyć gwałtownie, by uniknąć zderzenia z turlającym się @Davu. Nie miał czasu się obejrzeć, aby przekonać się, czy lwu nic nie jest. Nie chciał tracić zwierzyny z oczu, bo jeszcze im ucieknie. Na szczęście brązowy zdołał się podnieść i dołączyć zaraz do pościgu, tak więc chyba nie ucierpiał po wypadku.
Niemniej, jeśli się nie postarają, pasiasta zaraz im się wymknie.
Gepard zacisnął szczęki i przyśpieszył, wyprzedzając samca i wysuwając się do przodu. Skoro lew nie blokował już dostępu do gardzieli roślinożercy, powinien z tego skorzystać. Biegł przez chwilę, czekając na odpowiedni moment na atak, po czym skoczył.

Rzut na waleczność (30+10)

Dhoruba wyrzuca 3d100:
18, 16, 7

3 sukcesy

Wreszcie mu się udało. Wymierzył idealnie, skacząc prosto na pędzącego zwierza i, podobnie jak wcześniej jego towarzysz, uwieszając się na jego szyi. Zebra zaczęła się rzucać, więc poprawił chwyt, po czym wgryzł się jej w gardziel, w tym samym miejscu, które wcześniej zostało już naruszone przez zęby większego z kotów. Zacisnął szczęki tak mocno, jak tylko był w stanie, by odciąć zwierzynie dopływ tlenu.
Osłabionej zebrze wreszcie nogi odmówiły posłuszeństwa. Zachwiała się i padła, wzbijając chmurę kurzu. Dhoruba zmienił nieco pozycję na wygodniejszą i czekał, bezlitośnie dusząc ofiarę. Przez chwilę jeszcze próbowała ona łapać powietrze, wierzgając nogami coraz słabiej, aż w końcu znieruchomiała. Gdy gepard był pewien, że zebra nie żyje, puścił ją, oblizując krótko zakrwawione kły i spojrzał na dołączającego do niego lwa.

Zebra - 16 HP, nie żyje.

[Davu]

Gdy biegł zwarcie za ofiarą, zanim w ogóle zdążył zbliżyć się na tyle, by wykonać skok, żółty go wyprzedził, a także uprzedził w planie. Logiczne było, że kropkowany będzie od niego szybszy, ale miał nadzieję, że sam będzie mógł wykończyć ofiarę, to jego ulubiona część, taka nagroda.
No cóż, najwyżej następnym razem.
Usiadł gdzieś niedaleko czekając, aż będzie po wszystkim, po czym podszedł do nowego znajomego.
- Dobra robota. - Stwierdził entuzjastycznie, ale także zmęczenie.
Przysiadł by może na wspólny posiłek, ale wolał zaciągnąć swoją część do jakiegoś rzemieślnika, żeby może zdobyć jakieś materiały z niej.
-Davu tak w ogóle, nie przedstawiłem się. - Dodał pośpiesznie, po czym zaczął rozrywać zębami skórę pasiastej, żeby spróbować ją na równo podzielić.

[Dhoruba]

Podziękował samcowi krótkim skinięciem głowy. Cieszył się, że im się powiodło. Już zaczynał się obawiać, iż zebra po prostu im ucieknie. Na szczęście udało się ją dorwać.
- Dhoruba, miło mi - przedstawił się krótko.
Postanowił oddać @Davu pasiastą skórę. Na chwilę obecną do niczego jej nie potrzebował. No, może tylko na legowisko, choć miał wrażenie, że byłoby to okropne marnotrawstwo tak efektywnego trofeum. Odczekał więc, aż lew zajmie się oddzielaniem skóry od mięsa. Samemu poświęcił ten czas na wylizanie obolałego boku, w który dostał kopytem. Chyba miał sporo szczęścia, obeszło się bez poważniejszych urazów. Był poobijany, w miejscu uderzenia miał potężnego sińca i nieco obtartej skóry. Polizał to miejsce kilkukrotnie, oczyszczając płytkie ranki. Jeśli uraz będzie bardzo mu dokuczał, miał przecież medyka, do którego mógł się zwrócić.
Gdy brązowy skończył, sam przysiadł się do swojej części.
- Smacznego - rzucił krótko do Davu, obdarzając lwa cieniem uśmiechu.
Swoją część podzielił mniej więcej na połowę. I tak wszystkiego nie zje, a resztę zaniesie z powrotem do grot.

[Davu]

Powtórzył sobie w myślach imię geparda parę razy, niby miał dosyć dobrą pamięć, ale nienawidził zapominać kogoś imion, bo wydawało mu się to nie miłe.
Ucieszył się bardzo z faktu, że to on dostał skórę zebry, nie był pewny co z niej zrobi, czy jakąś ozdobę, narzutkę? Może jak będzie mieć więcej skór to zrobi z niej torbę? W sumie przydałaby się taka, ale najpierw musiał znaleźć jakiegoś rzemieślnika.
Wydawało mu się, że Dhoruba poradzi sobie z ranami zdobytymi podczas polowania, więc nie bał się go opuścić razem ze swoją częścią zdobyczy, szczególnie, że żółty sam wydawał się tym zbytnio nie martwić.
- Dziękuje, nawzajem. - Uśmiechnął się ciepło, po czym skinął mu głową na pożegnanie i łapiąc kawał zebry w pysk odszedł w swoją stronę, choć dosyć powoli, bo przenoszenie czegoś takiego lekko utrudniało chodzenie.


@Mistrz Gry ocena polowania?