Urwisko

[Laishia]

Trochę się wystraszyła gdy zbliżył do niej pysk i na moment skamieniała. Nie wiedziała czy uciekać, albo może podrapać go, więc stała tak jak posąg. Skuliła się czując jego język na głowie i zaraz się otrzepała. Na razie nie dawał jej właściwie powodów do strachu, nawet wręcz przeciwnie, nie potrafiła mu jednak tak z miejsca zaufać w całości.
Usadowiła się wygodnie i z zaskoczeniem stwierdziła, że Rudy jest puchaty. Wcisnęła pysk w jego grzywę i zaczęła się o nią ocierać. Kichnęła przy tym z dwa razy, gdy sierść lwa połaskotała ją po nosie. Uniosła łeb i spojrzała na mówiącego Shamara.
- Ale to znaczy... będziesz moim bratem? Ale super. - Brata nie musiała się obawiać, chyba. Zupełnie nie dostrzegała faktu, że przecież go nie zna i to nie do końca tak działa, brat to brat. Dopiero po chwili do niej dotarło, że to nie takie proste. Położyła łeb i chwile milczała.
- Ale nie zrobisz mi krzywdy? - Chyba nie do końca chodziło jej o ten fizyczny aspekt. Tak jednak zabrzmiała.

[Shamar]

Mała była słodka. Ucieszyło mnie kiedy postanowiła jednak zostać moja siostrą. Jest to dość urocze. Wędrówka na pewno stanie się o wiele przyjemniejsza. W końcu będzie do kogo otworzyć pysk i o kogo się troszczyć.
-No ba- Powiedziałem śmiejąc się. Jestem puchaty, znaczy mam taki typ grzywy i cieszyło mnie, że komuś się to podoba a nie przeszkadza.
-A czemu miałbym?- Odpowiedziałem pytaniem

[Laishia]

Jej się ta grzywa podobała, była taka miękka i miła. Cały czas się w nią wtulała i ocierała się o nią. Cieszyła ją ta sytuacja, pewnie nie przeżyłaby, gdyby Shamar się nie pojawił. Czuła się jakoś tak bezpiecznie, nawet jeśli znała go krótko. Miała potrzebę obdarzenia kogoś takimi uczuciami, a przecież nie miała matki, ojca, stada... nikogo.
Po jego pytaniu chwilę się nie odzywała. W sumie nie wiedziała dlaczego, nie miała pojęcia. Leżała sobie na jego grzbiecie i dmuchała sobie w jego grzywę, patrząc jak futro się unosi i opada. Mogło się wydać, że nie zamierza odpowiadać na to pytanie, w końcu jednak się odezwała.
- Nie wiem... nie wiem dlaczego mnie zostawili. - W końcu musiała chyba coś zrobić. Normalnie się chyba nie porzuca swoich dzieci. Jakby stało się coś strasznego to by pamiętała, jakiś pożar, walka. Nic nie pamiętała, po prostu się tu pojawiła, zupełnie sama.

[Shamar]

-Teraz już nie będziesz sama- Powiedziałem wesołym tonem- Pozwiedzamy całą te krainę, co o tym myślisz?- zapytałem lekko unosząc obie brwi do góry. No chwile posiedzimy a potem może ruszymy w drogę poznać tutejsze stada, historie, obyczaje i inne takie!

[Laishia]

Położyła łeb i przymknęła powieki. Nawet nie zdawał sobie sprawy jaką ulgę teraz poczuła. Nie chciała być sama.
- Cieszę się. - Powiedziała to cicho, ale jej głowa znajdowała się dość blisko uszu lwa. Czuła się spokojnie, bezpiecznie.
- Tak, chcę zobaczyć wszystko co tu jest. - Podniosła się energicznie uradowana. Dopiero po chwili zorientowała się, że to dziwne uczucie spowodowane jest brakiem podłoża pod łapami. Jej nagły ruch spowodował, że się poślizgnęła i spadła. Spanikowana zaczęła machać łapami, jakby mogły zastąpić jej skrzydła. Po chwili poczuła uderzenie grzbietem o ziemię i przetoczyła się kawałek.

[Shamar]

-No to świetnie, jak masz siły możemy już ruszyć lub jutro o świcie- Taka propozycja. nie chciałem jej przemęczać ale zdawałem sobie sprawę, że i tak pewnie część drogi będę ją wozić.
Obserwowałem z uwagą jak ta poślizgnęła się. Nie zdążyłem jej złapać w pysk i kiedy potoczyła się kawałek wstałem i podszedłem do niej.
-Wszystko w porządku?- zapytałem młodej.

[Laishia]

Powoli się podniosła, trochę oszołomiona tym co się właśnie wydarzyło. Spojrzała zdziwiona na Shamara i usiadła. Zaczęła się wykręcać i przekręcać żeby sprawdzić, czy nic jej nie jest. Miała jakieś tam zadrapanie na łopatce, ale poza tym to chyba było w porządku. W końcu po tych dziwacznych akrobacjach wyprostowała się i spojrzała na brata z uśmiechem.
- Jestem cała. - Wyglądała jakby to było jej największe osiągnięcie od dłuższego czasu. Nabiła sobie może jakiegoś siniaka, bo czuła niewielki ból w okolicach obtartej łopatki, ale nie sądziła by był to problem.
- Idziemy? - Wyszczerzyła się i szybko wstała. Zachwiała się trochę, gdy ciężar ciała przeniosła na obolałą łapę, ale szybko odzyskała równowagę i pobiegła kawałek do przodu. Zatrzymała się oglądając się na Shamara.
- No chodź.

[Shamar]

-Idę, idę- Zaśmiałem się i podreptałem za nią.Młoda byłą jak widać pełna energii ale i dobrze.
-A powiedz mi kim byś chciał być jak dorośniesz?- No oprócz łowczynią może chciałby zostać kimś jeszcze. Może i za szybko o to pytam ale kto ja wie. Ja sam w jej wieku miałem dużo planów, marzeń i innych takich. Czas jednak dość mocno to wszystko zrewidował.

[Laishia]

Poczekała aż ją dogoni i ruszyła dalej. Czasem podbiegała kawałek do przodu i wracała do Shamara, czasem przebiegała mu między łapami. Gdy zaczął mówić, zwolniła trochę i szła równo z nim.
- A kim mogę być? - Nie miała pojęcia. Nie znała nawet jednej opcji. Wiedziała, że musi polować by przeżyć, ale na tym jej wiedza się ograniczała. Spojrzała na niebo i dostrzegła przelatującego nad nimi ptaka.
- Chce być kimś kto też tak może. - Pokazała łapą na uskrzydlone stworzenie. Ciekawe jak świat wygląda z takiej wysokości? A może jakby weszła na drzewo? Zobaczyłaby wtedy wszystko z góry.

[Shamar]

-Przykro i ale akurat my tak nie potrafimy, patki maja skrzydła tak jak motyle- Liznąłem młoda po głowie.
-My jesteśmy stworzeni do chodzenia po ziemi, skradania się między trawami i czasami wspinania się na drzewa- No ja jestem za duży już na to ale to tam mały tylko szczegół.
-Czas sam pokaże jak to będzie- W końcu przed nią jeszcze dużo.