Przygoda w dżungli [Gvalch'ca i Lapis]

[Mistrz Gry]

Kiedy lampart opuścił w końcu teren który przez dłuższy czas okupował Falka zdała się być dumna z tego co dokonała. Owszem Lapis trochę jej w tym pomógł jednak w głównej mierze to jej zasługa. Zadowolona z siebie podeszła do samca by pomóc mu iść, a gdy ten wsparł się na niej oboje ruszyli w stronę uratowanych mangust. Dotarwszy do norek małych stworzonek lwica usiadła i zaczęła się rozglądać. Szukała wśród tłumu osobnika, z którym wcześniej rozmawiała. Nie mogła go zlokalizować gdyż akurat znajdował się z swojej podziemnej siedzibie. Jednak ten usłyszawszy głos czarnofutrej momentalnie z niej wyskoczył. Już miał rzucić się i uściskać medyczkę uświadomił sobie, że tak naprawdę mógłby być jej obiadem więc szybko z tego zrezygnował. - Właśnie widzę dlatego też w imieniu całej naszej społeczności dziękuję tobie oraz twojemu towarzyszowi - odparł z wyraźnym zadowoleniem po czym spojrzał na czarnogrzywego. Zawahał się przez chwilę czyżby wcześniej nie zauważył, że samiec jest ranny? Czy ucierpiał podczas przeganiania nieproszonego gościa? Dopiero wszystko wyjaśniło kolejne zdanie Falki. - Ach tak... nagroda? Oczywiście - jak widać było dla niego czymś naturalnym, że należy ich obdarować. Zatem wbiegł szybko do swojego domku. Nagle ze środka dało się usłyszeć głośny rumor a po chwili zaczęły wylatywać na zewnątrz różne graty takie jak patyki kamienie, ba nawet owoce. Stworek najwyraźniej czegoś szukał. - Znalazłem!!! - wykrzyknął uradowany wychodząc z norki. W jednej łapce trzymał ususzoną tykwę, która ewidentnie była czymś napełniona a w drugiej niusł dziwną roślinę. Jednak lwica na pewno dobrze ją rozpoznawała wszak był to czarci pazur. Co prawda mogło wydawać się to dziwne gdyż jak powszechnie wiadomo owa roślina nie rosła w dżungli ale cóż jak widać w tej krainie dzieją się różne dziwne rzeczy. - Proszę. Miód na pewno się przyda na wzmocnienie twojego przyjaciela - rzekł wręczając tykwę właśnie nim napełnioną. - Mam jeszcze to... nie wiem co to dokładnie ale wypadło z torby tutejszego znachora więc pewnie musi być cenne - dodał kładąc roślinę obok naczynia. Widać było, że maluch jest naprawdę wdzięczny za okazaną pomoc.

Lapis: + 1 miód
Falka: + 1 czarci pazur

[Gvalch'ca]

Niepotrzebnie herszt się jej obawiał. Po co miałaby go zjadać, wcześniej ratując całą jego familię? To nie miałoby najmniejszego sensu. No chyba, że byłaby naprawdę dwulicową lwicą, która najpierw wydarłaby zwierzynę panterze, a potem sama się nią "zajęła". Miała swoje wady, ale blagierstwo na pewno się do nich nie zaliczało. Kiedy wbiegł z powrotem do nory, po chwili zaczęły wylatywać z niej różne szpargały. Raz musiała aż uchylić się przed lecącą tykwą. Burknęła coś niezrozumiale i otaksowała mangustę nieprzychylnie, kiedy już wyszła. Wzięła do łapy czarci pazur i obejrzała go z każdej strony. No pięknie, mangusty zakosiły go Daktariemu. Ale to nie ona miała na sumieniu drobnej kradzieży, tylko małe stworki, toteż schowała zioło do torby i skinęła do przywódcy. Zastanawiało ją skąd Daktari wytrzasnął ową roślinkę, przecież sam nie wyruszyłby na pustynię. Kiedy Lapisowi wręczono miód, uśmiechnęła się zgryźliwie. Ciekawe, czy będzie wiedział, co z tym zrobić. Pewnikiem wyje wszystko, albo w ostateczności odda jej do leczenia.
- Na nas już pora. Do zobaczenia i następnym razem bądźcie ostrożniejsi. - pouczyła mangusty, poczekała aż Lapis się o nią oprze i ruszyli razem do wyjścia z dżungli.
/zt + Lapis

[Lapis]

-Możemy tam iść.-Ciernisko jest daleko, ale raczej nie padnie po drodze, gorzej być nie mogło.
Sam chętnie pomógłby w łamaniu nóg Falce, ale póki co sam musiał zająć się swoją łapą. Całe szczęście obyło się bez zbędnych szarpanin, choć to było trochę smutne.. mógł choć popatrzeć. Widząc, że Falka idzie mu pomóc wstał sam lekko się chwiejąc.
-Dam sobie radę.-Stwierdził i skierował się w stronę mangust, bo czarna miała najwyraźniej do nich sprawę. Co jak co ale nie spodziewał się, że zażąda jakiejś zapłaty. No aż tak święta jednak nie jest... choć postąpiłby tak samo. Odebrał swój miód i obejrzał się na oliwkowooką, czekając aż pójdzie przodem. Gdy się tak stało ruszył za nią.

zt

[Mistrz Gry]

Kiedy przywódca całej zgraii zaczął wyrzucać ze swojego domku różne przedmioty prawie uderzył jednym z nich czarnofutrą. Tak więc nic dziwnego, że ta się oburzyła. W końcu owa mangusta przez swoją nieostrożność mogła i jej zrobić krzywdę. Zatem wychodząc z norki i widząc minę Falki się zawstydził. - Przepraszam jeśli przez moje roztargnienie dostałaś czymś w głowę - odparł po czym podszedł do lwicy i poklepał ją po boku.
Następnie gdy stworek wręczył podarki dwójce naszych bohaterów medyczka przyjęła swój prezent bez większego zastanowienia z kolei Lapis wydawał się być trochę zaskoczony. Cóż, najwyraźniej nie spodziewał się, że cokolwiek dostanie. Kiedy już oboje trzymali swoje prezenty w łapach pożegnali się i ruszyli w swoją stronę. - Trzymajcie się, jeszcze raz dziękuję za pomoc - pomachał na pożegnanie i wrócił do swojej famili.

Falka: +3 PD do percepcji