Beztroska rodzinna wycieczka [Fedha i jej lwiątka]

[Tähti]

Położyła uszka po sobie. To co opowiedziała im matula zasmuciło ją. Nie podobało jej się nie tylko prawo, które ze względu na kolor futra i pochodzenie odebrało ich mamie przynależność do jej rodzinnego stada, ale też uprzedzenie ze stronu obu stad. Przecież nikt nie wybiera jakim się urodzi... no, przynajmniej jej nikt o zdanie nie pytał, zresztą jej rodzeństwa z pewnością też.
- Właśnie, sprawimy że braciszkowie będą najlepszymi samcami! - zawtórowała słowom Oyo zadzierając łepek. To był pomysł, zawsze wiedziała, że czarniutka ma dobry pomyślunek, otarłą się więc o siostrę i spojrzałą na mamę szczerząc kiełki. Miła nadzieję, że uda się im choć trochę ulżyć braciakom, a może i faktycznie będą lepsi od taty i dziadka? Kto wie?

[Yakuti]

Nie odzywał się - co nie oznaczało bynajmniej, że nie słuchał. Wolał jednak zachować dystans. Nie emocjonować się za bardzo. Nie był też przekonany, czy współczuje matce równie mocno, jak jej córki. W końcu tak bywa, że samice są bardziej empatyczne. On, Wajibu czy Avallac'h podeszli do sprawy w dość odmienny sposób, spokojniej i na chłodno. Nie bardzo wiedział, co o tym wszystkim myśleć. Sam nie zamierzał krzywdzić kogokolwiek z powodu koloru futra, ale może... był za młody? Może kiedyś poprzewraca mu się w łebku? Dzisiaj był przekonany o tym, że będzie lepszym lwem niż te, o których właśnie opowiadała rodzicielka. Nie zamierzał jednak się z tym wychylać. Z niczym w sumie nie chciał się wychylać. Bo skoro Fedha żyła w takim stadzie... kto wie, jak wiele zasad gdzieś tam na dnie serduszka wciąż pielęgnowała? Może jak się odezwie, tym razem nie skończy się na słownej reprymendzie? Milczał.