Czy jest tu jakiś lekarz? [Laishia & Tao]

[Laishia]

Spojrzała ze zdziwieniem na samice, gdy ta zamiast odpowiedzieć, zaczęła coś bazgrać pazurem w ziemi. Przesunęła się odrobine i patrzyła na proces twórczy. Lamparcica nie musiała pokazywać na powstały obrazek i siebie, sam graficzny przekaz był dość jasny. W końcu w jakim innym celu by to rysowała?
- Oh... - Wyrwało jej się i podniosła wzrok na swoją wybawicielkę. - Ale prze... - No i nadal gadała, zasłoniła pysk łapą, a gdy ja zabrała, uśmiechnęła się przepraszająco. Chciała powiedzieć, że nie może być niema bo przecież się przedstawiła. Dotarło do niej jednak, że głucha natomiast może być i i tak jej nie usłyszy. Przypuszczała, że brak mowy wynika z braku słuchu, o jak tu mówić, jak się nie wie jak to brzmi, więc i naśladowanie dźwięków jest problematyczne.
Powoli podniosła się, uważając na łapę. Podkuliła i nie stawała na niej, by nie wywołać większego bólu. Przysunęła się do Tao i otarła pyskiem o jej szyję i policzek. Miało być to takie nieme podziękowanie za pomoc jakiej jej udzieliła i zamierzała udzielić. Laika była energiczna, ale wbrew pozorom nie wiązało się to z jakimś strasznym potokiem słów, więc nie przeszkadzało jej przekazywanie informacji inaczej, choć będzie musiała się trochę postarać.


@Tao

[Tao]

Cóż, lwica najwyraźniej oczekiwała normalnej odpowiedzi gdyż kiedy Tao zaczęła bazgrać na ziemi, dosyć się zdziwiła. Aczkolwiek w jej zachowaniu nie było nic dziwnego w końcu kto mógł spodziewać się takiego obrotu sytuacji. Bo przecież na pierwszy rzut oka nie dało się rozpoznać iż lamparcicy cokolwiek dolega.
Widząc zakłopotanie lwicy, centkowana cicho się zaśmiała. Nie oczekiwała rzadnej reakcji z jej strony więc nie zwarzała czy towarzyszka zachowała się stosownie do sytuacji. Było jej to po prostu obojętne. Jednak gdy @Laishia mimo swojej zranionej łapy podeszła do niej i okazała jej nieco czułości niezwykle się ucieszyła. Rzadko kiedy ktoś ją przytulał dlatego też doceniła ten gest i również otarła się o brązowofutrą.
Kiedy tak chwilę siedziały koło siebie w pewnym momencie kocica przypomniała sobie iż przecież jeszcze nie opatrzyła swojej towarzyszki. Tak więc czym prędzej zabrała się do roboty. Wzięła do łapy wcześniej już przygotowaną pajęczynę po czym ostrożnie przyłożyła prowizoryczny opatrunek do rany. Następnie tym co zostało powoli owinęła kończynę. No, może nie jest idealnie ale przynajmniej zatrzyma krwawienie...

- 1x pajęczyna

[Laishia]

Laika zachowała się naturalnie dla siebie. Chciała jej podziękować, a lamparcica wyraźnie zasygnalizowała, że nie usłyszy tego co mówi. Szybko więc wykombinowała inny sposób przekazania tego. Uśmiechnęła się czując, że samica przyjmuje te czułość i odpowiada podobnie. Nie bardzo jednak wiedziała jak się bez przeszkód z nią komunikować. Tao pewnie miała to już wyuczone, ale Lai nie była pewna jak rozmawiać.
Całe szczęście póki co nie miały dużego problemu komunikacyjnego. Gdy Tao chwyciła z a pajęczyne, Lai spojrzała zaskoczona. Nie opatrywała nigdy ran, wszystkie do tej pory przemywała i dawała im czas by się zagoiły. Czując jak sięga po jej łapę, wyciągnęła ją i przyglądała się czynnościom samicy.
- Po co... - W sumie mówiła do sobie, ale zorientowała się, że może jednak nie powinna. Może Tao uzna, że oczekuje odpowiedzi?


@Tao

[Tao]

Widząc uśmiech na pyszczku towarzyszki, lamparcicy nie pozostało nic innego jak zrobić dokładnie to samo. No to jesteśmy kwita... Powiedziała do siebie w myślach po czym odsunęła się nieco i przystąpiła do opatrywania zranionej kończyny.
Kiedy centkowana wzięła w łapsko pajęczynę @Laishia zdała się być zaskoczona. No ale co tu się dziwić. W końcu wykorzystanie pajęczyny jako opatrunku było raczej nietypowe. Tym bardziej dla kogoś nieobezanego w medycynie. Poza tym trzeba przyznać, że ten cały surowiec nie wyglądał zbyt zachęcająco. Klejące się nnici, po których wcześniej łaził pająk? Obrzydliwe... Jednak liczył się efekt, a nie czy jest to estetyczne.
Skończywszy, Tao przyklepała lekko zabezpieczone miejsce, a następnie skinęła głową aby oznajmić iż to już koniec jej działań. Teraz pozostało sprawdzić czy lwica da radę chodzić. Bo jeśli nie, będzie musiała trochę wypocząć. Co z kolei będzie wiązało się z tym, że trzeba będzie zapewnić jej opiekę.

[Laishia]

Laika przyglądała się uważnie, taka wiedza mogła jej się w przyszłości bardzo przydać. Nawet jeśli widziała to po raz pierwszy, może coś zapamięta. Jeśli chodziło o surowiec, dziwił ją ale nie brzydził. Za malucha zdarzyło jej się nawet zjeść kilka pająków. W okresie gdy jeszcze wszystko nadawało się dla niej do zjedzenia. Teraz prędzej olałaby albo rozkwasiła ośmionoga.
Lai skrzywiła się na doklepanie opatrunku. Nie bolało bardzo, ale każdy ból był nieprzyjemny. Powoli wstała i spróbowała stanąć na rannej łapie. Szybko jednak poderwała ją do góry. Spokojnie mogła poruszać się na trzech kończynach, więc ból jaki poczuła zachęcał raczej do takiej metody transportu. Uśmiechnęła się do Tao i podeszła do niej bliżej. Z uwagi na to, że jeszcze nie trzymała zbyt dobrze równowagi na trzech łapach, usiadła i przytuliła pysk do jej szyi. Po chwili odsunęła się i położyła. Nadal zostało jej trochę kolców na zadzie, więc wykręciła się i zaczęła je wyjmować.


@Tao

[Tao]

Centkowana kątem oka widziała, że @Laishia przygląda się jej poczynaniom. Jednak w żaden sposób jej to nie przeszkadzało. Ba, nawet było jej miło z tego powodu. W końcu choć raz mogła przekazać komuś swoją wiedzę. Więc kto by się nie cieszył?
Cóż, może i lamparcica nie musiała przyklepywać opatrunku na zranionej łapie towarzyszki. Lecz chciała mieć pewność, że napewno dobrze się on trzyma. Na szczęście wszystko było w porządku i mogła uznać zadanie za zakończone. Teraz wystarczyło sprawdzić czy poszkodowana da radę się poruszać. Co też za chwilę się stało. I co się okazało? Mianowicie lwica bez większych problemów się podniosła lecz najwyraźniej ból kończyny na tyle jej przeszkadzał, że wolała poruszać się na trzech łapach. Co wychodziło jej całkiem dobrze więc lamparcica mogła być spokojna. Zaś brązowa była jej chyba wdzięczna gdyż przysiadła do niej i ponownie się przytuliła. Nie ma za co... Wzdychnęła po czym gdy towarzyszka zabrała się do wyciągania pozostałych kolców, zaczęła jej pomagać.

[Laishia]

Nie musiała się odzywać, najwyraźniej była dobrze rozumiana, co ją niezmiernie cieszyło. Bała się, że nie zdoła przekazać odpowiednio wiadomości. Przerwała na chwilę wyciąganie tej całej masy wątpliwych ozdób z ciała i posłała Tao przyjazny uśmiech. Chciałaby w sumie czegoś się o niej dowiedzieć, ale jak? Nawet jeśli jakoś zadałaby pytanie, to jak samica jej odpowie? Ale przecież się przedstawiła. Rozmyślała nad tym szarpiąc za kolejny cierń i kolejny, jeszcze jeden. W końcu po prostu postanowiła być totalnie niedelikatna. Zwróciła pysk w stronę Tao, tak by lamparcica zorientował się, że Laika coś chce. Gdy już to się stało, podniosła łapę i wskazała na swoje usta i wykonała gest łapa, mający znaczyć coś w rodzaju "wcale" albo "w ogóle". Nieświadomie zadała przy tym pytanie też na głos.
- W ogóle nie mówisz? - Nurtowało ją to. Tao... przedstawiła się, więc jak?


@Tao

[Tao]

Po chwili, centkowana przerwała jednak wyciągać resztę kolców z ciała brązowej gdyż odniosła wrażenie iż ta cóś od niej chce. W końcu tak sobie @Laishiahia nie wykonywała tych wszystkich nietypowych gestów. No właśnie, nietypowych może dla kogoś z boku. Wszak Tao doskonale je zrozumiała, a w razie gdyby nie to za chwilę uzyskała słowne potwierdzenie. No dobrze, tylko co z tego skoro nie wiedziała co zrobić. Domyślała się, że wypowiedzenie swojego imienia zastanowiło lwicę i stąd takie pytanie. Lecz jak tu na nie odpowiedzieć by nie wprowadzać większego zamieszania? Na szczęście po kilku sekundach coś wymyśliła. Mianowicie powtórzyła swoje imię po czym podjęła próbę powiedzenia czegoś jeszcze, oczywiście nieudaną. Chciała w ten sposób uświadomić towarzyszkę, że imię to naprawdę jedyne słowo, które umie wypowiedzieć. - Tao... gfww...

[Laishia]

Więc zrozumiała te jej nieporadne próby prowizorycznego migowego? Laice nie przyszło do głowy, że lamparcica może potrafić czytać z ruchu warg. Przyjrzała się jej i pokiwała głową. Zrozumiała, choć nie bardzo logiczne było dla niej dlaczego tak jest. Skoro mogła wypowiedzieć te głoski, to dlaczego innych nie?
- A to tak od zawsze? - Chciała to jeszcze pokazać, ale jak pokazać "zawsze"? Jej łapa zawisła w powietrzu. Uśmiechnęła się niezręcznie i jeszcze podjęła jedną, oczywiście nieudaną próbę. Po prostu opuściła łapę i westchnęła.


@Tao

[Tao]

Na szczęście @Laishia zrozumiała archaiczne próbu wytłumaczenia przez lamparcice jej choroby. Jednak Tao cały czas odnosiła wrażenie, że towarzyszce jest to bardzo trudno zrozumieć. No ale cóż, na to już nie miała za dużego wpływu. W końcu inaczej nie potrafiła już tego wszystkiego pokazać. Lecz oczywiście nie znaczyło to, że nie będzie próbować odpowiadać na ewentualne kolejne pytania lwicy. Tak więc gdy tylko takie padło momentalnie na nie zareagowała. A mówiąc ściślej to pokiwała głową na potwierdzenie. Wszak prawdą było, że od zawsze miała problemy ze słuchem a to, że wcześniej trochę mówiła to już inna sprawa. Nie musiała o tym wspominać. Zresztą nawet jakby chciała nie miała pomysłu jak to zrobić.