Kocia Skała

[Kobbari]

W końcu poszła sobie stąd.

zt

[Nana]

Nana zaszła jeszcze w miejsce w pobliżu wody, narwała kilka dużych zielonych liści, które rosły blisko zbiornika wodnego. Zwilżyła je w wodzie i położyła sobie na grzbiet. Mokre przywarły do jej futra przez co łatwiej będzie je transportować a skwar nie powinien dokuczać zbytnio. Przecież czeka ją podróż w dość suche tereny. Rozejrzała się jeszcze za tykwą.

Nana wyrzuca 3d100:
45, 80, 96

Szakalowa kostka! Pomyślała niezadowolona gdy nic takiego nie rzuciło jej się w oczy. Niezrażona jednak kontynuowała poszukiwania idąc wzdłuż linii brzegowej. Może krzak którego szuka jest tuz za rogiem?

Nana wyrzuca 3d100:
98, 48, 73

Jak pech to pech. Nie znalazła tego co chciała. Westchnęła ciężko opuszczając to miejsce.
z/t

[Noir]

Podróż była długa i nużąca, pogryziona łapa przestałą dokuczać dzięki częstym postojom i nie forsowaniu jej zbytnio. Nigdy nie zapuszczał się po za granice dżungli, nie wspominając już o tak dalekiej wędrówce. Ominął piaski pustyni kierując się przez ruiny a potem spalone ziemie. Choć grubej zwierzyny tam nie uświadczył to musiał zadowolić się czymś mniejszym, obierając inną taktykę polowania niż zazwyczaj. Czuł się goły i odsłonięty pozbawiony drzew. I choć w oddali majaczyła skała, o której prawił mu Sariv to jednak postanowił wejść na pobliski głaz o nietypowych kształtach skąd miał lepszy widok. Nie czuł tu zbytnio woni lwów lecz innych zwierząt. Wszystkie jego zmysły były skupione na wykryciu kogokolwiek. Nie miał zamiaru zostać zaatakowanym znienacka. Jedno musiał przyznać, cholery posiadały urodzajne tereny w swoich łapach.

[Noir]

Nabrawszy oddechu i pozwoleniu na odpoczynek zmęczonym łapom, nie widząc żadnych przeszkód. Wartowników i innych tubylców tej krainy. Bez zbędnych ceregieli, starając się kryć w cieniu, ruszył w głąb tych ziem, kierując się ku epicentrum.
zt

[Mistrz Gry]

Tak Bert z całą pewnością szedł w "jakąś" stronę. Wyczuł już zapach hien i liczył na to, że jakąś spotka. Z doświadczenia wiedział, że z tych padlinożerców byli najlepsi informatorzy, którzy być może naprowadzą go na jego cel.

[Noir]

Noir opuścił las mijając wielkim łukiem lwią skałę. Zrobiło się tam ciszej więc zapewne uroczystości miały się już ku końcowi. To dobrze. Dzień również się kończył i niedługo nastanie noc, idealna pora dla niego na tym otwartym terenie. Zamierzał usiąść na skale rozglądając się jeszcze wokół zanim podejmie kolejne kroki.

[Mistrz Gry]

Kiedy najemnik miał opuścić już okolicę, uznając ją za całkowicie opuszczoną dostrzegł lamparta szykującego się do odpoczynku na skale. Jako, że był blisko grzechem byłoby nie zagadać. Bert podszedł kilka kroków do przodu, tak by nieznajomy nie został przez niego zaskoczony i skinął mu łbem.
- Witam pana, ładny wieczór nieprawdaż? - zagadał uprzejmie z całą kurtuazją na jaką było go stać. Nie miał pojęcia co lampart robi w tej okolicy, ale wiedział, że może to mieć coś wspólnego z jego zleceniem, a nawet jeśli nie to przynajmniej sobie porozmawia.

[Noir]

[Bert to lew? Nie ma o nim nic w spisie NPC]

Zadrapanie na policzku przestało go piec, dzięki temu mógł łatwiej zapomnieć o natychmiastowej zemście na spaślaku ryzykując tym samym zbyt wiele na obcym terenie. Nie zmieniało to jednak faktu, że jeśli dane będzie im kiedyś spotkać się ponownie w cztery oczy nie skończy się to dobrze dla tamtego lwa. Już on o to zadba.
Dostrzegł zbliżająca się sylwetkę, która przerwała jego rozmyślania. Mało tego ten osobnik zabrzmiał tak uprzejmie, że wywołało to w czarnym samcu podejrzenia. Lampart nie ufał nikomu a zwłaszcza gatunkom innej rasy.
- Jeśli zamierzasz mi chrzanić o pogodzie, kwiatkach i innych pierdołach to w tej chwili możemy zakończyć dyskusję. - Nie będzie tu gadał i marnował czas na duperelach gdy mógłby porobić kilka innych ciekawszych rzeczy w tym momencie.

[Mistrz Gry]

[Owszem Bert to lew, jeszcze go nie umieściłem w spisie cały czas zapominam]

No cóż, nieznajomy z całą pewnością był charakterny, ale to nie stanowiło dla niego problemu. Właściwie jako najemnik preferował konkretne osobniki od takich, których zdania są długie acz bez sensu. Nie do końca wiedział jak powinien zagadać do napotkanego lamparta, ale musiał być wyjątkowo ostrożny by nie zdradzić zbyt wiele.
- Cóż, jeśli nie przepadasz za dyskusją o kwestiach natury, nie ma problemu. Pozwolisz, że się przedstawię, jestem Bert, najemnik ze znanej Kompani Kłów. Poszukuję w tym regionie pracy, może o czymś słyszałeś - zaczął, często stosował sztuczkę z domniemanym poszukiwaniem pracy, była skuteczna i co najważniejsze wiarygodna, a ponadto nie łamała zakazu pracy na dwa fronty, w końcu używał jej na rzecz aktualnego pracodawcy - Wodza.

[Noir]

Przynajmniej zgasił ten fałszywy uśmiech i silenie się na uprzejmość. Lew jednak zamiast sobie dać spokój to dalej kontynuował rozmowę jakby nigdy nic. Wciągnął głośno nosem powietrze by potem sapnąć ciężko wypuszczając powietrze. Noir wiedział czym jest najemnik ale pierwszy raz słyszał by lwy się tym parały i zakładały w tym celu jakieś kompanie. Spojrzał ponad plecami rozmówcy jakby w trawach miała czaić się reszta towarzystwa. Potem ponownie przeniósł wzrok na Bert'a.
- Jakiej zapłaty za usługi oczekujesz? - Nie potrzebował lwa do wykonywania za niego jakiejś roboty. Z czystej ciekawości zapytał jedynie o cenę. Co może być na tyle wartościowe by jakaś zgraja to kolekcjonowała?