Przypadek, czy przeznaczenie? [Ragir, Berghi]

[Berghi]

Jej ciało przestało jej słuchać i zaczęło oddawać się zabawie Ragira w całości. Mruczała, jej oddech stawał się niespokojny i nierównomierny. Miała dość i jednocześnie chciała jeszcze więcej. Po przystąpieniu do znanego wszystkim aktu przestała myśleć o aktualnym stanie rzeczy, wróciła do przeszłości i swojego dawnego związku, przypominając sobie wspaniałe chwile, by zapomnieć o tym co w tym czasie działo się z jej ciałem.

[Ragir]

Ja w przeciwieństwie do królowej nie miałem czego rozpamiętywać czy wspominać. Trwało to trochę a kiedy nastał finał pozwoliłem sobie głośno ryknąć, an tyle by echo niósł mój głos po jaskiniach. Po wszystkich położyłem się obok krłowej i liznałem ja w policzek. Czułem sie bardzo dobrze i humor mi dopisywał. Najchętniej teraz położyłbym się spać.

[Berghi]

Z transu myślowego wydobył ją ryk Bliznopyskiego i nieprzyjemne uczucie w dolnych partiach ciała, zaraz potem zdyszana lwica mogła ujrzeć właściciela czerwonych ślepi leżącego u jej boku. Na jego liźnięcie odpowiedziała szturchnięciem go nos o nos. Musiała to rozegrać w jak najlepszy sposób jeśli chciała opuścić jego kryjówkę żywa i w jednym kawałku.
- Dziękuję, naprawdę było przyjemnie. - powiedziała unosząc kąciki warg i trącając go swoim pyszczkiem w brodę.
Potem wiedząc iż samiec zapewne nieco się zmęczył, zamknęła ślepia. Nie zamierzała jednak zasnąć, a jedynie uśpić jego uwagę. Zamierzała zwiać, gdy i on postanowi zmrużyć ślepia.

[Ragir]

Lekko oblizałem pysk i przeciągnąłem się.
-No widzisz królowo- Zaśmiałem się lekko- Pamiętaj jednak naszą umowę jedno dziecko idzie do mnie- Ja tam nie znałem się na kwestiach płodności i innych takich. Liczyłem, że ta jednak będzie w stanie dotrzymać swego... królewskiego słowa. Znajdę ją prędzej czy później. Wydałem z siebie pomruk i lekko otarłem łeb o jej kark. Położyłem łeb na łapach i zamknąłem powieki. Czułem się dość błogo i było mi bardzo dobrze.
-Dobranoc moja pani- Rzekłem jeszcze i zasnąłem, wydajać z siebie lekkie chrapanie.

[Berghi]

Posłała mu jeszcze jeden wymuszony uśmiech i pokręciła łbem przytakująco. Potem leżała i udawała, że śpi. Może trochę to trwało, ale w końcu usłyszała lekkie chrapanie samca. Otworzyła ślepia i sprawdziła, czy na pewno śpi. Potem korzystając z okazji jak najciszej to możliwe wstała na równe łapy. Spojrzała na śpiącego lwa i wykrzywiła pysk w wyraz niezadowolenia i pogardy, po czym wolnym i czujnym krokiem udała się do wyjścia opuszczając kryjówkę kanibala. Gdy tylko była już na zewnątrz pobiegła ile sił w nogach na tereny nizinne, sawanny w stronę swojego domu.


z/t

[Ragir]

Spałem twardo może za bardzo ale po takiej zabawie warto trochę sobie pospać. Zbudziłem się spory czas potem. Nie widziałem lwicy ale nie zdziwiło mnie to. W końcu sam rzekłem, że jak mi się odda to może iść. Trochę szkoda. Miło jest czasem spędzić trochę czasu z lwicą. Przeciągnąłem się i poszedłem sobie dalej. Wcześniej zapamiętując dokładniej woń jasnej lwicy.
zt