Polowanie na gryzonia [Rudzik, Ndogo]

[Rudzik]

Lis wykopał tak duży otwór, że mógł się przez niego przecisnąć. Usiłował pochwycić gryzonia zębami, jednak on okazał się szybszy, ponieważ zdołał mu uciec, prześlizgując się pomiędzy jego łapami. A przy okazji ugryzł go w tylną łapę. Rudzik zawarczał wściekle i pognał za nim. Ndogo wdrapał się na drzewo, gdzie lis nie mógł go dosięgnąć.
- A niech Cię szlag! - zawarczał usiłując doskoczyć do gałęzi, na której siedział, jednak było to ponad jego możliwości. Był wściekły, ponieważ jeszcze nigdy dotąd nie został pogryziony przez gryzonia.

[Ndogo]

Szczur fuknął zwieńczając cały pościg.
- Mnie? Mnie jakoś nic nie bierze. To ty sapiesz jak zborsuczony jamnik! A teraz wypad z baru śmierdzielu!- pisnął i zaczął się zwyczajnie... Myć. Co jakiś czas tylko zerkał czy lis tam ciągle stoi.

[Rudzik]

- Z nas dwóch to ty jesteś szczurem i ofiarą! - warknął nie zamierzając tak łatwo odpuścić. Po prostu usiadł pod drzewem i czekał, licząc na to, że gryzoń w końcu z niego zejdzie, a wtedy zdoła go dorwać i schrupać na kolację.

[Ndogo]

- Szczurem? Tak. Ofiarą jesteś ty. Ofiarą losu!- zaśmiał się owijając ogon w okół gałęzi. Nie zamierzał stąd schodzić. Wytrzyma bez picia dłużej niż ten śmierdziel, a do jedzenia jakby co coś znajdzie. Nawet liście i robaki./

[Rudzik]

Oczywiście lis się przeliczył sądząc, że zdoła dorwać sprytnego gryzonia. Nie chciało mu się czekać w nieskończoność, aż on w końcu postanowi zejść z drzewa, tym bardziej że miał tam pożywienie, a lis był głodny i zły. W końcu oddalił się od akacji, prychając ze złości.

z/t

[Ndogo]

Wyszczerzył się tylko w uśmiechu patrząc za odchodzącym lisem.
-Uciekaj śmierdzielu! I więcej nie wracaj!- krzyknął po czym upewniając sie że jest bezpiecznie zszedł z drzewa i ziewnął szeroko. Pora poszukać jedzenia.

z.t Koniec spotkania