W sercu dżungli [Lyanna] [zakończona]

[Mistrz Gry]

Lyanna nie dała skusić się wizji skarbów ukrytych przez szaloną małpę i powróciła do poszukiwań. Skupiona na drodze przed sobą nie zwracała jednak wystarczającej uwagi na to co dzieje się nad jej głową. Ciemny kształt niczym cień przemykał niezauważenie wśród gałęzi, obserwując ją z góry. Do czujnych oczu po chwili dołączyły kolejne. Gość z sawanny był w dżungli niecodziennym widokiem i przyciągał wiele spojrzeń, często nieprzychylnych. Wyglądało na to, że szympans miał swoich szpiegów, którzy podążali w ślad za lwicą.

[Lyanna]

Z każdą chwilą zdawała sobie sprawę z tego, że nie jest tak do końca sama jak się jej wydawało, szósty zmysł mówił jej, że jest na celowniku wielu ślepi, ale nie dopuszczała tej myśli do prawdy. Przedzierała się przez zarośla coraz szybciej starając się najzwyczajniej wyjść na bardziej otwartą przestrzeń, na której łatwiej byłoby jej zapolować. W pewnym momencie jednak zatrzymała się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki i rozejrzała wokół.

[Mistrz Gry]

Wszystkie cienie naraz zatrzymały się i wlepiły oczy w Lyannę. Teraz i lwica mogła je zauważyć. Wśród gałęzi zebrała się gromada niewielkich małp, które widząc, że zwróciły uwagę samicy zaczęły cicho szeptać między sobą. Po ożywionej dyskusji połączonej z gwałtowną gestykulacją małpki zakończyły naradę. Po kilku szturchnięciach i głośnych syknięciach jedna z nich została najwyraźniej wybrana na przedstawicielkę i zeskoczyła na niższą gałąź, by stanąć oko w oko z lwicą.
- Nie możesz iść dalej. - rzekła głosem silnym jak na tak małe zwierzątko. Co chwilę zerkała jednak niepewnie w stronę wyższych gałęzi. Nie czuła się komfortowo rozmawiając z drapieżnikiem.
- Nasz pan powiedział, że musisz wyjść z dżungli. Inaczej... - odwróciła się do towarzyszek, by upewnić się, że nadal zabezpieczają jej tyły- inaczej naśle na ciebie swoich strażników. - rzekła ze strachem w głosie, po czym szybko wskoczyła kilka gałęzi w górę i razem z całą grupą małpek uciekła wgłąb lasu.

[Lyanna]

Dostrzegając małpiatki machnęła energicznie ogonem, jednak zbyt się nimi nie przejmując. Nie bała się jakiś tam ssaków drzewnych. Każdy mógł wiele mówić, ale nie być zupełnie nikim. Warknęła początkowo w ich kierunku, ale zdecydowała się przyjąć audiencję, kłapiąc szczęką przed reprezentantką. Pewnie spróbowałaby ją schwytać, ale zbyt szybko znikła. Lyanna natomiast zaczęła iść dalej naprzód.

[Mistrz Gry]

Samica, nie przejmując się zupełnie ostrzeżeniami małp, zmierzała dalej w głąb dżungli. W tym czasie posłańcy pospiesznie zdali swojemu przywódcy raport o niechcianym gościu. Ten, rozesłał szybko wieści po dżungli przy pomocy skaczących i latających pomocników. W ten sposób wieść dotarła do pewnych uszu, których właściciel nie mógł pozwolić, by lwica pozostała choć chwilę dłużej w puszczy.

-Stój! - do uszu Lyanny dobiegł donośny głos. Początkowo nie mogła dostrzec, do kogo należy. Zaraz jednak jego właściciel wynurzył się spośród gęstych zarośli i przeciął drogę lwicy.
-Kim jesteś, by wkraczać do naszej świątyni? Splugawiłaś uświęconą ziemię swoimi łapami splamionymi krwią. - kontynuował rozgniewany głos. Dobywał się on z ust szympansicy. Jej pysk był wymalowany w tajemnicze wzory, a z uszu zwisały barwne pióra. Na szyi małpy kołysał się drewniany naszyjnik w dziwnym kształcie.
-Nie przyjmujemy tu morderców. - wycedziła, mierząc lwicę bezwzględnym wzrokiem.

[Lyanna]

Miała już zdecydowanie dość usiłowania na to by upolować w tej puszczy jakiegoś zwierza na ząb, ale gdy ponownie dostrzegła szympansa i usłyszała jego głos wiedziała, że zbyt się tutaj nudzić nie będzie. Sapnęła leniwie i zatrzymała łapy.
- Wypadałoby się gościa przywitać i nie oczerniać go na samym początku. - plugawe małpiszony, dorzuciła w myśli. W tym co mówiła była pewna i zdecydowana, a jej postawa tylko to ukazywała. Nie zamierzała przejmować się opinią władczych małp.
- Was też można tak nazwać tylko dlatego, że coś jeść musicie. - jęknęła, przeszywając ogonem powietrze.

[Mistrz Gry]

Małpia szamanka nie była zachwycona odpowiedzią lwicy.
- Nie jesteś naszym gościem. Wtargnęłaś tu bezprawnie, nie słuchając ostrzeżeń. Podobno jesteś też złodziejką. Takie wieści dotarły do moich uszu. - mówiła szympansica, wbijając przenikliwy wzrok w Lyannę.
- Nie próbuj się tłumaczyć, ani porównywać nas do siebie. My nie opuszczamy dżungli, by wpadać nieproszenie na wasze sawanny. Nie naruszamy waszych świątyń. - kontynuowała coraz bardziej wzburzona.
- Odpowiesz za tą zniewagę! - wykrzyknęła małpa i ruszyła w stronę lwicy, by przepędzić ją ze swojego terenu.


Statystyki szympansicy: K-25 Z-50 P-55

[Lyanna]

Małpa zachowywała się tak jakby postradała wszystkie rozumy, może mocno uderzyła się w głowę podczas hasania po tych wysokich drzewach. Lyanna poczuła się bardzo urażona i z tego też powodu nie zamierzała nigdzie się udawać bez uzyskania przeprosin. Naburmuszyła się bardzo i napięła mięśnie, będąc gotową na wszystko.
Gdy szympansica ruszyła w jej stronę lwica nie zamierzała zostać jej dłużna. Również rozpędziła się, wybijając łapami od podłoża. Zamierzała dodatkowo jeśli tylko taka możliwość by się nadarzyła wskoczyć na powalony konar i zaatakować czarną potworę ze skoku, zyskując dodatkową siłę i lepiej wbijając się w jej cienką skórę pokrytą licznymi malunkami.

Test zręczność vs zręczność
Lyanna: +10 do zręczności za sprytny manewr

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
15, 40, 33

Szympansica

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
35, 28, 27

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

Rzut na rodzaj rany

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
99

Rana lekka, obrażenia:

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
6

2+6=8

Ruch Lyanny zaskoczył przeciwniczkę. Lwica zręcznie wybiła się w trakcie biegu, zamierzając się pazurami prosto w szympansicę. Przejechała szponami po szyi małpy, zostawiając na jej skórze krwawiącą szramę oraz zrywając zawieszony na cienkim sznurku talizman. Lyanna siłą rozpędu przewróciła szamankę, przygniatając ją do ziemi. W jej łapie pozostał tajemniczy naszyjnik.

Szympansica: -8HP

[Lyanna]

Włożyła w to całe swoje doświadczenie i zapał walki jaki tylko posiadała mimo młodego jeszcze wieku, udane zaskoczenie zwiększyło jej pewność siebie i zmotywowało do dalszej akcji nad unicestwieniem rywalki i choć miała ochotę złożyć jej warunek i ją oszczędzić było jeszcze za szybko. Sprawne kończyny szympansicy mogłyby okazać się zbyt niebezpieczne. Lwica w całym tym amoku starała się nie rozpraszać i unikać ciosów od człekokształtnej istoty. Jednak nie zamierzała też tak leżeć na niej bezczynnie, więc w furii zaczęła wymachiwać łapami z wyciągniętymi pazurami w ciało czarnowłosej oponentki. Paszcza natomiast miała za zadanie zbliżyć się do szyi i czym prędzej na niej zacisnąć. Lyanna mimo różnych obaw nie zamierzała ustąpić.