Dwa razy do tej samej rzeki? [Taimi & Ragir]

[Taimi]

Słuchała z uwagą słów Bliznopyskiego. Gdzieś tam nawet skinęła łbem na znak, że rozumie jego podejście. Niczego nie miała mu za złe, bo jakie miała by mieć do tego powody? Uśmiechnęła się gdy skubnął jej grzywkę, oczywiście zaraz w udawanym oburzeniu poprawiając ją jedną z łapek. A kiedy oparł głowę na jej łopatkach, zrobiło się tak miło i tak cieplutko... Tak błogo. Nie wiedziała nawet kiedy, ale jej oczy się zamknęły i zapadła w drzemkę. Trochę może i wstyd, ale była po prostu dość zmęczona...

@Ragir

[Ragir]

Dla mnie drzemka lwicy nie było wstydem czy czymś takim. Raczej znakiem, ze dobrze jej i nie czuje się zagrożona. Zamruczałem i liznąłem ja lekko w karczek i sam przymknąłem lekko swoje powieki.

@Taimi

[Taimi]

Spała spokojnie. Zupełnie jakby obecność Bliznopyskiego prostowała jej sny. Po kilkunastu minutach jednak otworzyła leniwie oczy i rozejrzała się nie podnosząc głowy, przez chwilkę najwyraźniej nie wiedząc gdzie się znajdowała. Dobudziła się i zorientowała w sytuacji, czując na sobie oddech Ragira. Uśmiechnęła się pod nosem, dzielnie czekając, aż i on się obudzi, o ile spał bo tego nie była w stanie stwierdzić. Nie zamierzała przerywać mu wypoczynku. Słuchała jego spokojnego oddechu.

@Ragir

[Ragir]

Spałem dłużej niż może bym sobie tego życzył. Jednak przy lwicy jakos wyjątkowo koszmary nie męczyły mnie az tak. W końcu otworzyłem powoli swe powieki. Czułem jej zapach. Az mimowolnie lekko uśmiechnąłem się.
-Dawno wstałaś?- Zapytałem i ziewnąłem ukazując moje ząbki.
-Wielki ojciec obdarował mnie iście piękną towarzyszką- nie ukrywałem, ze lwica wpadła mi w oko, a jej srebrzyste oczy miały w sobie cos co mnie przyciągało.

@Taimi

[Taimi]

Obróciła głowę żeby na niego spojrzeć. Uśmiechnęła się do niego ciepło. Zwyczajne powitanie. Tak przynajmniej sobie wmawiała, bo nie mogła dopuścić żeby ktokolwiek stał jej się bliski. Na pewno nie w taki sposób.
- Chwilkę przed tobą - odpowiedziała zgodnie z prawdą, po czym liznęła go delikatnie po policzku.
- Wielki ojciec? - zainteresowała się kolejnymi słowami lwa.
Nawet komplement, które przecież jako samica uwielbiała, zszedł jakby na dalszy plan. Przekrzywiła głowę spoglądając na Ragira z zaciekawieniem. Nie słyszała dotąd podobnego określenia, więc nic dziwnego, że ją to zainteresowało. Była takim typem baby, która lubi wiedzieć jak najwięcej.
Zaraz jednak się troszkę zreflektowała.
- Dziękuję za miłe słowa - powiedziała jeszcze i skinęła łebkiem.

@Ragir

[Ragir]

-To jest ten, który przemawia przeze mnie poprzez czyny- Mówiłem to na poważnie patrząc się na lwice- Zdradzony przez bliskich zstąpił bym mógł mówić w jego imieniu czynami jak i słowami- Acz za opętanie siebie nie uważałem.
-Nie wszystko co umysł moze pojąć jest jego planem, wykorzystuje to co nikomu potrzebne jun nie jest a śmierć bywa nie raz wybawianiem niż cierpnie doczesne- No trochę to na pewno brzmi pokracznie, jednak aj wierzyłem w to co robiłem. Nie było to dla mnie po prostu mordowanie i skórowanie od tka dla zabawy z nudów czy coś. Dla mnie to była misja, niczym wykonywanie boskiego słowa.

@Taimi

[Taimi]

Trochę nie była pewna, jak powinna go rozumieć. Ktoś przemawia przez jego czyny? Czy był szalony? Opętany? Miał na karku jakiegoś parszywego ducha, co nie chciał dać mu spokoju? Nie miała pojęcia. Patrzyła więc tylko poważnie na niego, próbując wyłuskać z tego jak najwięcej sensu dla samej siebie.
- Ze śmiercią będącą wybawieniem zgadzam się jak najbardziej. Resztę... Jakoś niełatwo mi pojąć - przyznała w końcu, stawiając na szczerość.
- Skąd zstąpił? Jak przemawia przez twoje czyny? Kieruje twoimi mięśniami za pomocą jakiejś dziwnej mocy? Wybacz, nie potrafię sobie tego wyobrazić, a chciałabym jak najlepiej cię zrozumieć, Bliznopyski.

@Ragir

[Ragir]

//wybacz zastój

-wiem, że może wydawać się to dziwne ale po prostu przemawia do mnie. Czuje jego obecność-Wiedziałem, że może nie być to proste do wytłumaczenia. Co dopiero zrozumienia lub akceptacji.
-Dzięki niemu zrozumiałem wiele rzeczy, które dla niewtajemniczonych mogą być dziwne czy też bezlitosne- Tylko czy natura sam w sobie nie jest piękna a zarazem bezlitosna? Patrzenie an życie tylko poprzez pryzmat piękna, życia ignorując tę smutniejsza i brutalniejsza jej część jest ignorancją.

@Taimi

[Taimi]

Słuchała uważnie. Nawet, jeśli nie w pełni rozumiała jego filozofię czy poglądy czy jakkolwiek inaczej to nazwać akceptowała w pełni to, że Dwugrzywy miał prawo do własnych przekonań. Sama może tego "nie czuła", ale kto wie, może musi się przyzwyczaić? Skinęła głową, gdy lew skończył opowieść. Słuchała. Starała się zrozumieć jak najlepiej. Nawet, jeśli wcale nie było to łatwe. Może jak się z tym wszystkim prześpi to pojmie nieco więcej?
- Na przykład? - spytała.
Naprawdę ciekawiło ją, co też mógł zrozumieć, co dla niej mogło by być "dziwne czy też bezlitosne". Spojrzała na niego i delikatnie się uśmiechnęła, może żeby dodać mu otuchy. Albo żeby dać znać, że nie jest wścibska czy złośliwa, ale naprawdę interesuje ją co siedzi w głowie Bliznopyskiego.

@Ragir

[Ragir]

-Na przykład okazanie litości czy też miłości nie musi byc zawsze jednoznaczne, czasem na pewne sprawy powinno spojrzeć się inaczej- Spojrzałem na lwice i i liznąłem ja lekko w policzek.
-Powiedz co jest bardziej okrutne, zabić młode, które jest chore, słabe, porzucone czy też skazane na śmierć poprzez bycie porzuconym, umrzeć z głodu, pragnienia byciem rozszarpanym przez padlinożerców? - To trudne pytanie i rozumiałem, że nie każdy musi podzielać mojej opine na ten temat.

@Taimi