Zaklinaczka duchów [Thaxll'ssillyia]

[Mistrz Gry]

Świat wirował mu przed oczami, tak że ledwo udawało mu się stawić kolejny krok. Przeklęte jaskinie. Chyba zły duch kazał mu do nich wchodzić. Ukryte skarby, oczywiście, nabrał się jak małe lwiątko. Musiał złapać w środku jakieś choróbsko. Może się przeziębił, w końcu było tam dość wilgotno? Nie powinien chyba jednak od tego tracić równowagi. Byle dotrzeć do domu i położyć we własnym legowisku, tam już jakoś dojdzie do siebie. A skarbów poszuka następnym razem, zaopatrując się wcześniej w jakieś ciepłe futro do zarzucenia na grzbiet. Podniósł wzrok na niebo. Kiedy wchodził do środka był ranek, czemu więc niebo nadal było w kolorze czerwieni? Przecież nie przebywał tam aż do wieczora, a słońce było dopiero w połowie wysokości.

@Thaxll'ssillyia

[Thaxll'ssillyia]

Zataczała niewielkie koła nad tutejszą krainą rozglądając się za czymś lub kimś ciekawym. Wbrew wszelkim pozorom uwielbiała towarzystwo, tylko mało kto chciał z nią wchodzić w jakiekolwiek konwersacje. Nawet właśni pobratymcy krzywo na nią patrzyli i się odsuwali. Bystre oko błysnęło odbijając promień słońca, dostrzegła w dole jakiś ruch. Samotny ssak wyszedł spod góry. Zniżyła lot a potem z pewna gracja wylądowała na gałęzi pobliskiego drzewa. Przekręciła łeb w prawo a potem w lewo przyglądając się szkarłatnymi ślepiami osobnikowi, który wyglądał jakby się ledwo trzymał na łapach.

[Mistrz Gry]

Zapatrzony w dziwnie zabarwione niebo nie zauważył siedzącego w górze sępa. Lew szedł kołysząc się lekko jakby ziemia pod jego stopami wyginała się na różne strony. Zdał sobie sprawę, że daleko nie zajdzie dopóki nie minie mu ta choroba morska, więc przysiadł na chwilę pod drzewem, żeby odetchnąć nieco świeżym powietrzem i pozbyć się z płuc stęchłej woni jaskini. Jeszcze przed chwilą nie było wokół niego nikogo, był tego całkowicie pewien, a nagle usłyszał jakiś szept. Nie potrafił zlokalizować jego źródła, zupełnie jakby rozlegał się bezpośrednio w jego głowie. I mimo, że tak właśnie się stało, uznał że to wyjątkowo nielogiczne.
- Jest tu kto? - zapytał więc, rozglądając się nerwowo na boki.

[Thaxll'ssillyia]

Obserwowała jak ten dalej się chwieje, jak z trudem czerpie powietrza a potem przysiada pod drzewem. Wyglądała jak typowy sep, który czeka aż lew padnie i będzie mogła zająć się padliną. Choć jej chodziło o coś więcej niż zwykłe nasycenie żołądka, smacznym kąskiem.
Dopiero gdy zadał pytanie postanowiła się odezwać przekrzywiając łeb pod rożnymi dziwnymi kątami. Choć w dalszym ciągu nie spuszczała samca z oczu to obserwowała tym sposobem również otoczenie.
- Jestem tu by ci pomóc. Nie bój się. Spójrz w górę, przyniosę ulgę twym cierpieniom. - Zaskrzeczała swym chrapliwym głosem. Przestępując z nogi na nogę a potem rozprostowując skrzydła w całej swej okazałości by ukazać swój ptasi majestat.

[Mistrz Gry]

Jakiś głos powiedział żeby się nie bał. Spojrzał w górę i aż krzyknął ze strachu, cofając się odruchowo kilka kroków.
- Jesteś... jesteś śmiercią? - zapytał cicho, jakby bojąc się, że mówiąc to na głos sprowadzi złe duchy. Widząc nad sobą wielkiego sępa o pysku zasłoniętym maską nie sposób było uniknąć tego skojarzenia.
- Jestem aż tak chory? - zapytał przepełniony lękiem. Musiało być naprawdę źle, skoro sama śmierć przyszła po niego.
Gdzieś za nim znów rozległy się szepty, więc obejrzał się szybko za siebie, nie zauważając jednak nikogo. Może zaczynał wariować.

[Thaxll'ssillyia]

Efekt odwrotny całkowicie od zamierzonego. Choć gdyby lew w tej chwili wykitował ze strachu nie byłoby tak źle. Jak widać przyprawiła go tylko o palpitacje serca.
- Ho ho, schlebiasz mi. - Tak miłego komplementu już dawno nie usłyszała żeby porównywać ją do majestatycznej śmierci. - Ale nie, ta by nie wdawała się z tobą w dyskusję i cię zabrała. Wyglądasz bardzo źle, zjadłeś ostatnio coś dziwnego? - Złożyła swoje skrzydła i pochyliła się bardziej do przodu. -Trawi cię gorączka?-Zauważyła, że ogląda się gdzieś za siebie. Powędrowała tam wzrokiem ale nikogo nie dostrzegła. Wróciła swoim spojrzeniem szkarłatnych ślepi na samca.

[Mistrz Gry]

Można by powiedzieć, że słowa sępicy były pocieszające. Tak naprawdę jednak nie czuł się po nich ani trochę lepiej.
- Nie, nic nie jadłem. Byłem w jaskiniach, pewnie musiałem tam coś złapać. Zimno było, wilgotno i ten dziwny świecący mech. - już wtedy powinien był pomyśleć, że jest w nim coś niepokojącego.
- Chyba nie mam gorączki, nie wiem. - odpowiedział zmieszany.

[Thaxll'ssillyia]

- Świecący mech? Urwałeś go trochę? - Zapytała z nadzieją. Po chwili jednak zdała sobie sprawę, że ten lew nie był kolekcjonerem dziwnych rzeczy.
- Mówisz ciemno i wilgotno. Hmh...na przeziębienie to jednak nie wygląda. Musisz powiedzieć mi więcej, jak się czujesz, co widziałeś, słyszałeś, wyniuchałeś. -Każdy detal może mieć znaczenie czego doświadczył w tej jaskini.-Wciąż jednak nie opuszczała gałęzi gdzie czuła się najbezpieczniej. Samiec wyglądał mizernie i mogł0oby mu jeszcze wpaść do głowy, ze chciałby ją zeżreć.

[Mistrz Gry]

Zawahał się, lecz po chwili pokiwał potwierdzająco łbem.
- Właściwie to trochę zerwałem. Kiedy zobaczyłem jak tak świeci, uznałem że może być cenny więc wezmę próbkę. - co prawda nie był to mityczny artefakt, ale słyszał że szamani nieźle płacą za takie dziwostki.
- Było ciemno, więc nie widziałem wiele. Tylko te porosty dawały lekki blask, w którym widać było walające się po ziemi kości. Wyczułem też na ścianach jakby wyryte symbole, choć może to po prostu były popękania w skałach, nie znam się na tym. Jeśli chodzi o to co słyszałem, to niewiele. Trzepot nietoperzy, kapanie wody i tylko raz jakiś dziwny zgrzyt, ale to moja sprawka, bo chciałem przesunąć płaski kamień myśląc, że pod nim jest przejście ale znalazłem tylko kolejny szkielet.- westchnął na wspomnienie jaskiń, w których nie odnalazł ani śladu skarbu.
- Teraz czuję się trochę... dziwnie. Jak wtedy gdy raz chciałem przepłynąć rzekę na spróchniałym pniaku i w połowie drogi miałem wrażenie, że wywróciło mi żołądek na wierzch. I chyba mam lekkie problemy ze wzrokiem. Chyba, że niebo akurat stało się czerwone. - nagle poderwał się, gdy tuż za jego uchem odezwał się jakiś szept niesłyszalny dla sępicy.

[Thaxll'ssillyia]

- Hmm... - Pomruczała przez chwilę niezrozumiale słowa, wysłuchując wersji zdarzeń. Osobiście sama nie lubiła zapuszczać się w jaskinie, jej wzrok był praktycznie bezużyteczny w ciemnościach. Mogła jedynie zdać się na opis przez lwa. Wprawdzie powoli zaczynała podejrzewać z czym ma do czynienia ale nie chciała wysnuwać pochopnie wniosków bez dalszych oględzin. Swoją drogą ilość szkieletów w jednej grocie mogła sugerować kilka spraw. Od kolekcjonera kości, odprawiania rytuałów poświęcających po masowe morderstwo i zapewne jeszcze można by wysnuć kilka ciekawych teorii jeśli miało się bogatą wyobraźnię. Sfrunęła niżej, lądując na ziemi nieopodal chorego.
- Mogę rzucić okiem na ten mech? - Zapytała czekając spokojnie na pozwolenie. Drgnęła jedynie gdy lew podskoczył, spojrzała za siebie ale nic tam nie dostrzegła.
- Chyba nie powiedziałeś mi wszystkiego. - Zasugerowała zauważając, że to już któryś raz z rzędu ma nerwowe tiki.