Nocny nemrod [Hamza]

[Mistrz Gry]

Los nie był dziś dla Hamzy łaskawy. Testował jego cierpliwość na każdym kroku. Na górze kanionu nie zastał nic prócz śmierdzących zwłok, z których nic nie dało się wyciągnąć, a teraz, gdy już zszedł na dno jaru, było jeszcze gorzej. I jeszcze ciemniej. Nie czuł absolutnie nic, żadnej nuty zapachowej. Mógł być wyjątkowo sfrustrowany. Wysilając zmysły w poszukiwaniach, nie zwrócił uwagi na toczący się z góry kamień. Porządny otoczak wielkości trzecich strusich jaj wylądował z hukiem tuż przed jego nosem, mało brakowało, a zmiażdżyłby jego czerep. To był wyjątkowy i pobudzający zastrzyk adrenaliny. Powinien się mieć na baczności.

[Hamza]

Los był jak kobieta, kapryśny, zwodniczy i irytujący, w dodatku podwójnie bo przez to że był niematerialnym bytem nie mógł go zdzielić po pysku. No dobrze, widzę że dziś bardzo chcesz mi dopiec, obyś potem nagrodził moje stalowe nerwy jakąś nagrodą gnoju. Jaki sens miało odgrażanie mu się w myślach? Żaden chyba, poza poprawą własnego humoru. Najpewniej odbije sobie niepowodzenie na kimś przodkom ducha winnego, chyba że zły humor zdąży mu przejść.
I gdy głaz gruchnął tuż przed nim aż podskoczył blednąc pod lilakowym futrem. -Ja pierdole...- Wydusił cicho i poderwał łeb szukając w górze przyczyn zamachu na jego osobę. Skały tak same z siebie nie spadają, nawet w tak zerodowanym wąwozie. Skakał wzrokiem po okrytych całunem nocy półkach nasłuchując, każde z uszu chodziło w inną stronę, może to zasadzka? Kto miałby taki tupet zasadzić się na rosłego lwa?

► Pokaż Spoiler

Hamza (35)

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
83, 28, 10

2 sukcesy

[Mistrz Gry]

To nie była zasadzka, a bardziej nieszczęśliwy zbieg okoliczności. Nikt nie czyhał na życie Hamzy, a nawet jeśli już miałby to robić, zdecydowanie użyłby większego kamulca, co by ten na pewno już później nie wstał, bo jak było wcześniej wspomniane, lew był dość gabarytowy. Rozglądając się w lekkiej panice po dnie kanionu dostrzegł niewielki ruch na ciemnym tle jeszcze ciemniejszej postaci. Na znak, że mu się nie przywidziało, po chwili jego radary wychwyciły charakterystyczny dźwięk uderzania racic o grunt. Czyżby to miał być jego przyszły posiłek?

[Hamza]

Coś dziwny ten zbieg okoliczności, ale nie tak dziwne rzeczy przeżył w swoim życiu by dalej drążyć wydarzenie i szukać obsesyjnie jakiegoś spisku, tym bardziej że wreszcie na coś natrafił!
Przyczaił się udając jedna z wielu skał na dnie kanionu, by lepiej przyjrzeć się tajemniczej kopytnej istocie, w pojedynkę ze spokojem powinien poradzić sobie z gnu, czy zebrą, ostatecznie z mniejszym bawołem, czy młodziutką żyrafą, ale wyskoczyć na coś większego nie zamierzał. Powoli i ostrożnie ruszył w stronę zwierza z nisko ułożonym łbem.

[Mistrz Gry]

Niestety nie było to żadne z przytoczonych przez Hamzę zwierząt. Nie było to gnu, zebra, ani nawet młoda żyrafa. Chociaż czy niestety było odpowiednim słowem? To, co zobaczył po kilku minutach skradania, mogło zmienić jego zdanie o sto osiemdziesiąt stopni. Nieopodal samotnego drzewka, ryjcem w ziemi grzebał dorosły i dorodny samiec dzikana, nie spodziewający się ataku. Te zwierzęta miały charakter stadny, czemu więc przebywał tu samotnie? Na pewno lew nie zawracał sobie tym głowy i zamierzał wykorzystać dogodną okazję. Miał idealne warunki do naskoku z ukrycia, bowiem dookoła nieregularnie wyrastały różne rodzaje krzewów, za którymi mógłby się schować nawet nosorożec.

[Hamza]

No kto by pomyślał że los po takim szorstkim potraktowaniu poda mu na tacy taki dorodny okaz na kolację, aż ślinka cieknie na samą myśl o tym boczusiu, szynce i żeberkach. No ale wpierwej trzeba złapać prosiaka, toteż przyczajony jak lampart, ukryty w cieniu lew wykorzystał porastające okolice krzewy by podejść bliżej by załatwić to na jeden skok. Nawet jeśli gdzieś w pobliżu jest reszta stada ten tu osobnik popełnił błąd oddalając się od reszty i on to musi wykorzystać.
Gdy będzie już dość blisko zepnie mięśnie i wystrzeli na zdobycz wbijając w nią pazury, by klasycznie złapać świniaka za gardziel, bądź ryjek w celu zaduszenia.

► Pokaż Spoiler

Hamza (50)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
49, 15, 19

vs
Dzikan (40)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
14, 43, 38

2 sukcesy dzikana

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

Dzikan
Krzepa - 30
Zręczność - 40
Percepcja - 40

Świniowaty dalej w najlepsze rył nochalem w ziemi szukając grzybów, nie spodziewając się skradającego nieopodal lwa. Jednak przez swą nieuwagę Hamza potrącił coś niewielkiego na podłożu, coś, co wydało wystarczająco głośny dźwięk, by dzikan zerwał się i popędził wgłąb kanionu, kwicząc przy tym zgiełkliwie i unikając śmiercionośnego ciosu czarnogrzywego. Czy pobiegnie za nim, czy zaryzykuje i postanowi szukać czegoś innego?

[Hamza]

No kto spodziewałby się po świni takiej zwinności? Bo przecież to nie tak by on był niezdarą i się o coś potknął!
Przecząc faktom w własnych myślach ruszył biegiem za zwierzyną, tym razem bardziej uważając na to co miał pod wielkimi łapami.
Musiał podjąć taką szybką decyzję i korzystać dopóki prosiak gnał na oślep spłoszony. Istniała szansa że popełni błąd, raciczką stąpnie nie tak i będzie miał pecha.

► Pokaż Spoiler

Hamza (50)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
13, 37, 47

vs
Dzikan (40)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
35, 36, 3

2 sukcesy Hamzy
50% rana ciężka, 10% krytyczna

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
47

Rana ciężka
10+

Mistrz Gry wyrzuca 1d10:
1

Dzikan -11HP

[Mistrz Gry]

Hamza podjął właściwą decyzję. Dzikan mimo, iż wcześniej usłyszał swojego oprawcę, to i tak nie mógł uciec zbyt daleko. I nie dziwota - na krótkich racicach było to niewykonalne, w porównaniu z długimi łapami lwa. Wąsaty w kilku susach znalazł się przy świniowatym i powalił go na ziemię dzięki sile rozpędu. Pazury, które wczepił w zwierzynę żeby ją zatrzymać, wyrządziły większych szkód niż przypuszczał. Rozharatały kawałek jego boku i łopatkę na całej długości. Kwik, który przy tym wydał, rozległ się echem po całym kanionie. Zerwał się pokrótce na równe nogi i zaryłem kopytem o ziemię. Musiał zmienić taktykę, wiedział już, że ucieczka nic nie da.

[Hamza]

Ponownie sukces na koncie, a nic tak nie zagrzewa do dalszych działań właśnie jak on. Wszystkie porażki minionych chwil poszły wyraźnie w niepamięć, ale czemu się dziwić gdy chłód nocnego powietrza wypełnia słodki aromat krwi?
Kwikowi dzikana (nie dziekana) wtórował lwi gardłowy warkot, bo czemu by nie uświadomić jak brutalny drapieżnika czyha na jego życie?
Zaraz i w ruch poszły zęby by umocnić chwyt, zarazem poprawiając mocowanie pazurów, które przyozdobiły tłuste rude boczki bruzdami. Ciągnął przy tym zdobycz w dół by powalić ją na ziemię skąd ciężej będzie umknąć jej przed śmiercią.

► Pokaż Spoiler

Hamza (50)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
2, 50, 6

vs
Dzikan (40)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
40, 32, 4

2 sukcesy Hamzy
50% ciężka, 10% krytyczna

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
98

Rana lekka
2+

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
3

Dzikan -5HP
Obecny stan zdrowia - 84HP