Podziemny tunel

[Praojciec]

Niedaleko ruin można natknąć się na wejście do podziemnego tunelu. Prowadzi on stromo w dół, a w jego głębi panuje niemal całkowita ciemność. Kamienne ściany nie wyglądają jakby powstały naturalnie, lecz zostały wyżłobione przez jakieś nieznane istoty. Nieliczne promienie słońca, które docierają na dół, pozwalają dostrzec ledwie widoczne malowidła przedstawiające małpy i inne zwierzęta oraz niezrozumiałe symbole.

[Mistrz Gry]

Shadow uciekając przed burzą piaskową schronił się w podziemnym tunelu. Chwilę po tym jak do niego wbiegł przez wąskie przejście, zostało ono zasypane przez wichurę. Przyćmione światło docierało do niego jedynie przez mały otwór, który jeszcze nie został zakryty piaskiem.

@Shadow

[Shadow]

Lew zdołał jakoś przedostać się do podziemnego tunelu. Po chwili wejście do niego zasypał piach. W tunelu było ciemno, jednak on doskonale widział w ciemności, dlatego ruszył przed siebie w nadziei, że zdoła znaleźć jakieś bezpieczniejsze wyjście. W mroku jego jadowicie zielone ślepia lśniły fosforyzującym blaskiem, kiedy szedł przed siebie, stawiając miękkie, bezszelestne kroki.

[Mistrz Gry]

Pomimo szalejącej na zewnątrz wichury, im dalej Shadow zagłębiał się w tunel, tym otaczała go głębsza cisza. Suchy piasek pokrywający podłogę tłumił kroki lwa, więc jedynym co mógł słyszeć był jego własny oddech. Mijane malowidła ścienne wyglądały czasem jak sielskie obrazki, innym razem jak wizje z koszmarów. Wydawało się jednak, że wszystkie mają ze sobą coś wspólnego. Wtem Shadow zobaczył przed sobą nieprzeniknioną plamę czerni, sugerującą że znalazł się przed wejściem do większego pomieszczenia.

[Shadow]

Lew coraz bardziej zagłębiał się w ciemny tunel. Idąc oglądał ścienne malowidła. Niektóre z nich przedstawiały makabryczne polowania na lwy i inne afrykańskie zwierzęta, co spowodowało, że aż się wzdrygnął. W końcu dotarł do końca tunelu i wszedł do jakiegoś pomieszczenia, węsząc, nasłuchując i rozglądając się czujnie wokół.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
65, 49, 13

[Mistrz Gry]

W pomieszczeniu panowała nieprzenikniona ciemność, która sprawiała problem nawet kocim oczom. Na zewnątrz burza już się uspokajała i jego uszu nie dobiegał nawet najcichszy dźwięk, zupełnie jakby miejsce to było opuszczone nawet przez duchy. Podłoga nie była już zasypana piaskiem lecz kamienista i chłodna. Shadowi nie udało się wychwycić żadnej interesującej woni w suchym powietrzu, którym od dawien dawna nikt tutaj nie oddychał. Lew mógł spróbować zagłębić się dalej w pomieszczenie lub zawrócić.

[Shadow]

Lew był ciekaw, co znajduje się w pomieszczeniu, dlatego też zdecydował się do niego zajrzeć. Była to wielka sala o zimnej i twardej podłodze wykonanej z kamienia. Stąpając cicho dotarł na jej środek, rozglądając się wokoło.

[Mistrz Gry]

Ściany znajdowały się na tyle daleko od środka sali, że w panującym mroku Shadow nie był w stanie ich dostrzec. Jedyne do widział, to ledwie odróżniający się w ciemności zarys własnych łap. W całkowitej ciszy lew mógłby usłyszeć nawet bicie własnego serca.
Wtem rozległ się szum i na głowę Shadowa spadł mały kamyk, a zaraz za nim zaczęła zsypywać się strużka piasku. Trzask z góry i kolejne kamyki zaczęły spadać ze stukotem na podłogę.

[Shadow]

Nagle grobową ciszę przerwał jakiś szum, jakby spadającego piasku i lew poczuł lekkie uderzenie kamienia, który spadł ze znajdującej się w suficie szczelinie. Uniósł głowę ujrzawszy jak na podłogę spadają kolejne małe kamienie, uderzając o nią z głuchym stukotem. Ruszył dalej licząc na to, że zdoła odnaleźć wyjście z podziemi.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
46, 11, 57

[Mistrz Gry]

Lew po omacku ruszył przed siebie, czując jak kolejne porcje piasku zasypują jego grzywę. Zauważył, że podłoga nie była już całkiem płaska, lecz nieznacznie unosiła się ku górze. Wysoko w oddali Shadon mógł też dostrzec maleńką plamę światła.