Gniazdo [Brutus]

[Aquila]

Zignorowała dolnolotny teks prostego chama, nie miał nic ciekawego do powiedzenia, swoją aparycją na myśl przywodził jej kupkę gnoju rozrytego przez guzce. Podniosła skrzydło i oddała się toalecie piór po długim locie.
Liczyła na jakieś ciekawe widowisko, po którym zrobi sobie ucztę z ciała pokonanego bo w sumie to nie jadła od kilku godzin i jest to czas na przekąskę.

[Mistrz Gry]

Pojawiła się jeszcze orlica, widocznie zwabiona ciekawością przez panujący tu ruch. Sęp zmrużył ślepia taksując ją wzrokiem, ale jego uwagę rozproszył krzyk ze środka dziupli.
- Nie jestem ślepy, wyniosłeś coś z jaskini lwów. A one na pewno będą wdzięczne gdy im to zwrócę. - sęp nie wstydził się wcale przypisanej swemu gatunkowi chytrości.
- Oj pchasz się do nieswoich gniazd, a w dodatku kradniesz w nich. - odrzekł ponurym tonem. Jego oczy były sprawne i był pewien tego co widział.

[Brutus]

Zasrany sęp. Zaraz obskoczył z piór i skończą się chytre teksty.
- Nie zesraj się, nie wziąłem niczego za co cię nagrodzą. Chyba, że mech do wyłożenia gniazda to przestępstwo. - ta nagrodzić to go może Brutus odbierając życie sępowi.
- Pchasz się w padlinę, kolego. - uświadomił obcego dokąd zmierza słowami.
- Nie będę z tobą rozmawiał. - Brutus wziął własnoręcznie zrobioną maskę szamańskie i mech. Wyleciał z gniazda i jeśli mu sęp na to nie pozwoli to spróbuje go uniknąć, uciec od tego chytrusa.

[Mistrz Gry]

Sęp utkwił nieruchome spojrzenie w Brutusie. Jego słowa nie robiły na nim większego wrażenia.
- Jeszcze się nie pozamieniałem rozumami z dzięciołem a nie rozumiem po co podbierać mech z gniazda lwów kiedy u stóp gór rozciąga się cały las pełen mchu i gałęzi. Gdyby któryś z kotów był w środku, skończyłbyś jako poduszka. Lepiej uważaj na te kociaki. - mruknął ostrzegawczo. Lwy z dolin mogły być leniwymi pieszczochami, ale nie miał wątpliwości że tutejsi nie cackaliby się z obcym w swoim gnieździe.
- Wiele tracisz. - nieznajomy rzeczywiście trzymał w szponach kępkę mchu. Tyle ryzykować dla wypełnienia dziury w gnieździe? Jego wola. Nie zatrzymywał orłosępa, ale będzie miał oko na jaskini lwów czy ktoś znów się w nich nie kręci. A także czy nie wyrzucili kolejnego świeżego truchła.

[Aquila]

/Tak powinno być jaśniej.

Słuchała. Czyli orłosęp to pospolity złodziej, a sep pracuje dla okolicznych lwów? Bądź też chce im się przypodobać i wkupić w łaski broniąc własności kotowatych. Dobrze pamięta że w Kilimandżaro kryjówkę miał sam wódz, byłoby to cholernie ryzykowne wkupić się w łaske zbira numer jeden tutejszych okolic, ale z drugiej strony byłaby blisko niego na tyle by rozpracowywać mrocznego szamana od środka. Skończyła zatem udawaną toaletę, bystre oczy szamanki spoczęły na dobytku wyszczekanego ptaka, gwieździsty mech i maska. Był kłamcą, albo idiotą nie zdającym sobie sprawy z wartości trzymanych przedmiotów. Orłosęp nie zaprzątał sobie nią głowy skupiając na sępie, a skoro tak poderwała się do lotu, po czym zaatakowała jego plecy długimi i ostrymi szponami. Czas na przekąskę!
A przynajmniej niech tak to wygląda, tak jak na bagnach, niech uchodzi za myślącego wyłącznie o swoim brzuchu prostaczka, Brutus był tylko środkiem do wyższego celu, dobrze że takim gamoniowatym, będzie to mniejsza strata dla tego świata. Jak to mawiają, wybierała mniejsze zło.
A może orłosępowi dopisze szczęście i ujdzie z tego żywy? Jakby tak upuścił mech, roślina w zupełności powinna wystarczyć by przekonać sępa, ten z dzioba też nie wyglądał na intelektualistę.

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

MG wykonuje test zręczność vs zręczność.

Aquila(Z:36)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
43, 39, 25

Brutus(Z:50)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
18, 44, 1

Interpretacja rzutów: 2 sukcesy Aquili

Rzut za rodzaj rany:

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
76

Rana lekka:

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
6

+2

Brutus traci 8hp

Aquila runęła na Brutusa wbijają w jego grzbiet ostre jak brzytwa szpony. Na szczęście dla orłosępa jego przeciwnikowi nie udało się go pochwycić.

[Aquila]

Orłosępowi sprzyjać musiały gwiazdy, może dziś ta brudna szuja nie miała umrzeć i przodkowie mieli wobec niego inne plany? Czarne szpony zbroczone w krwi chwilowo zniknęły wtulone w pióra, nie był to koniec ataku, chyba że Brutus zawinie swój kuper w troki, bądź odda to co ukradł, chyba że ceni swoje marne życie mniej niż kępkę mchu, wolny wybór, luksus na który niewielu było stać.
Powietrze przeciął ostry orli skrzek, mający dopełnić grozy wiszącej nad grzbietem rabusia.
- Wyłupiemy mu oczy, zjemy wątróbkę i sssmaczne nerki, a na deser będzie plugawe serduszko mój skarbie!- Ponowiła atak, niemniej jeśli gamonia obleci strach umyślnie spudłuje, szkoda całego dnia na gonienie jakiegoś wypłosza.

[Brutus]

Pieprzyć to. Brutus nie zginie za kawałek mchu.
Puścił maskę i gwiezdny mech. Niech sobie biorą.
Poleciał na południe jak najdalej stąd. Znajdzie nową jaskinię i zbuduje gniazdo bez zasranych debili z dala od kościanego szczytu.


zt

[Mistrz Gry]

Kongoresi nie miał tu nic więcej do roboty. Orłosęp jak widać zrozumiał, że nie zagląda się do cudzych gniazd. Ptaszyca dała mu nauczkę. Na nią też będzie musiał mieć oko, bo nie widział jej tu dotąd. Wyglądało na to, że chciała upolować sępa z głodu, ale kto ją tam wie. Dopóki jednak trzymała się gór, jej obecność nie powinna nikomu przeszkadzać. Nie odzywała się do niego, więc i on bez słowa wzleciał w powietrze i ruszył na przeszukiwanie doliny by wreszcie znaleźć jakiś smaczny kąsek.

ZT

Aquila +2PD do zręczności, +1PD do krzepy
Brutus +1PD do zręczności

[Aquila]

Brutus chyba wreszcie zaczął słuchać swojego instynktu który kazał mu wiać, jak najdalej stąd. Orlica zaskrzeczała głośno pozorując jeszcze jeden atak na orłosępa, więcej w tym pokazówki niżeli faktycznej siły. Po "nieudanym" podejściu zanurkowała za upuszczonymi przez niego rzeczami. W pierw przyjrzała się masce, topornie wykonanej z drewna i prostych dostępnych w okolicy szpargałów, stwierdziwszy że przedmiot nie posiada szczególnych właściwości magicznych zostawiła go na ziemi, ptasim chodem z nogi na nogę podeszła do mchu, konfiskując go w imię porządku i prawa. Jam jest tu szeryfem. Niestety sep uleciał, pierun jeden, rozpostarła więc skrzydła i pofrunęła za nim by wcielić w życie swój misterny plan.

+1 gwieździsty mech

ZT