Spotkanie nad Jeziorem Szmaragdowym [Shadow, Berghi]

[Shadow]

- Brzmi interesująco. Cóż, jeśli mam być szczery, to sam należałem do stada, w którym brano jeńców, którzy następnie stawali się niewolnikami. Za nieposłuszeństwo byli karani śmiercią. A Twoje dawne stado, mam rozumieć, walczyło z takimi stadami, by nieść wolność i równość? Nie ma równości na tym świecie, moja droga. Zawsze będą słabsi i silniejsi, którzy będą wykorzystywać tych słabszych dla własnych korzyści - stwierdził, kiedy skierowali swe kroki w stronę wspomnianego przez nią lasu namorzynowego. - Obecnie również zajmujesz się wyzwalaniem niewolników? - spytał po chwili milczenia.

[Berghi]

- Obecnie mam nieco inne priorytety, a o niewolnikach w tej krainie nie słyszałam. - stwierdziła szybko.
Nie na każde zdanie była skora mu odpowiedzieć, bo nie czuła takiej potrzeby, jej milczenie powinno być najlepszą odpowiedzią na nurtujące go kwestie. Sam więc mógł się domyślać, czy walczyła z stadami takimi jak jego i czy zabiegała o równość i wolność.
- Aktualnie dążę do przejęcia władzy nad Lwią Ziemią...

[Shadow]

- Lwia Ziemia? Możesz mi opowiedzieć o niej coś więcej? - zapytał zaintrygowany przemierzając sawannę tuż obok niej.

[Berghi]

- Jest to stado, które od dawien dawna przewodzone było przez ród mojego ojca. Wyidealizowane idee i krąg życia wpływały pozytywnie na jego funkcjonowanie. Do momentu narodzin mojego ojca i jego brata, któremu to przypadła władza. Mój tatulek nie zniósł tego nigdy i w odpowiedniej sytuacji pozbył się brata i jego jedynego potomka. Przejął władzę w stadzie lwic z pomocą hien, własnie wtedy też poślubił oficjalnie siostrę brata, a moją matkę. Tym samym po narodzinach wraz z bratem stałam się spadkobierczynią tronu. Niestety zapanowała susza, hieny i lwice buntowały się przeciw Skazie, a na domiar złego jego bratanek wrócił po latach nieobecności i pozbawił go władzy. Od tamtego momentu trzymałam się z matką na uboczu, Simba nie był zadowolony z tego, że istniałam.... - zdała sobie sprawę z tego, że zamiast opowieści o stadzie, zaczęła mówić o swojej historii, więc szybko przerwała słowo ciąg.

[Shadow]

- I dlatego zdecydowałaś się na odejście i założenie własnego stada, aby z czasem powrócić i przejąć władzę nad tamtymi terenami - dokończył za nią opowieść. - Cóż, moja droga, mam nadzieję, że uda Ci się dokonać tego, co sobie zaplanowałaś. Chętnie bym pomógł o ile zechciałabyś mnie uczynić członkiem swego stada - oznajmił z pełną powagą, przystając i obdarzając ją przenikliwym spojrzeniem.

[Berghi]

- Oczywiście, że zechcę... choć dopowiedziany przez ciebie fragment mojej historii jest błędny, ale o tym dowiesz się w międzyczasie. - puściła mu lwie oczko.
Była bardzo dumna z nabycia tak świetnego ścisłowca i rozmówcy, który mówiąc między słowami i to na dodatek ze samą szczerością jej zaimponował.
- Zostaniesz moim cichym zabójcą przeciwników, person zagrażających mojej pozycji, a przy okazji zostaniesz kimś na zasadzie ochrony. Będziesz blisko mnie. - zaczęła zmierzając do najważniejszej kwestii - Ale... musisz złożyć śluby wobec mnie. Oczekuję wierności i oddania po sam grób.

[Shadow]

- Mam zostać Twoim osobistym ochroniarzem? To kusząca propozycja, zwłaszcza perspektywa przebywania blisko Ciebie. Nie martw się, moja Pani, nikomu nie pozwolę Cię tknąć. Przy mnie nic złego Ci się nie stanie - zapewnił ją uśmiechając się półgębkiem. - Dobrze zatem. Kiedy i gdzie mam się stawić na ów ceremonię? - spytał.

[Berghi]

- Nie przeprowadzam póki co ceremonii, gdyż stado dopiero się na dobre formuje. Wystarczy osobisty rytuał. - zaśmiała się delikatnie.

[Shadow]

- W takim razie powiedz, co mam zrobić, aby moje życie mogło od tej pory należeć do Ciebie, droga królowo. Jestem na Twe rozkazy, moja pani - skinął jej głową z szacunkiem.

[Berghi]

- Już należy, drogi Shadow. - uśmiechnęła się i liznęła go w jeden z policzków, dziecinnie wymachując uniesionym ku górze ogonie.
- Zabójstwo nieprzychylnej mi osoby będzie tobie odpowiadało? - zapytała zadziornie się uśmiechając.