Krzewiasty Zagajnik

[Bjørn]

Rzucił im krótkie spojrzenie z uniesioną brwią. Czekali na jakiś rozkaz? Nie czuł się jakimś wielkim przywódcą tego zwiadu. Raczej liczył że podejmą inicjatywę razem z nim. A może brakowało im tylko jakiejś zachęty do zrobienia rozróby?
Kiwnął łbem żeby ruszyli przodem, w dwójkę poradzą sobie wyśmienicie z jedna panną, a on zabezpieczy tyły i w razie ucieczki zagrodzi drogę samotnej lwicy, bądz też będzie pierwsza przeszkodą na drodze wsparcia.
Ryk zadźwięczał mu w uszach, które położył nisko, komentując wyzwanie Nyks tylko cichym burknięciem nie odpowiadając na jej zaczepki.
- Nie jesteśmy tutaj po to żeby prowadzić z kimś pogawędki.- Szepnął w stronę towarzyszącej mu dwójki, mając nadzieje że pojęli aluzję.

[Tadji]

Tadji spojrzał się na towarzysza widząc jak próboje zahaczyć o nieznajomą lwicę. Zaśmiał się wrednie spoglądając przed siebie. Samica naprawdę go rozśmieszyła swoim zachowaniem, myśli że zdoła swoją pewnością siebie odeprzeć trójce złoziemców to się grubo myli.
- Na dobrą sprawę nic nie mówiłem drogi Bjornie - wypowiedział z przekąsem. W dodatku spojrzał się na Ari, która teraz stała z tyłu.
- A Ty nie bądz taka siebie - rzekł chłodnym tonem głosu do nieznajomej, wyszczerzając białe zęby.

[Jasir]

Krzewiasty zagajnik był pięknym miejscem, lecz zauważył, jak trudno przyjdzie jemu i jego nowym towarzyszom bronić tak rozległych terenów w tak małej grupie. Ale nie rozmyślając już o tamtych problemach omawianych w Kamiennym Kręgu, podziwiał piękni tego miejsca, orzeźwiającą wodę i zieloną, bujną roślinność, które same za siebie mówiły o wartości zagajnika.
Ale nie po to tu przyszli... Szybko jego uwagę zwróciła grupa lwów. Nie wiedząc kim są i jakie sprawy omawiają, wiedział bynajmniej, że samotna lwica wymaga obrony, bez względu na to kim jest i co zrobiła.
Tamci nie wyglądali na tych dobrych bohaterów...
Nie wahał się im pokazać. Stał na wzniesieniu, mając na oku wszystkie lwy.

// jeszcze nie dokończyłem posta, a tamci już przecież musieli uciec...

[Bjørn]

- I niech tak może pozostanie. - Im mniej będą gadać tym lepiej, więcej pytań po sobie zostawią, a co ważniejsze pozostaną inkognito. To nie był jeszcze czas na zbytnie wychylanie się. Zastrzygł uchem słysząc kroki zdradzające nadejście kolejnego lwa. Ktoś z Złej Ziemi? Chyba nie.
- Spokojnie Tadji, bez nerwów, wiem że twoja duma każe podjąć Ci każde wyzwanie, ale to tylko lwica. A nie jakiś tam oprych bandyta. - Miał nadzieję że kompan ogarnie się w porę i nie odwali czegoś głupiego. Kiwnął przy tym głową w stronę spacerujacego Jasira. Mają towarzystwo.
- Chodźmy, tutaj nikogo poza tą wygadaną lwicą nie ma.- Trzeba sprawdzić jeszcze inne tereny przy granicy.
Kiwnął głową do dwójki naznak że wycofują się.

ZT

[Nabo]

Mając świadomość, że ma za sobą wsparcie Nabo postanowił pobawić się w bohatera. Wybiegł na czoło grupy pozostawiając całą resztę w tyle i dotarł do zagajnika tylko po to, by zobaczyć jak Bjron odchodzi w swoją stronę. Oprócz białego oczom Nabo ukazali się pozostali złoziemcy oraz Nyks.
-I żebym więcej was tu nie widział – krzyknął w ślad za odchodzącym złoziemcą, jednak prosząc w duchu wszystkie bóstwa by ten nie usłyszał jego krzyku i nie obrócił się w jego kierunku. Nabo nie miał pojęcia, że ma przed sobą członków Złej Ziemi.
-No dalej, biegnijcie za swoim panem- rzucił z wyraźną pogardą do Tadijego i Ari, po czym zwrócił się w kierunku Nyks.
-Spokojnie jesteś już bezpieczna- rzekł prostując się przy tym dumnie, jakby to tylko dzięki jego załugom lwica była teraz bezpieczna.

[Tadji]

Tadji spojrzał się ostatni raz na lwicę, a potem usłyszał czyjeś kroki co oznaczało towarzystwo pod postacią dwóch lwów. Miała szczęście samica, że dwóch bohaterów się zjawiło. Wyszczerzył białe zęby w perfidnym uśmiechu, przedtem usłyszał słowa Bjorna wtedy miał rację nie ma sensu dotykać czegoś co nieładnie pachnie. Na dobrą sprawę jeśli to byłaby walka to coś innego. Tadji zignorował, który krzyczał miał gdzieś jego. Po chwili usłyszał za swoim panem? Odwrócił głowę w kierunku ze niesmaczonym grymasie.
- Chyba coś Ci się pomyliło... ja jestem panem swojego losu, więc może lepiej się zamknij - odpowiedział krótko na odchodne do samca. Co za arogancki idiota pomyślał przed chwilą wyszczerzając zęby z perfidnym uśmiechem. Po czym wyszedł z tego terenu, mając nadzieję że Ari wyjdzie za nimi.

z.t

[Jasir]

Obserwował nieznajomych i myślał nad tym, czy wyjść im z odzywką na spotkanie, czy czekać na resztę kompanii. Zwyciężyła ta druga opcja, kiedy nagle Nabo rzucił do nich dość pewne słowa, choć dla niego były one odpowiednie, jak dla zgrai, która na ich terytorium zagrażała samotnej lwicy. Jasir nie rzucił już żadnego słowa, bo napastnicy już odchodzili. Chwilę jeszcze próbował zapamiętać tamte sylwetki. Zapamiętał także kierunek, w którym odeszli. Było to już coś, zaczął już powoli rozpoznawać poszczególne miejsca w krainie i przekonał się, że jest tutaj bardziej niebezpiecznie niż przewidywał. Takich band i takich niebezpiecznych drapieżników może być o wiele więcej. Strażnicy będą musieli wypatrywać także nowych wrogów...
Ci dwaj już odeszli, a za nimi pójdzie także i ich lwica Wyszedł więc na spotkanie tej samotnej lwicy, która jeszcze przed chwilą była w niebezpieczeństwie. Choć nadal mogła czuć zagrożenie - przecież ni wiedziała kim o jest - to starał się, aby wydawać się przyjaźnie nastawiony. Nie krył żadnych złych zamiarów - jego intencje zawsze były dobre. Chciał tej lwicy naprawdę pomóc.
- Hej ! Nie bój się, nie chcemy ci nic zrobić. Usłyszeliśmy ryk i przybyliśmy zobaczyć, co dzieje się na naszym terytorium. Czy tamci zrobili ci coś złego ? - zapytał nieznajomą lwicę. Był w sporej odległości. Uśmiechnął się lekko do lwicy aby trochę rozluźnić sytuację i obrócił się wyczekując reszty kompanii. Jeszcze raz zwrócił się do czarnej.
- Mnie i naszych towarzyszy nie musisz się obawiać. - powtórzył zapewniając obcą.

[Athastan]

Odkąd dotarł tu wraz z resztą strażników nie odezwał się jeszcze ani razu, bo i na dobrą sprawę nie miał po co. Towarzystwo zaczęło się samoistnie rozchodzić, i chyba nawet nie zauważyli by ich przybycia, gdyby nie akcja Nabo, na miejscu nie było też trupów, śladów walki czy innych dowodów, mimo to jednal coś musiało się tu dziać, w końcu mało kto ryczy sobie ot tak, dla zabawy.
Gdy Jasir zszedł ze wzniesienia i poszedł w kierunku ciemnej lwicy, podążył za nim, nie spiesząc się wszak za bardzo, by nie wystraszyć jej przypadkiem, jako że pojawili się w sumie dosyć tłumnie. Po drodze rzucił jeszcze Nabo dosyć wymowne spojrzenie, dobitnie wyrażające, co sądzi o takich zagrywkach. Potem stanął niedaleko Jasira, choć nieco bliżej Nyks niż on, i pozdrowił ją skinieniem głowy.
- Owszem, jak już to mój towarzysz przed chwilą stwierdził, nic nie Ci z naszej strony nie grozi i jak widać ze strony tamtych również - wskazał łbem znikające powoli z pola widzenia sylwetki lwów, po czym uśmiechnął się do niej przyjaźnie - tak więc myślę, że możemy zacząć jak na cywilizowane lwy przystało:
Nazywam się Athastan, i w imieniu swoim, jak i reszty mojego stada witam na Lwiej Ziemi. - odczekał chwilę, mając nadzieję że lwica również się przedstawi, po czym podjął -
- A teraz, jeśli pozwolisz, chciałbym Ci zadać pytanie - co tutaj tak właściwie zaszło? - przede wszystkim miał nadzieję dowiedzieć się, czemu właściwie ryczała i czy ta znikająca grupa faktycznie stwarzała jakieś zagrożenie. Tak w ogóle, to wypadało by się dowiedzieć, kim oni właściwie byli, bo szlajająca się po stadnych ziemiach niezidentyfikowana grupa dorosłych samców nie była czymś, co chciałby akurat teraz mieć na głowie. Jednak na to, by dowiedzieć się kim byli, szanse na razie były dosyć marne, a jedyną osobą, która mogła wiedzieć cokolwiek, była błękitnooka nieznajoma. Przybrał więc przyjaźnie wyglądającą pozę i liczył, że uda im się z nią dogadać.

[Nyks]

To wszystko szło tak szybko, znaczy najpierw dość wolno bo ukrywające się lwy jakoś nie bardzo miały ochotę się ujawnić. Kiedy to nastąpiło pojawiły się kolejne. Nie sądziła, że jej ryk zwoła tutaj kolejnych. Czuła się przez to trochę zakłopotana.
-Dziękuje- Skierował podziękowania rudogrzywego lwa. Był to miły gest tylko czy ona w sumie była tak na prawdę zagrożona? Nie była tego pewna. w końcu tamci się tylko ukrywali i może nie byli zbyt uprzejmi w słowach ale nie doszło do niczego. Posłała wdzięczny uśmiech do Jasira i kiedy krótkogrzywy się odezwał skierował na nim swoja uwagę.
-Jestem Nyks i nie wiedziałam, że wkroczyłam na czyjeś ziemie- Czuła się tym trochę zakłopotana i lekko podreptała łapą o kamień.
-Nie wiem- Ta odpowiedź również nie był wygodna ale taka była prawda- Odpoczywałam na kamieniu kiedy poczułam woń lwów. Nie czułam się zagrożona ale ci nie wychodzili coś szeptali i w czaili się. Poczułam się przez to lekko zaniepokojona, w końcu po czo się ukrywać skoro druga osoba nie wykazuje agresji?- Ona cały czas byłą zrelaksowana i nie wykazywała żadnej agresji w ich stronę- Rykłam aby w końcu wyszli, nie sądziłam, że uznacie to za ryk wkroczenia na wasz teren, przepraszam- Cały czas była tym wszystkim zakłopotana- Nie zrobili niczego, nie zdążyli, wiecie kim oni byli?- nie doszło do agresji ale czy i bez interwencji coś takiego by zaszło? nie wiedziała.

[Shani]

Shani przyszła jako ostatnia z grupy, która usłyszała ryk. Gdy weszła na wzniesienie spoglądała na horyzont. Nie wiedziała na początku czy podejść do reszty czy zostać jako obserwator. Obserwowała zgromadzonych przy nieznanej lwicy i na nią. Na chwilę usiadła zastanawiając się nad swoimi sprawami, które były związane z Jasirem. Chciałaby mu w końcu ujawnić swoje uczucia, ale boi się że on może ją zle zrozumieć. A z drugiej strony jeśli to będzie ukrywała przez długi czas może tak stać się, że znajdzie inną. Otrzasnęła się głową na boki myśląc sobie, że to nie czas na takie rozmyślenia wtedy wstała schodząc ze wzniesienia. Po chwili ruszyła powolnym krokiem gdzie stali jej towarzysze i stanęła obok Jasira. Wtedy ogon jej zetknął się z jego ogonem ale dyskretnie żeby nikt tego nie zauważył tymbardziej nieznajoma czy jej brat. Gest można było zrozumieć na różne sposoby typu "podobasz mi się" czy "zależy mi na Tobie". Na początku nie odezwała się nieproszona w grupie, jedynie czuwała czy ktoś inny nie przechodzi tędy.