Propozycja którą ciężko odrzucić (Hiraeth i Seth)

[Seth]

Czarne oczka lisiczki były prawie jak bezdenna odchłań, w której mogło się czaić coś o wiele poteżniejszego niż wskazywała na to drobna postura fenka. Nigdy nie należało lekceważyć nikogo tylko ze względu na jego wielkość, jedna z naprawdę wielu podstawowych mądrości wyznawanych przez lwy pustyni.
- Odpowiedź twa niezwykle mnie raduje i upewnia w tym że chociaż coś nas dzieli, to znacznie więcej łączy.- Był naprawdę dobrej myśli, dołączenie małej Oazy do terenów stadnych okazało się nieść ze sobą niespodziewane profity, Ra zaiste czuwał nad nimi, a to znaczyło że postępują zgodnie z jego wolą. - I ja czynić w zamian będę wszystko by nie zawieść cię nasza przyjaciółko. - Wszak o to chodziło, by wsparciem w stadzie wedle możliwości się obdarowywać. Kolejne słowa małej szamanki jednak niosły ze sobą ziarno zaraźliwego niepokoju. Zdawał sobie sprawę z tego że chaos i nieład były nieodłącznym elementem świata, czymś za pomocą czego poddawano ich nieustannej próbie. Obejrzał się na niknący w oddali horyzont, jakby tam miała czaić się ta nieposiadająca kształtu bestia.
- Nie będę stawał na drodze którą wiedzie cię twój instynkt. Są rzeczy które nawet Faraon musi powierzyć mądrzejszym od siebie, na tym między innymi polega jego mądrość. - Skinął jej łbem okazując tym samym szacunek. - Wypatrywał będę twojego powrotu, niech Ra ma nad tobą pieczę i zawsze oświetla ścieżkę którą podążasz. - Tym samym dał do zrozumienia szamance że po powrocie ma perspektywę na współpracę z Oazą, czy to jako jej członek, czy niemniej istotny sojusznik.

[Hiraeth]

"Nasza przyjaciółko". To więcej, niż mogła oczekiwać, niż mogła się spodziewać. Słowa obudziły jakąś od dawna niemą strunę w jej wnętrzu, czyżby znów mogła gdzieś przynależeć? Nie być już samotnym chwastem miotanym wiatrem po pustyni...
Mrugnęła, wyrwała się z chwilowego stuporu. Nie mogła tak myśleć. Przyszłość jest ciągłym ruchem. A fenka została posłana.
- Dziękuję za zaufanie, mój królu - powiedziała w końcu. - Wiedz, że jest ono odwzajemnione. - fenka spuściła w końcu wzrok i pochyliła głowę, oddając pokłon należny nowemu władcy i opiekunowi tych terenów; poddając niniejszym mniejszą oazę jego zwierzchności, na czas jej nieobecności, i później, jeśli dane jej będzie powrócić.
Podniosła się, wstając już na cztery łapki, gotowa w zasadzie do drogi z miejsca.
- Bywaj, Synu Słońca ogrzewającego te ziemie - pożegnała się. - Niech duchy pustyni cię prowadzą i wskazują ci schronienie - dodała jeszcze. I jeśli pozwolił, oddaliła się ku obrzeżom piaszczystych terenów.
Z.T.

/Przepraszam, że tyle mi to zajęło, Seth. Dziękuję za rozmowę kwalifikacyjną, będę się odzywać na priv jak już się ogarnę fabularnie i będę chciała wrócić /

[Seth]

Niezmiernie cieszyła Faraona postawa lisiczki, skinął jej lekko łbem odwzajemniając tym samym gest szacunku. Gdyby wszystkie istoty posiadały tak wielkiego ducha świat ten byłby o niebo lepszy.
Siedział jeszcze przez chwilę rozmyślając o dalszych planach rozwoju niewielkiego stada, aż w końcu przyszła pora i na niego. Wstał i ruszył w drogę powrotną, o oznajmienia miał stadu że mieszkanka małej oazy jest ich sojusznikiem, a i być może przyszłym szamanem Królestwa Oazy.

ZT
//Nic się nie stało, dziękuję za sesje i do usłyszenia //