Bez granic [Falka i Silver]

[Mistrz Gry]

Lwica uważnie szukała śladów i woni, lecz nie udało jej się na nic natrafić. Można by pomyśleć, że czarna miała pecha, bo gepard już po chwili wyczuł smakowity trop. Zapach zwierzyny zakręcił w nosie Silvera i na skrawku ziemi wśród skał zauważył ślady kopyt prowadzące łagodną ścieżką pod górę. Czujny myśliwy mógł zidentyfikować, że tropy te należą do kilku kudu, które zamieszkują górzyste tereny.

[Silver Hunter]

Nagle gepard zwietrzył jakiś trop.
- Coś mam - oznajmił rozglądając się wokoło. Na ziemi wśród skał dostrzegł ślady kopyt prowadzące ścieżką pod górę. - Widzisz? Mamy tu ślady kopyt. Chodź, przekonamy się do jakich smakowitych dań należą - zaśmiał się i zaczął podążać za śladami pozostawionymi przez parzystokopytne.

[Gvalch'ca]

Och, nie zamierzała zaprzeczać. Niech srebrzysty łowca dalej myśli, że jest samotnikiem. Inna sprawa, że jej wisior z czerwonym wzorem mocno wyróżniał się na tle czarnej sierści.
- Nie marudź, tylko idziemy dalej. - albo miał słomiany zapał, albo po prostu lubił narzekać. Rezygnować z łowów, bo przez kilka minut nie udało im się nic znaleźć? Nonsens.
- Może. - nie będzie przecież chwalić się wycieczkami po górach, ani tym, że niedawno w takowych znalazła swoją siostrzyczkę, notabene królową jednego ze stad. Im mniej wiedział, tym lepiej spał.
Trzeba przyznać, że mocno zirytowało ją to, że jako pierwszy zauważył trop. Ale w końcu znajdował się bliżej ziemi, można mu to było wybaczyć. Schyliła się i niuchnęła parokrotnie ślady. Nie rozpoznawała zwierzęcia, które je zostawiło. Wybornie. Bez słowa zaczęła truchtać u boku szarego, starając się skupić wszystkie zmysły na tropieniu.

[Silver Hunter]

- No przecież idę. A co to jest? - zapytał popatrzywszy z zaciekawieniem na czerwony wisior, jaki miała zawieszony u szyi, kiedy pięli się pod górę śladami pozostawionymi przez roślinożerców.

[Mistrz Gry]

Podążając śladami kudu, Silver prowadził Falkę ścieżką pod górę. Po krótkim marszu dotarli do płaszczyzny porośniętej tu i ówdzie skąpą roślinnością. Pasły się tutaj cztery dorosłe osobniki i jedno młode, biegające wesoło wokół niewielkiego stadka. Drapieżnicy nie zostali jeszcze zauważeni, a wysokie kamienie otaczające łączkę mogły zapewnić im dobrą kryjówkę.

[Gvalch'ca]

- Pamiątka. Po babci. - wprost uwielbiała się z nim droczyć, a właściwie - robić go w bambuko w tak prosty i dziecinny sposób. W czarną panterę uwierzył, dlaczego miałby nie uwierzyć w stary wisiorek po babci?
Musieli się nieźle namęczyć, by wleźć na szczyt. Weszli na platformę. Nie spodziewała się zastać tu zwierzyny, nie tak szybko, biorąc pod uwagę to, jak ciężko było znaleźć jakikolwiek ich trop. Odruchowo schowała się za głazami, ciągnąc za sobą Silvera. Obserwowała grupkę kopytnych, obmyślając dalszą strategię.
- Bierzemy się za młode, czy za dorosłego? - szepnęła mu do ucha. Tym razem jemu dała dokonać wyboru. Rzucenie się na młodzika było pójściem na łatwiznę i groziło oberwaniem od jego rodzica. A gdyby rzucili się na któregoś z dorosłych osobników, mieliby pewność, że reszta zwieje. O ile żaden nie okazałaby się waleczny, nadgorliwy i nadopiekuńczy wobec kompanów.

[Silver Hunter]

- Ach tak - mruknął. Wkrótce dotarli na miejsce, w którym pasło się pięć antylop, w tym jedno młode. Skryli się za wysokimi kamieniami, jakie otaczały łąkę.
- Proponuję zaatakować tego - szepnął wskazując ruchem głowy na największego samca będącego przywódcą stada i smakowitym kąskiem. - Chodź - rzucił cicho i zaczął się ostrożnie skradać w wysokiej trawie pod wiatr tak, by antylopy nie wyczuły zbyt szybko ich obecności.

Test zręczności Silvera

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
57, 26, 88

2 sukcesy

[Mistrz Gry]

/nie do końca wiem jak to rozstrzygać, czy Falka idzie razem z Silverem czy nie, a nie chcę kierować waszymi postaciami/

Kudu pasły się spokojnie, nie przypuszczając że tuż obok czai się dwójka mięsożerców. Młode odbiegło nieco dalej, a jego matka podążyła za nim. Druga samica pozostała przy przywódcy, podświadomie czując się bezpieczniej przy samcu.
Tymczasem gepardowi udało się podkraść blisko zwierzęcia pozostając niezauważonym. Znajdował się teraz około dwudziestu kroków od ofiary. Kudu był odwrócony tyłem do geparda, a wiatr sprzyjał drapieżcy, kierując jego woń w drugą stronę. Gvalch'ca pozostała z tyłu, na razie obserwując poczynania towarzysza.

[Gvalch'ca]

/Póki czegoś nie zrobię, to nie zakładamy niczego z góry, ot
Skinęła łbem i ruszyła na kuckach tuż za gepardem. Niestety nie była na tyle wygimnastykowana i zlewająca się z otoczeniem, więc pozostanie w ukryciu wymagało do niej podwójnego wysiłku. Srebrny zmierzał ku liderowi. Dobry wybór, na jego miejscu również wybrałaby największego i najsoczystszego osobnika, a nie zadowalała się pomniejszymi. Nie mogli czekać, aż wiatr zmieni kierunek i zacznie wiać im w plecy, niosąc ich woń do nozdrzy kudu. Ona musiała wykonać pierwszy ruch, powalić kopytnego. W końcu miała o wiele więcej krzepy. Bez zbędnych dywagacji odbiła się od podłoża, wyłaniając się tym samym z wysokiej trawy i poleciała wprost z kłami i pazurami na rogacza. Nie rzucała mu się do krtani, chciała go po prostu sprowadzić do parteru. Miała nadzieję, że samice uciekną w popłochu i nie zaczną go "ratować".

[Silver Hunter]

Gepard przycupnął w niedalekiej odległości od samca kudu. Tymczasem podążająca za nim lwica bez żadnego ostrzeżenia wyskoczyła wprost na upatrzoną ofiarę, usiłując powalić ją na ziemię, co wywołało niemałe zamieszanie wśród pozostałych antylop. Silver również rzucił się na kudu, by wspomóc towarzyszkę w powaleniu go wspólnymi siłami.