Gęste Listowie

[Chini]

Chini z uwagą słuchał o czym Nabo opowiada. Podziwiał go - tak dużo wie i dzięki tej wiedzy uratował tyle potrzebujących... Sam by chciał już wiedzieć wszystko i móc już zacząć leczyć, ale wszystko po kolei. Wiedział że żeby coś osiągnąć trzeba być cierpliwym.
Tak więc geranium przydatne przy odkażaniu - powtórzył sobie w myślach.
Nauczyciel znalazł roślinę, wtedy Chini podszedł i dokładnie jej się przyjrzał.
Zapamiętał jej wygląd i zapach, a następnie obserwował jak starszy zbiera zioło. Dostał kolejne zadanie - potwórzyć to i różnież zebrać trochę.

Chini wyrzuca 3d100:
27, 45, 39

Rozejrzał się dokładnie, trochę powęszył i znalazł! I to całkiem fajne miejsce. Wybrał sobie roślinę i dokładnie tak jak Nabo, zaczął zrywać listki, zachowując przy tym ostrożność aby żadnego nie uszkodzić. Wrzucił zebrane geranium do torby.
-Podoba mi się to zbieranie ziół, wreszcie mam co robić - powiedział uśmiechając się do rudogrzywego. - Skąd wiesz gdzie szukać danego zioła? - zapytał, przy okazji, czekając na nowe zadania.


+1 geranium dla Nabo

[Nabo]

Po zapakowaniu swoich ziół, Nabo skoncentrował się na poczynaniach młodego. Nie minęła dłuższa chwila a ten mały skubaniec już coś wypatrzył i ku swojemu zdziwieniu rudogrzywy stwierdził, że brązowy poradził sobie znacznie lepiej od niego.
-No proszę, uczeń zaczyna przerastać mistrza- rzucił wesoło, po czym po przyjacielsku klepnął niebieskokiego w bark. Normalnie Nabo byłby sfrustrowany faktem, że jakiś żółtodziób poradził sobie lepiej od niego, jednak w tym momencie odczuwał tylko radość. Dziwne.
-Ja też zawsze wolałem zbieractwo od bezmyślnego dawania sobie po pysku- odparł, jednocześnie posyłając brązowemu szeroki uśmiech.
-Nauczyli mnie gdzie rosną poszczególne rośliny. Wiem jakie tereny porastają więc wchodząc do dowolnego miejsca w tej krainie mniej więcej wiem czego mogę się tam spodziewać. Reszta to kwestia intuicji. Kluczem jest obserwacja i zwracanie uwagi na szczegóły. Pochodzimy jeszcze trochę i sam zaczniesz nabierać wprawy- dodał, po czym dał młodemu znak, by ten ruszył za nim.

z/t

[Chini]

Ucieszył się gdy Nabo go pochwalił. Kiedy został klepnięty trochę dziwnie się poczuł. Miał wrażenie że między nimi zaczyna pojawiać się jakaś więź i z obcego lwa, nauczyciel powoli zamienia się w przyjaciela. Zawsze mu tego brakowało bo nigdy nie poznał rodziny i wiecznie się sam włóczył, a kiedy kogoś spotkał po niedługim czasie znów zostawał sam. Fajnie by było mieć kogoś komu można zaufać, z kim można pogadać i spędzić trochę czasu. Chwilę się zamyślił jednak gdy rudogrzywy zaczął mówić o tym gdzie czego szukać, wrócił na ziemię i ponownie zaczął słuchać z uwagą.
Wiedział już mniej więcej jak znaleźć geranium, ale jednym ziołem wszystkiego się nie wyleczy, więc ruszył za Nabo chcąc poznać miejsca gdzie może szukać innych przydatnych roślin.
-Czego teraz szukamy?

z/t

[Athastan]

Kolejny przystanek na trasie zielarskiego rajdu również znajdował się w lesie, choć to co w nim rosło, miało już nieco szersze, niż jedynie medyczne, zastosowanie - co też nie jednek już raz udowadniał Nabo, który na pędzenie swoich marulowych wyrobów poświęcał chyba równą, jeśli nie większą ilość roboczogodzin niż na praktykę medyczną. Teraz zaś wyglądało na to, że jemu również przyjdzie podążyć w jego ślady... Oczywiście z przyczyn czysto medycznych. Po prostu łatwiej i taniej wychodziło trzymać na pracowni beczkę marulowego fermentatu niż każdorazowo ubijać i namaczać geranium. Poza tym, ostatnimi czasy chodziło mu po głowie kilka wyczytanych w starych manuskryptach przepisów na mikstury o iście magicznej mocy... Kto wie, może i on dałby radę coś takiego upędzić?
Oddając się tym rozmyślanią zerwał parę owoców ze znajomego drzewa, po czym ruszył do sobie tylko znanego kolejnego celu.

+2 marula ze znanego źródła.
~Zt.

[Thanatos]

Przybył więc z Nilimą do tego miejsca. Było tu cicho, spokojnie, nie było nikogo i nie zanosiło się na to, by ktokolwiek zawitał. Przez całą drogę zastanawiał się co powiedzieć, nie było to łatwe po tym wszystkim co się wydarzyło.
Przycupnął wśród drzew i spojrzał na córkę.
-A więc jesteśmy na miejscu, tu nikt nam nie powinien przeszkadzać. Zanim zaczniemy proszę byś dała mi chwilę, chciałbym to ubrać w jak najlepsze słowa.

@Nilima

[Nilima]

Szła spokojnie koło ojca, zastanawiając się całą drogę o tym, jakie tematy mógł poruszyć. Była już zmęczona ich relacją a brak Mjuviego wcale jej nie pomagał. Postanowiła jednak dać mu szansę, w końcu był jej tatą, czy potrafili się dogadać czy też nie, więc gdy doszli na miejsce usiadła w cieniu i spojrzała na niego. -Oczywiście...- westchnęła, po czym zaczęła się rozglądać po okolicy, było tu dość urokliwie i tak spokojnie... @Thanatos

[Thanatos]

Na całe szczęście jego zastanawianie nie trwało specjalnie bardzo
długo. Westchnął i zaczął mówić.
-Nie byłem dobrym ojcem. Ślepo i niekonsekwentnie szedłem w swój
sposób wychowania, który w połączeniu z zbyt mało poświęconym Ci
czasem zaskutkowały niedobrą relacją między nami.-Przejął się
tym co powiedział, lecz nie można było poznać tego po jego głosie,
ale za to z jego oka wyciekła szczera łza.-Zwykłe przepraszam z
mojej strony tu nie wystarczy. Byłoby to ośmieszeniem mnie samego
po tym wszystkim co uczyniłem: wymądrzanie się i krytykowanie
niemal wszystkiego co robisz; ignorowanie twojego zdania oraz tego
co lubisz; wielka ignorancja, którą się wykazałem chociażby jak
chciałem ze sobą skończyć; i oczywiście samolubność i zbyt poważne
i ambitne traktowanie swojego stanowiska...-Powiedziawszy to
opuścił swój wzrok i głośniej wypuścił powietrze nosem.-
Chciałbym naprawić jakoś to wszystko a także wspaniale by było
gdybyś kiedyś mi wybaczyła o ile będę się dostatecznie starać. Ale
niestety nie zasługuję na choć najmniejsze wybaczenie... Gdyby
tylko można było jakoś cofnąć czas i zapobiec wszystkim moim błędom
i złym poczynaniom, które wobec Ciebie ale także i wobec innych
zrobiłem i zarazem chciałbym by nigdy się nie stały.-Nie
wiedział co jeszcze powiedzieć, więc zamknął oczy, opuścił głowę i
czekał na odpowiedź, która według niego z pewnością nie będzie w
jakimkolwiek stopniu mu przychylna.

[Nilima]

Przyglądała się mu z uwagą, zastanawiając się przy tym co chciał wskórać, już raz prowadzili podobną rozmowę... wtedy mu uwierzyła, by za chwilę usłyszeć że ma zostać szpiegiem i pomóc mu znaleźć coś na jego aktualną partnerkę. Z nią mu się ułożyło i świetnie, jednakże z córką tak łatwo mu nie pójdzie. Na szczęście był świadom że tym razem przepraszam i parę łez sprawy nie załatwi, chociaż tyle. -Czyny mówią więcej niż słowa.- odezwała się ostatecznie chwilę po tym, jak zakończył swoją przemowę. Oczywiście że nie rzuci mu się w ramiona, nie podniesie go na duchu... bo ją również nikt nie rozpieszczał. Była przy nim cały ten czas, próbowała to jakoś wszystko ratować, jednakże w końcu się poddała i nie miała zamiaru teraz robić czegokolwiek, to on musiał pokazać że mu zależało. I że było to na dłużej niż chwilę. -Gdyby nie twoje czy innych błędy, nie bylibyśmy w tym miejscu, stając się tym kim jesteśmy teraz. Nie ma co wspominać przeszłości, lepiej skupić się na tym, co nadejdzie...- dodała jeszcze, po czym westchnęła ciężko. Sama teraz miała średnią ochotę na tą rozmowę, dopiero co jej parter zniknął bez śladu, zostawiając samą, choć wiedział jak bardzo ostatnio cierpiała. Zdecydowanie potrzebowała ojca, ciężko jednak było się znów przed nim otworzyć.

[Thanatos]

Gdy tak jej słuchał odnosił wrażenie, że nie wybaczy mu. Lecz pojawił się promyk nadziei, jak powiedziała, że 'lepiej skupić się na tym co nadejdzie'. Lecz to nie będzie takie łatwe wypić to całe piwo, które naważył w przeszłości. Na pewno będzie musiał być cierpliwy, mniej porywczy i zaangażowany w to bardzo.
-Tak wiem... Mam nadzieję, że uda mi się zadbać choć odrobinę lepiej o przyszłość...- Po czym westchnął i po chwili przerwy powiedział.-To już wszystko co miałem choć odrobinę sensownego do powiedzenia... Jak chcesz to idź sobie, nie będę Cię już trzymał. Ja jeszcze tu zostanę, chciałbym pobyć choć chwilę sam...- Powiedziawszy to odwrócił się i odszedł na niewielką odległość.

[Nilima]

Spojrzała na niego lekko zdziwiona, tak szybko zakończył tą rozmowę? Cóż, w sumie nawet cieszyła się że nie trwało to za długo, wyjaśnili sobie to co najważniejsze i teraz musieli dbać o przyszłość, nie ma co nad tym więcej siedzieć i przypominać sobie złe dni. Kiwnęła więc głową po czym ruszyła w stronę sawanny.
/zt