Spotkanie nad Rzeką Królów [Laishia, Shamar i Ganju]

[Ganju]

Zapowiadał się kolejny ciepły i pogodny dzień. Ganju po długim czasie spędzonym wspólnie z Hakim opuścił sawannę i udał się w stronę Rzeki Królów. Chciał sobie poukładać w głowie wszystko to co powiedział mu nowy znajomy. Więc cchwilowo nie przeszkadzało mu to, że jest znowu sam. Ani się obejrzał i dotarł nad kamienicą plażę. W tym momencie przypomniało mu się, że strasznie chce mu się pić. Podszedł nad brzeg i zanużył swój język w wodzzie. O tak tego było mi trzeba powiedział w myślach zielonooki. Gdyby tak pił nagle wyczuł zapach lwa. Jednak nie był to ani samiec arni ktoś dorosły więc zbytnio się tym nie przejął. Kątem oka zauważył młodą lwiczkę podążającą w jego stronę.

@Laishia

[Laishia]

Podróżowała już trochę z Shamarem, polubiła lwa. Tym razem zatrzymali się niedaleko rzeki i samiec udał się na polowanie. Miała daleko nie odchodzić i się pilnować, w końcu takie samotne lwiątko to łatwy cel, aż dziw, że przeżyła gdy jeszcze go nie spotkała. Nawet jeśli była tego świadoma, wrodzona ciekawość nie pozwalała jej wysiedzieć w miejscu. Nie oddaliła się bardzo, tylko tak trochę, w razie czego wróci... jak zdąży. Biegała wśród traw, widziała niedaleko wodę i ruszyła w jej kierunku. Biegła przeskakując wesoło większe kamienie i zupełnie ignorowała otoczenie. Tak było do momentu gdy zauważyła coś, co nie pasowało do krajobrazu. Lew. Obcy lew. Zatrzymała się przerażona i skamieniała. Bała się innych lwów, Shamara też się na początku bała. Położyła uszy po sobie i obniżyła się na łapach. Może powinna uciekać? Ale przecież ją dogoni. Więc stałą tak przestraszona sierotka.

[Ganju]

Młoda lwiczka nagle się zatrzymała. Zielonooki zauważył, że chyba się boi gdyż położyła uszy po sobie. Ganju nie chciał by myślała, że jest dla niej zagrożeniem dlatego odwrócił się i podszedł do niej z uśmiechem na pyszczku. Domyślał się co musi czuć w końcu kiedyś też bał się obcych.
- Cześć, jestem Ganju. Nie musisz się mnie bać, nic ci nie zrobię - powiedział miłym głosem do przestraszonej samiczki
- Jak masz na imię? - dodał siadając obok nieznajomej, która zdawała się już trochę mniej obawiać młodego lwa

[Laishia]

Szedł w jej stronę, to mogła wcale dobrze nie wróżyć. Obserwowała go uważnie i uniosła uszy gdy zaczął mówić. Miała uwierzyć na słowo? Też mogła mu powiedzieć, że się nie boi, a jaka była prawda to inna sprawa.
Odskoczyła gdy usiadł obok i odwróciła się do niego przodem. Był to mało inteligentny pomysł, bo zablokowała sobie w ten sposób drogę do bezpiecznego schronienia. Lew nie ruszył jednak za nią i trochę się uspokoiła.
- Laishia. - Przedstawiła się i wlepiła w niego twardo spojrzenie. Chciała pokazać, że wcale się już nie boi.

[Ganju]

- Witaj Laishia. Co robisz tutaj zupełnie sama? Zgubiłaś się? - powiedział zielonooki do młodej lwiczki, która również usiadła
Samiczka patrzyła mu prosto w oczy. Z jej wyrazu twarzy dało się wyczytać, że chyba jednak nie przestała się go obawiać. Próbowała tego nie okazywać ale nie sposób było nie zauważyć jej strachu. Ganju trochę nie wiedział jak się zachować gdyż z reguły nikt się go nie bał. Zawsze to on był przestraszony. Tym razem rolę się odwróciły.

[Laishia]

- Nie. - Odpowiedziała trochę za szybko. Nie ufała mu, z resztą nie ufała nikomu, kto nie był Shamarem, pomijając fakt, że nikogo jeszcze do tej pory innego nie spotkała.
- Niedaleko jet mój opiekun. - Tym razem zabrzmiała spokojniej i pewniej. Niech wie, że w okolicy jest ktoś, kto w razie czego ją obroni, choć sama Laishia nie wiedziała gdzie dokładnie jest rudy lew.
Oparła ciężar ciała na jednej z przednich łap, potem przeniosła go na druga i tak się gibała na boki.
- Przyszłam się rozejrzeć... a ty co tu robisz? - Nudziła się, dlatego postanowiła pozwiedzać okolicę. Nie spodziewała się spotkać tu innego lwa.

[Ganju]

- Rozumiem. Co ja tutaj robię? A widzisz zwiedzam sobie pobliskie tereny, jestem nowy na tej ziemi - odparł do lwiczki patrząc jej prosto w oczy
Oboje byli trochę zdezorientowani całą sytuacją. Widać było, że Laishia boi się mu zaufać a Ganju trochę się wstydzi. Nastała niezręczna cisza. Zielonooki tak uważnie obserwował samiczkę aż się zamyślił. Dopiero przelatujący ptak na nowo ożywił młodego lwa.
- Nie powinnaś oddalać się od dorosłego. Tu nie jest bezpiecznie dla lwiątek - powiedział troskliwym głosem Ganju

[Laishia]

Wysłuchała go, nie odważyłaby się mu przerwać. Nie była pewna czego ten lew tak właściwie od niej chciał. Nie wydawał się agresywny, nawet miło jej się rozmawiało.
- Oh, ja też. - Wypaliła nim zastanowiła się nad własnym zachowaniem. Wyszczerzyła ząbki jakoś odruchowo. W sumie nie spotkali jeszcze nikogo, kto znał by te ziemie, może by mogli zdobyć jakieś informacje.
Fuknęła i spojrzała oburzona na Ganju. Nie powiedział nic strasznego, ale nie lubiła być pouczana. Wiedziała, że to niebezpieczne. Na jej pyszczku malowało się dziecięce oburzenie.
- Przecież nie pójdę z dorosłym polować... nie umiem. - Uczestnictwo w polowaniu mogło być jeszcze bardziej niebezpieczne. Co prawda, powoli musiała się już uczyć, ale raczej na mniejszych stworzeniach.

[Ganju]

- Spokojnie, sorki też nie lubię być pouczany ale nie chciałbym żeby coś ci się stało - powiedział troskliwie patrząc na swoją towarzyszkę
W tym momencie przypomniał sobie jak on dotarł tu pierwszy raz i jak zajęli się nim Hunter i Zawadi. Chciał równie dobrze zająć się nową znajomą ale niezbyt mu to wychodziło. Nic dziwnego w końcu nigdy nie miał do czynienia z małym lwiątkiem. Jednak chciał się wykazać.
- Jeśli tak chcesz to mogę Ci potowarzyszyć i tak nie mam nic za bardzo do roboty - odparł do młodej samiczki

[Laishia]

Nadal była oburzona, ale jakby trochę mniej. Przeprosił, co akurat nie miało dla niej w tej chwili najmniejszego znaczenia, ważniejsze było, że nie czepiał się dalej. To pozwoliło jej posłać wcześniejszy komentarz w niepamięć.
- No... dobra. - Bo co miała powiedzieć. Przecież na każę mu się wynosić, ten teren to nie jej własność. Wydawało się, że nad czymś myśli, lustrowała go wzrokiem, raz unosząc, raz opuszczając dwukolorowe ślepia.
- Ej, bo ty jesteś duży. Umiesz polować? - Wypaliła trochę mało inteligentnie. Najwyraźniej poruszony temat nadal krążył w jej głowie. Była mała, ale też chciałaby potrafić. Nie by być niezależną, obecnie nie myślała w takich kategoriach, po prostu chciała i tyle.