Gdzie diabeł mówi dobranoc [otwarte]

[Mistrz Gry]

Niestety, Clay nie wziął pod uwagę że cały ten czas stał pod wiatr. Cała jego ślina wylądowała z powrotem na jego pysku, po czym mokry i zawstydzony opuścił towarzystwo.

[Arlekin]

Arlekin sądził, że zebrały się tu zwierzęta na poziomie, które potrafią czcić odpowiednie istoty astratelne. Okazuje się wręcz przeciwnie, przecież to zwykli prostacy, a szczególnie lew, który skakał do innych, a potem sam się opluł.
- Myślałem, że mam do czynienia ze zwierzętami na poziomie. - powiedzial zniesmaczony. Żeby tak nie czcić demonów przez wyuzdane rytuały? Skąd się biorą takie zwierzęta, chyba z Podlasia je transportują do Afryki przez Radom, Sosnowiec i Łódź. Trudno, Arlekin nie znalazł godnego towarzystwa i nie zamierza z tego powodu płakać. Odwrócił się dumnie, a potem z podniesioną głową opuścił bagienną zbieraninę.


z/t

[Iskra]

Całość zakończyła się szybciej niż się w ogóle zaczęła. Trochę szkoda bo robiło się ciekawie, przynajmniej biała się nieco uspokoiła. A jak była spokojna to nawet szlo normalnie porozmawiać.
- Duzi są widoczni jak góra i twardzi jak góra. Mniejsi niczym woda będą tą skałę drążyć aż trzaśnie. - Odpowiedziała dość metaforycznie, nie będzie przecież na prawo i lewo się chwalić, że idealnie nadawałaby się na szpiega. Co to za szpieg, o którym wszyscy wiedzą. A tak pozostawi jej trochę do namysłu. Co tu dużo ukrywać przydałoby się jej jakieś zlecenie, by gdzieś zacząć, trochę na tym też zyskać.
- Tropienie dla Iskry to dopiero przyjemność i zabawa. -Dorzuciła jeszcze pocierając łapa swoje ucho.