Pagórek przyjaźni

[Kapitan Archaon]

Przyjrzałem się dokładnie temu co robi Uran. Z imbirem dałem radę. Zebrałem go wzorowo. Pszczoły i miód to inna bajka.
- Nie wiedziałem, że zbieractwo jest szalenie niebezpieczne! - pszczoły to nie zabawki. Dziabną i boli. Jestem zdziwiony z informacji na temat zbieractwa. Nigdy nie sądziłem, że może tu być coś niebezpiecznego. Pora spróbować.
- Bez pracy nie ma miodu! Pora spróbować - krzyknąłem entuzjastycznie i pobiegłem za miodkiem. Znajdę go i nie dam się pszczółkom!

Kapitan Archaon wyrzuca 3d100:
89, 92, 66

Pszczoły mnie dopadły! Wróciłem do Uran nieco spuchnięty.
- Melduję, że nic nie znalazłem! Za to trochę spuchła mi łapka! - powiedziałem zasmucony. Z miodem nie udało się. Wiele nauki przede mną.

[Hiper]

Przybyła kolejna lekcja. Tym razem o miodzie. Hipopotam wysłuchał rozwiniętej wypowiedzi nauczycielki i zawiesił spojrzenie na Kapitanie. Doprawdy radosny z niego kot, ale kiepsko poszła mu walka z pszczołami. Biedak nie przyniósł słodkiego miodu; w zamian przyszedł ze spuchniętą łapą.
- Nie smuć się, Kapitanie. Teraz przyniosłeś spuchniętą łapę i nauczyłeś się czegoś, następnym razem przyniesiesz dużą garść miodu. Uczymy się na błędach. - Hipopotam pocieszał rannego w boju. Całkiem miłe te szkolenie i trudno doczekać się momentu, w którym to dojdziemy do szamaństwa.
Niewesoła sytuacja. Przyszła kolej na hipopotama. Wstał ociężale z trawy, na której leżał; rozpędził się; pognał wgłąb sawanny szukając miodu.

Hiper wyrzuca 3d100:
66, 20, 76

Gdzieś parę susów dalej odnalazł się ul pszczół umieszczony w samej dziupli drzewa. O trudzie zbieractwa, na nieszczęście tak wysoko, że hipopotam nie ma szans się do niego dostać. Gdyby tylko narodził się jako niezwykle zwinna małpa. Cóżeż pozostało innego jak nasłuchiwanie bzyczenia i znalezienie łatwiej dostępnego ulu.

Hiper wyrzuca 3d100:
55, 30, 81

Duchy?! Dlaczego ule są tak wysoko umieszczone. Jak tak dalej pójdzie to hipopotam nici, nici znajdzie i dołączy do spuchniętego Kapitana. Jest jeszcze szansa i tylko słabi poddają walkę. Uda się lub nie.

Hiper wyrzuca 3d100:
58, 69, 75

Na nic poszukiwania. Hipopotam wrócił ze spuchniętą głową po nieudolnej próbie wdrapanie się na wysokie drzewo.

[Uran]

Uśmiechnęła się na sam widok spuchniętej łapy Kapitana i głowy Hipera. Nie bawiło jej, że zostali użądleni przez pszczoły, gdzieżby. Przypomniał jej się moment, kiedy sama zaczynała i skończyła w podobnym stanie. Uśmiechnęła się szeroko i klepnęła dłonią zarówno hipopotama i kota.
- Tak jak mówił Hiper, uczymy się na błędach. Nie zawsze dostajemy to czego pragniemy. Efekty przychodzą z czasem. - klepnęła jeszcze jeden raz obu uczni na pocieszenie. Pora przejść do ostatniej rośliny, którą tu zbiorą.
- Ostatnia część szkolenia medycznego na sawannie, a potem twoja kolej, Hiper. Owoce maruli, koloru żółtego i mają niezwykle grubą skórę. Soczysty miąższ bogaty w witaminy, a do tego duża pestka. Wspomaga organizm przy przeziębieniach i innych infekcjach. Jej sok może być skuteczny w odkażaniu ran. Tak, rosną na drzewach. - opowiedziała o ostatnim sawannowym medykamencie i wstała na równe nogi. Wspięła się na pobliską akację i zawiesiła się na gałęzi nogami. Teraz ma lepszy widok na całą okolicę. Wypatrywała drzewa maruli.

Uran wyrzuca 3d100:
64, 20, 10

Uran sama nie wie po co zawiesiła się na drzewie. Drzewko było zaledwie kilka kroków od niej. Co za dziwna i zarazem zabawna sytuacja. Zeskoczyła z akacji i powędrowała do maruli. Wspięła się na nią oraz urwała jeden owoc. Po wszystkim wróciła do uczniów pokazując im zdobycz.
- Przyjrzyjcie się owocu i drzewu. Zapamiętajcie zapach. - oparła się o akację i czekała aż uczniowie rozpoczną poszukiwania.

+1 marula,

[Hiper]

Padło na owoce maruli. Powiewające na wietrze i wzięte prosto z gałęzi. Z tym pojawi się kłopot. Wzrost i budowa ciała uniemożliwiają hipopotamowi tak zwinne przemieszczanie się po drzewach. Natura nie jest wobec wszystkich jednakowo sprawiedliwa. Pełno w niej przypadków wołających o coś zupełnie innego. Uran pocieszyła obu. Hipopotam nie czuł smutku ani żalu. Zdarzało się więcej niż raz nie pozyskać zioła szamańskiego i nie ma co płakać na rozlanym mlekiem. Zapamiętawszy zapach owocu i wygląd drzewa, wyruszył w poszukiwania.

Hiper wyrzuca 3d100:
92, 9, 90

Poszukiwania trwają w najlepsze.

Hiper wyrzuca 3d100:
5, 56, 24

Jest. Święty Graal wśród drzew. Marula pożądana i poszukiwana przez hipopotama. Jej pędy brzmią na tle innych drzew i warto zastanowić się nad tym. Podszedł ociężale i powolnie do jednej z gałęzi. Skoczył w górę tak wysoko jak potrafił; ma owoc; dopadł go. Zaniósł zdobycz wojenną prosto do nauczycielki i zostawił jej piękny owoc maruli.

//+1 marula
//-1 marula przekazana Uran

[Kapitan Archaon]

- Tak. Wszyscy uczymy się na błędach. Tylko czemu błędy muszą boleć? - spojrzałem na spuchniętą łapkę. Przestała nieco boleć i wygląda lepiej. To tylko użądlenie. Chyba od tego nie zginę.
Przyjrzałem się maruli i powąchałem ją.
- Ładnie pachnie! Musi być pyszne.
Spojrzałem na hipcia. On jak zwykle bez słowa. Bardzo małomówny z niego hipopotam. Zaraz wrócił z marulą i stał się moim rywalem numer jeden.
- Teraz moja kolej!
Pobiegłem szukać drzewka.

Kapitan Archaon wyrzuca 3d100:
63, 8, 20

Znalazłem drzewko i to inne od tego z którego wziął hipcio i Uran. Wdrapałem się na nie. Mam to we krwi. Strąciłem łapką owoc na ziemię i zeskoczyłem z drzewa na cztery łapy. Uwielbiam skakanie z drzew. Zawsze jest tak fajnie. Złapałem owoc i pobiegłem do Uran i hipcia.
- Znalazłem! Znalazłem - krzyczałem z owocem w pyszczku. Położyłem go przed nauczycielką i spojrzałem na nią zadowolony z siebie.

[pozyskano 1 marula]
[oddano 1 marula Uran]

[Uran]

Spojrzała z pełną dumą na uczniów i wzięła owoce maruli. Przekazała im całą wiedzę o zasobach i ziołach, które mogą znaleźć na sawannie. Jeden krok bliżej do zostania znachorem.
- Trening zakończony. Mieliście niepowodzenie z miodem, ale ja też je miałam na początku swojej ścieżki. Przekazuję prowadzenie szkolenia Hiperowi. Proszę, zacznij. - pokazała otwartą dłonią na hipopotama i usiadła na ziemi. Uran jest ciekawa szkolenia z szamanizmu. Mistycyzm, duchy i kto wie co jeszcze.


+2 marula,

[Hiper]

Zasadził zad na ziemi i grubym łbem skierował się na uczniów. Przyszła kolej nauki o duchach. Nie tylko zbierania ziół.
- Szamanizm to więcej niż zioła, artefakty, maski i duchy. To sposób życia. - zwieńczony wstęp pokryty cierniami, początek opowieści o szerszej perspektywie spoglądania na otaczającą wszystkich rzeczywistość. Istna alfa wypowiedzi hipopotama. - Duchy są wokół nas ale nie wszyscy je widzą, nie wszystkie chcą być zobaczone. Mieszają się w sprawy śmiertelników na dobre lub złe sposoby. Czasami tylko obserwują. - przedłużył o duchach i przeszedł do faktycznej części szkolenia. - Podczas podróży opowiem wam o duchach. Najpierw nauczycie się zbierać zioła, dowiecie się po co, jak i gdzie. Kiedy staniecie się gotowi umożliwię wam zostanie szamanem poprzez przejście rytuału. - podniósł ociężały zad z ziemi i rozejrzał się po okolicy. - Zacznijmy od werbeny. To roślina zielna o fioletowych płatkach. Nie jest używana do określonego celu i działa wyłącznie jako wzmocnienie wraz z innymi składnikami, o których opowiem później. - zakończył o werbenie i przeszedł do poszukiwania. Łbem obrócił po całej okolicy wypatrując kwiatów.

Hiper wyrzuca 3d100:
39, 6, 34

Podszedł powolnie do ujrzanego kwiatu werbeny i urwał go. Pokazał swym uczniom mówiąc.
- To jest werbena wzmacniania, która przez was będzie zbierana dla wzmocnienia rytuałów

//+1 werbena,

[Mistrz Gry]

Co się wyprawia w tej krainie?! Kron leciał chybotliwie lecz wytrwale przed siebie dopóki nie zobaczył w dole jakichś sylwetek. Wiedział już żeby unikać dużych kotów i hien, ale zgromadzone tutaj zwierzęta nie należały do tych niebezpiecznych gatunków. Zniżył lot i wylądował niezgrabnie przed małpą. Podniósł skrzydło dając znać, że chce coś powiedzieć, ale musiał najpierw złapać oddech.
- Ratunku! - wdech - Pomocy! - wdech, wydech, wdech, machnięcie skrzydłem.
- Hiena, zaatakowała mnie. Są niebezpieczne! - wskazał na niewielką ranę na swoim skrzydle, gdzie brakowało kilku piór.
- A w dodatku, coś dziwnego dzieje się nad ich terenami. Ledwie udało mi się wylecieć. Jakiś duch powtarzał mi coś, że jestem niegodny. Ja? Niegodny? Wypraszam sobie! - jego wypowiedź była dość nieskładna, bo wciąż był rozemocjonowany po ostatnich wydarzeniach.

[Kapitan Archaon]

Słuchałem uważnie Hipera jak był cichy tak teraz rozgadał się o szamanizmie.
- Rytuał. Pewnie szalenie niebezpieczny i trzeba będzie wsadzić łapkę do ulu pełnego pszczółek. - zażartowałem i spojrzałem na spuchniętą łapkę. Tyle stracić i nie pozyskać miodu. Teraz pora na werbenę. Wszystkiego wysłuchałem i jestem gotów. Pobiegłem znaleźć szamańskie ziółko wzmacniające.

Kapitan Archaon wyrzuca 3d100:
55, 97, 50

Znowu nie znalazłem tego czego szukałem. Niby nic mnie nie ugryzło, ale boli w środku. Wróciłem mniej smutny. Poszło mniej boleśnie niż z pszczołami. A teraz przyleciał do nas ptaszek i usiadł na gałęzi.
- Nie znalazłem werbeny. - spojrzałem na ptaszka. Chyba mówi o moich sąsiadach, którzy właśnie zabijają hienę.
- Mówisz pewnie o moich sąsiadach. Nie wiem jak ich teraz oceniać. Pewnie zabili tą chorą hienę a ciebie zaatakowali nie wiem czemu. Musiałeś coś przeskrobać! Chyba, że to nie są moi somsiedzi. Powiedz jak wyglądały te hieny! - oblizałem się patrząc na ptaszka. Muszę się powstrzymać. Wygląda apetycznie.
- Zabijanie inne niż dla jedzenia i w obronie jest złe. Widziałeś ducha? - Zacząłem lizać łapkę dla niepoznaki, że wcale nie chcę zjeść ptaszka.

[Uran]

Rytuał i zupełnie inne postrzeganie świata. To droga, którą Uran pragnie podążyć. Nie jest tutaj wyłącznie dla zbierania ziółek, a bycie jednocześnie medykiem i szamanem to duży atut w dzisiejszym świecie. Słowa nauczyciela wchłonęła jak księga i zaraz, kiedy skończył ruszyła na czterech w poszukiwaniu werbeny. Kolor niebieski, roślina zielna. Ma doświadczenie w zbieraniu ziół, a czym innym są zioła szamańskie jak ziołami.

Uran wyrzuca 3d100:
41, 55, 100

Kilkanaście kroków od dwóch sąsiadujących ze sobą akacji odnalazła werbenę. Jej pierwsze zebrane zioło rzemieślnicze i ma nadzieję, że nie ostatnie w czasie szkolenia. Wróciła na pagórek, a tam Kapitan bez werbeny. Pokazała zebrane zioło hipopotamiemu nauczycielowi i jej wzrok zawisł na przybyłym gościu. Pełen emocji i opowiadający o niebezpiecznych hienach. To na pewno są ci z nad martwej rzeki.
- Słyszałeś ducha? Jesteś szamanem tak jak Hiper? - wskazała otwartą dłonią na hipopotama i dobiła ciekawskim spojrzeniem przybysza. Kapitan zdążył wspomnieć o swoich "sąsiadach" mordercach i Uran nie miała widziała sensu więcej dopowiedzieć.



+1 werbena,