Pastwiska

[Thaxll'ssillyia]

Oh, teraz go dostrzegła, zajaśniał ponownie swą błyszcząca aurą niczym pupa świetlika ciemną nocą. Wylądowała na ziemi bo w przeciwieństwie do ducha ona nie potrafiła lewitować w miejscu. Wysłuchała tego co Gunter jej przekazał i zerknęła w stronę rudego lwa i orła.
- Ten opierzony jegomość jest przystojny. - Zarzuciła jakby wcale nie słyszała tego co mówił przed chwilą widmowy lew. Zaraz jednak odpowiedziała mu zanim się zdenerwuje, że go lekceważy. A przecież tak nie było. Po prostu musiała na głos wyrazić swój zachwyt. Oczywiście w ściszonym tonie. I tak już musiała wyglądać jak czubek gadający sam do siebie.
- Mam z nimi porozmawiać?

[Gunter]

Obejrzał się na orła, próbując dociec co w nim przystojnego. Gdyby nie usłyszał części rozmowy zapewne nie potrafiłby określić jakiej ptak jest płci, więc kwestia urody pozostawała dość względna.
- Być może. Zdaje się, że ma wszystko na swoim miejscu. - odpowiedział krótko zbywając temat.
- Zrobiłbym to osobiście, ale sama rozumiesz. Obecnie nie jestem zdolny do kontaktów towarzyskich, przynajmniej do czasu kiedy opanuję sztukę opętań. - w głosie ducha wyraźnie słychać było rozmarzenie.
- Może wiedzą coś ciekawego o miejscowych. Pierzasty wspominał, że był na Lwiej Skale, ale nie przypominam sobie żebym widział go wśród zebranych. - rzekł i podleciał bliżej rozmawiającej dwójki, tym razem koncentrując się by znów nie odpłynąć.

[Sheria'ya Om]

Lew nastawił uszy i szepnął do Krona:
-Słyszałeś? Nie jesteśmy tu sami. Sprawdź proszę czy nie zdawało mi się.

[Mistrz Gry]

Orzeł wzbił się w powietrze, by rozejrzeć się po okolicy. Nie musiał daleko szukać, bo całkiem niedaleko dostrzegł ptasią sylwetkę.
- Zdecydowanie nic ci się nie wydaje. - odpowiedział lądując.
- Mamy towarzystwo w postaci sępicy. - wbrew poglądom Guntera ptaki nie miały wcale większych problemów z rozpoznawaniem nawzajem swojej płci. - Jest tam chyba ktoś jeszcze, ale go nie widzę. Albo to, albo ona mówi sama do siebie. Może jakaś wariatka. - rzekł półszeptem, by przypadkiem ten osąd nie dotarł do czujnych uszu sępicy.

[Sheria'ya Om]

Lew skrył się między krzewami, tak by było go jak najmniej widać i spytał cicho:
-Co robimy? Uciekamy czy co?

[Mistrz Gry]

Spojrzał z powątpiewaniem na Sherię chowającego się w krzakach.
- To tylko sępica, one nie zjadają lwów. Jeszcze przed chwilą chciałeś ruszać na hipopotama, czyżby kobiety cię aż tak onieśmielały? - zapytał z figlarnym błyskiem w oku.
- Możemy do niej zagadać, popytać. Ptaki dużo widzą, może spotkała kogoś pasującego do twojego opisu. - gestem skrzydła zachęcił lwa do opuszczenia kryjówki.
- Odwagi przyjacielu. - rzekł pokrzepiająco.

[Sheria'ya Om]

Sheria spojrzał na orła i odpowiedział mu:
-Skoro mówisz, że nie ma się co obawiać sępicy, która jest prawdopodobnie wariatką, to można. Idę tuż za tobą.

[Mistrz Gry]

Sheria spojrzał na Krona, Kron na Sherię, ale żaden z nich nie palił się żeby iść przodem. Przed chwilą drwił z lwa, ale sam musiał przyznać że było coś niepokojącego w sępicy i jej niewidzialnym rozmówcy.
- Em.. wiesz co, chyba nie mam jakoś ochoty iść przodem. - przysunął się bliżej krzaka gdzie siedział lew. Potem kroczek, jeszcze jeden i już siedział razem z nim w kryjówce. Właściwie sam nie rozumiał dlaczego ogarnął go nagle taki niepokój, ale być może udzielał mu się strach Sherii. W końcu lwy mają jakieś instynkty czy coś takiego.
- Co teraz? - wyszeptał.

[Sheria'ya Om]

Lew spojrzał się na brzuch i go pogłaskał (brzuch), po czym powiedział:
-Nie wiem jak Ty, ale ja nagle zgłodniałem, co Ty na to, by zapolować na coś razem?

[Mistrz Gry]

Orzeł nawet nie musiał sprawdzać, bo od dłuższego czasu czuł ssanie w żołądku.
- Dobry plan przyjacielu. Może przy okazji złapiemy jakiś przysmak żeby zapłacić szamanowi. - zaczął wycofywyać się tyłem z krzaków.
- Za mną. - powiedział i wzbił się w powietrze. Jeśli sępica go obserwowała, mogła zauważyć że poleciał w stronę Pagórka Przyjaźni.

ZT